Возен парк (ЈСП - двокатни автобуси)

Message Topic Search Topic Options Post Reply Create New Topic Printable Version

Двокатниот автобус го развесели градот и ги воодушеви скопјани. Викендов за прв пат сообраќаше на автобуската линија „15 а“ и го привлече вниманието на цело Скопје. Беше вистинска атракција, која ги остави без здив сите оние на кои им се најде на видик. Со нетрпение се очекуваше на станиците. Љубопитноста се читаше на лицата на сите минувачи, сите трчаа да фатат место, се правеше метеж кој попрво да влезе и да го искуси првото возење во автобусот. Турканици се правеа и на двата ката, ама сепак и на возрасните и на децата поголем предизвик им беше да седнат на едно од седиштата на вториот кат. Атмосферата внатре беше како на екскурзија, сите патници беа расположени, воодушевени, секој со секого муабетеше, се разменуваа мислења, се делеа позитивни критики, некои со часови се возеа бидејќи не можеа да одолеат на панорамата што ја нудеше горниот кат. 

„Се чувствувам како кинеска кралица“, „Си замислувам дека сум во Лондон“, „Мислам дека возам „ламборџини“, па сите зјапаат во мене“, „Ќе се фотографирам за да им раскажувам на моите деца кога првпат сум се возел со двокатен автобус“, „Прекрасно е чувството да си три метри над земја и да го посматраш Скопје“, беа дел од коментарите на импресионираните патници.

- Добро ќе ни дојде ваква промена, ќе излеземе од монотонијата на градскиот сообраќај. Ова ново и убаво доживување, а најдобро е што наскоро ќе ни стане практика – изјави Кристина, која максимално уживаше во возењето.

Двокатниот автобус посебни воздишки изнуди од постарите, кои се вратија на своето детство.
- Скопје сé повеќе личи на метропола и го доби шмекот што го имаше во минатото. Се сеќавам како вчера да беше кога се возевме со двокатните автобуси и баш ми е мило што сега таа чест ќе ја има и внук ми – раскажуваше дедо Дончо.

Автобусот прво тргна по булеварот Партизански одреди и како да го оживеа целиот простор. Таксистите излегоа од своите автомобили и ја озборуваа новата ѕвезда на скопскиот асфалт. Граѓаните што го пиеја пладневното кафе по кафулињата занемеа. Шетачите, пак, застануваа на станиците да се сликаат со автобусот зад нив. На „Рекорд“ воодушевувањето беше уште поголемо. Како за момент сите да запреа. 
Им застана залакот во устата на сите што јадеа во пекарниците. Патниците во автомобилите ги креваа главите нагоре, а возачите на постарите автобуси му завидуваа на својот колега. Истото се повтори и кога автобусот влезе во Аеродром, кога ја помина железничката станица. Градежниците ги оставија алатите, вработените во сендвичарниците ги заборавија плескавиците, а луѓето по становите излегоа на терасите и на прозорците да го видат автобусот и да го поздрават. Последната станица беше во Ново Лисиче.