Македонски железници низ слика и видео

 

Пред мене се појавува стојалиштето само еден електро објек ! Д али вредеше патот до тука ?

Тргнувам према ладовината под огромното дрво за мал одмор и размисла на која страна да продолжам.

Ми приваѓа мештанин-викендаш, кој повеќе време проведува тука него во Скопје и ми раскажува за згодите и незгодите на ова стојалиште.

Погледот ми го влече жената на тремот, ако помисливте дека тоа е неговата сопруга, како и многуте сте се измамиле, тоа е кукла која патниците на оваја релација ги остава стално во недоумица.

Стојалиште Пчиња  41°49'7.83"N   21°40'10.20"E

Но, и тука не е крајот на оваја делница, 1959 година после многу перипетии и барања железницата добива дозвола да пробие тунел и да ги скрати маките со тркалата кој поради оштрата кривина морала стално да ги заменува изабените со нови.

Значи повторно на почеток кај Кадина река и градба на тунелот,

кој е со должина од 1238 метри и со сосема мал лак.

Излагајќи на другата страна од масивот

го фаќа правецот према југ

И денешната траса, за која се надевам дека во блиска иднина ќе има нова промена се за цел на зголемување на брзината на овој правец.

Но да ги пуштиме Вардар и пругата да течат и понатаму по преубавата клисура.

Но 1918-та година дошло до идеја за промена на трасата, најповеќе поради двата моста на Вардар кои носеле само главоболки.

Решено е да после стражарата трасата буквално го заобиколи масивот, така да се избегнат мостовите и со тоа да се иде само од десната страна на реката.

Трасата нагло е занесена кон десно правејќи остар лак.

Но само после 500-тина метри повторно трасата морала да се врати на десната страна на Вардар,

градејќи повторно нов мост и повторно во косина. (број 3)

Сега трасата можела да продолжи понатака по текот на реката према денешната железничка станица Кадина Река.

И еве како изгледал тој потфат од 1873 година од сливот на Кадина река до денешната станица Кадина Река.

Продолжува

Но некогаш на овој дел биле големи проблеми за градба на железницата, а еве и зашто;

Огромниот масив кое се испречил во 1873 година пред градителите на трасата морал некако да се заобиколи.

Едино решение било трасата да се приближи до самата река Вардар.

Прво што требало да се изгради мост преку Кадина река (број 1)

Но да се заобиколи  опасниот масив кој се спуштал до самата река ,

сепак морало да се издлаби еден длабок и доста долг усек.

Cloverstack, ме потикна да почнам една нова тема

Со железница низ Македонија