Музејски комплекс „Македонска Борба“

Kakvi prekrasni proekti imase na konkursot, moderna arhitektura sto bi zracela, a ne vakvo anahrono cudoviste!

Originally posted by N23 Среќа во несреќа е што бојава на Музејов секогаш може да се префарба и смени, затоа што ваква боја не изгледа прикладно за музејов, а и личи на прљаво-бела боја. Али ајде да го почекаме финалниот продукт.

проблемот мислам дека воопшто не лежи во бојата, всушност, има многу класични зданија баш со ваква боја... проблемот е во начинот на кој е дизајнирана фасадата, затоа и јас викам дека не се разликува многу од „комуњарките“, единствено нешто што ја дели од таков изглед се неколку лајсни (не знам точно како се вика пластиката)
исто така, главниот влез на објектот, кој кај ваквите стилови треба да е најграндиозен и забележителен дел од објактот, нема никаков дизајн, обична малтер-фасада без никаква пластика, или пак столбови по кои кај нас многу се тагува
прозорите се минијатурни и имаат повеќе форми, ко што каже некој погоре, некогаш може да наликува и на затвор
не знам за вас, на мене објектов ми беше многу едноставен, обична коцка (која толку многу се мрази тука) уште во времето кога беше карабина го приметив тоа, но очекував со покривањето на фасадата со пластика и други украси, да се смени нешто

Originally posted by <Fresno> Како и секогаш избрзувате со коментарите (читај: Музеј на холокаустот). Анализирате лоша слика, на дел од фасадата кој е во сенка. Притоа фалат уште многу работи до завршување: партерно уредување, влезот, скулптурите на кровот, осветлување... И да, во живо многу поубаво изгледа.

е тука воопшто не се избрзува, збориме за фасадата на објектот која е веќе видлива и која беше претставена и на рендер како ваква
и за кои скулптури на кровот зборуваш?

иако партерното уредување на секој простор според мене е многу битно за целосната слика, сепак тоа ја формира сликата за просторот, а не за самиот објект, единствено нешто што фали на влезот се вратите
исто така и фотографијава нема врска со изгледот на објектот, ниту пак ја извитоперува сликата за него, ниту објектот е во сенка, ниту пак има некоја голема разлика во живо и на фотографија, ако збориме за аголот на последната фотографија

Забеган не мислам пак да навлегувам во бесмислена дебата со тебе, ако проаѓам од таму ќе направам една фотосесија па ќе коментираме, бидејќи веројатно го немаш во живо видено објектов. А мојот конечен коментар ќе го чувам кога зградава ќе биде целосно завршена.

 

Originally posted by Dave Gahan ...налик на некое културно домче од треторазредна паланка од крајот на 19 век...

 

Мислам дека поточен опис за објектов нема да има.

Па уште и фонтов божеее... M_Ancient или нешто така. На ниво на млекара од Зелениково. 

Па како што знам таков е проектот кога ќе се завршат објективе ова ќе биде пешачка зона.

Во денешното издание на списанието „Порта 3“ е објавен витражот „Око“ во Музејот на ВМРО. За тоа нема да дискутирам, но внатрешните столбови и особено оградата во внатрешноста изгледаат како самоуко направена куќа во Шипковица. Грозно изгледа .

Витражот „Оро“ како симбол на македонската посебност Витражот креира венец на орнаментика од низа избрани мотиви, кои ја одразуваат македонската специфичност, изразена низ народното творештво, развојот и зреењето на овој културен идентитет.

Во рамките на објектот на Музејот на Македонската борба за независност и државност - Музеј на ВМРО и Музеј на жртвите од комунизмот, е поставена купола која со својата централна позиција освен како архитектонски елемент, има и естетска функција во креирањето и содржината на самиот Музеј. Според критериумите и барањата на проектната програма од страна на нарачателот - Министерството за култура на Република Македонија, позицијата и самата конструкција на куполата треба да го одредува симболот на сонцето како универзален симбол и симбол на македонската борба. Според овие пропозиции, самата конструкција на витражот е предвидено да биде основа врз која се надоградуваат елементите на централен витраж. Исто така, витражот како значаен дел од целокупната концепција на Музејот, во основата треба да содржи симболи и избрани мотиви (орнаментика), со кои треба да се долови специфичноста на македонската посебност изразена низ оригиналното културно наследство, боите и мотивите што се карактеристични за македонското фолклорно творештво, но и севкупноста на колективните, психолошките и социјалните преживувања на народот низ историскиот период опфатен со музејската поставка.

 

ОРО

 

Идејното решение за витражот на академскиот ликовен уметник Биљана Кајевиќ, насловен „Оро“, е избраниот проект кој соодвестува со предложените барања на нарачателот. Според зборовите на самата авторка, на идејното решение за витражот работела подолг временски период, и во истражувачка и во смисла на директна изработка на дизајнот, а самиот резултат ја одразува симболиката на севкупноста на македонскиот народ низ неговата културна, егзистенцијална и фолклорна историја. Истовремено, во својата завршна форма изразува една современа ликовна претстава, поттикната од вековната народна традиција и нејзината специфична изворност. „Заради посебните технички и естетски карактеристики на витражот, ова дело во сите свои сегменти е ликовно приспособено на поимот 'куполно решение'“. Според Кајевиќ, целата композиција, на начин на кој е колоритно и ликовно решена, ги има запазено сите одредби и испочитувано сите барани технички и естетски критериуми во следењето на сферната форма на витражот.

 

ИДЕЈА

 

Витражот, според размислувањата на авторката, креира венец на орнаментика од неколку нивоа составени од низа избрани мотиви, кои ја одразуваат македонската специфичност, изразена низ народното творештво, развојот и зреењето на овој културен идентитет. Тука, авторката мисли на одредени мотиви од специфичната македонска народна носија (вез, ткаење, накит, музика), сонцето како космолошки симбол и симбол на македонската борба за национален идентитет. Таа, преку стилизирани претстави на овдешниот човек, ги спојува овие два симбола, универзалноста на сонцето и посебноста на македонското фолклорно творештво, односно креира кружен ток на човечки стилизации, кој покрај тоа што претставува симбол на сплотеност, истовремено го претставува националниот танц – орото, кое како специфична игра на нашиот народ, има и заштитна функција преку своето движење - преку својата цикличност, униформираност на облеките, носиите претставени преку сегменти, кои исто така, циклично се повторуваат.

 

СОНЦЕ И НОСИИ

 

Во централниот дел на витражот, според Кајевиќ, е изразен симболот на сонцето, кој во својата средишна претстава, извира и се разгранува во периферна орнаментика, односно кон крајните делови на куполата. Како резултат на зрачењето на симболот на сонцето, од централниот дел на композицијата се пренесува првото ниво на креација кон средишниот - вториот круг на композицијата. Мотивот на централниот соларен симбол е преземен од најкарактеристичниот женски накит од составот на македонските носии – пафтата, во случајов од Мариовскиот крај. Позицијата на тој дел од накитот кај македонските носии е позициониран во појасот на абдоменот и го симболизира т.н. соларен плексус. Мотивот од вториот круг е инспириран од сребрениот украс за глава што се носел врз невестинска капа, наречен тепалак. Овој централен, односно сончев дел од витражот, преминува во првото „врзивно ткиво“, кое е претставено преку стилизираната композиција на човечки фигури. Второто „врзивно ткиво“ на витражот го претставува синилото и пространството на небото. Овој дел е ослободен од каква било стилизираност и форма, тука се случува чисто зрачење кое радијално се шири кон периферните делови на куполата. Како што објаснува авторката, мотивот за последниот круг на витражот е инициран од типичните бордури на женските везени кошули, од кои вертикално се издигаат везови, најкарактеристични и најизразени кај т.н. порубајка - женска кошула од областа на Скопска Црна Гора. Овие везови се со богата пластична фактура и силна архитектоника од ликовен аспект. „Стилизираниот вез преминува во флорална орнаментика, која е детаљ преземен од сребрен накит за глава. Овие избрани мотиви од периферниот дел на витражот се симболична претстава на земјата, природата, на материјалниот принцип како контрапункт на сончевиот и духовниот елемент“.

 

СИМБОЛИ НА БОИ

 

Боите употребени во овој витраж, продолжува авторката во своето толкување, го одразуваат македонското фолклорно и национално наследство. Доминираат црвената, жолтата, сината, зелената, додека црната (преку коструктивните елементи) и белата боја имаат улога на акцентирање на одредени делови од композицијата. Така, жолтата боја ја симболизира топлината, енергијата, машкиот принцип; црвената - енергијата и борбата; сината – креативноста, духовноста, севкупноста; зелената – природата, изобилието и растот. Белата боја ја симболизира белината на памучните платна, чистота, илуминацијата, додека црната боја е носител на конструкцијата и е врската меѓу другите бои како примарен матерјален принцип. Изведувач на витражот е фирмата „Вивенди инженеринг“, а според последните официјални информации во медиумите, објектот треба да биде отворен оваа есен.

http://www.porta3.com.mk/index.php?option=com_content&task=view&id=3092&Itemid=116

Bi bilo ubavo vo toj kruzen hol, vo centarot da ima i mozaik so pauni i kukasti krstevi i nekakva simbolika so sonceto