03.06.2013 - Прилеп после сто години доби нов свет храм - „Св. Константин и Елена“

Браво за сликава. Мислам дека досега не сум видел фотографија од изградбата на оваа црква.

Соборниот храм ќе добие уште две кабини за палење свеќи

Немам ништо против... но, која е потребата од толку нови верски храмови низ Мк? Стварно не можам да разберам, никаде не сум видел (надвор од Балканот) новоизградени цркви...

Originally posted by alexsend За кога ќе банкротираме, пропаднеме, се поделиме да има каде да се молиш. Друго и така нема што да правиш тогаш.

Ахахахах!
Па добро, им текнало ондак... Со забрзано темпо ги градат, близу сме до поаскуваната цел.

Стани… Оди и осветли ме… Сите ме газите, а никој не ме отвора…“

Oвие зборови пред повеќе од осум години го разбудиле од сон сега покојниот ѕидар Тихомир Крстовски од село Туденце, општина Јегуновце, и му го осветлиле патот до пространо ритче на 900 метри од неговиот дом. Возбуден од мистериозниот глас, кој му порачал да копа под јасените, Крстовски останал вчудовиден кога на половина метар под трите стебла пронашол камени столпчиња, остатоци од некогашен православен храм ги пренесува неговите кажувања Република.

- Стануваше рано затоа што се грижеше за добитокот. Тоа утро, паметам, беше седми февруари, прилегна да одмори некаде пред десет часот. Секогаш спиеше на долниот кат и не знам зошто токму тој ден прилегна на горниот дел во соба во која никогаш не одморал. По некое време стана возбуден, ги зеде лопатата и копачот и замина некаде. Кога се врати, вознемирен и возбуден ни објасни што пронашол – раскажува Илинка Крстовска, сопруга на Тихомир.
Соселаните и најблиските му се придружиле на Крстовски во копањето и од под земјата таложена со векови, на ридот викан Бучало Црквиште, по многу години светлината на денот ја здогледал, во тој момент, неидентификуван црковен објект.
Но, мистериозната приказна, која предизвикала морници кај жителите на дотогаш мирното и спокојно полошко село, не завршила тука. Три дена по откривањето на долго чуваната тајна закопана во подножјето на Жеден, мистериозниот глас повторно му се јавил на Тихомир на сон.
- Легна во истата соба и повторно се разбуди возбуден. Рече, ми се јави истиот глас и ми рече „ти кажав каде сум, но не ти кажав кој сум… јас сум свети Ѓорѓија и така да ме викате…“ Од тој ден натаму, Тихомир постојано одеше на темелите на црквата на ридот. Не беше преголем верник, но не беше ниту неверник. Беше чесен, добар и кроток човек. Ги почитуваше религијата и верата, а по гласот на Ѓорѓија Победоносец и по откривањето на црквата, постојано размислуваше како да го возобнови заборавениот храм и да го послуша аманетот од сонот – објаснува Илинка.
Храмот, кој го испитувале сите стручни домашни институции и специјалисти, се претпоставува дека потекнува од рановизантискиот период, меѓу третиот и шестиот век. Се наоѓа на излезот од селото Туденце по еден од старите патишта за Скопје, денес коњска патека. Селаните раскажуваат дека во минатото денешните полошки села биле под вода, а над храмот на свети Ѓорѓија, на патот за главниот град, се наоѓало селото Селиште, кое одамна заминало во историјата.
Интересно е што не постои ниту еден пишан, ниту, пак кажан податок за постоењето на мистериозно откриената црква под Жеден.
- Проверувавме во историски архив, во музејот во Тетово, како и во црковните книги и архиви и никаде не стои ништо запишано за постоењето на црквата што ја откри татко ми. Уште помистериозно е што никој од селаните во регионот не памети дека барем слушнал приказна за постоење на сличен објект на местото или во подножјето на Жеден – раскажува Душко Крстовски, син на Тихомир.
Тој објаснува дека не е случајно што свети Ѓорѓија побарал да биде откриен по толку векови. Според Крстовски, на тој начин е спасен најстариот триконхален храм во Македонија.
- Непосредно пред да се случи сонот, екипи на телефонскиот оператор Космофон беа дојдени и го обележуваа местото за поставување базна станица. И тие останаа со замрзнати погледи кога татко ми ја откри црквата. Веднаш ја преместија станицата подолу од местото и дури и донираа пари со кои беше направена конзервацијата на остатоците од темелите. Беа уплашени и ни рекоа „леле луѓе што ќе направевме“. Сите случувања околу оваа приказна на некој начин нѐ вознемирија и нас, па долго време беше одложуван почетокот на градбата, а едно време се преиспитувавме себеси дали воопшто да почнеме, затоа што наидувавме на пречки, кои ни зедоа многу години – раскажува Душко.

Повеќе во Република

http://republika.mk/?p=108419

Прв пат слушам за овој Манастир ако некој бил нека сподели впечатоци , евентуално и фотографии. 

МАНАСТИРОТ СВ. ЃОРЃИ КАЈ НЕГОТИНО НАЈПОСЕТЕНА ДЕСТИНАЦИЈА НА КОРИДОРОТ 10

Билјана Наумова
НЕМА ТУРИСТ КОЈ ПОМИНАЛ ПО АВТОПАТОТ СКОПЈЕ СОЛУН, А ДА НЕ ЗАСТАНЕ ТУКА


Едно од најпосетените места долж автопатот Е–75, а кој води од Скопје за Солун се манастирските конаци на Свети Ѓорѓи кај Неготино. Тие во овие летни денови и температури кои достигнуваат и до 40 степени се доста атрактивно место за одмор за бројните туристи кои минуваат по оваа делница одејќи кон одморалиштата кај јужниот сосед. Од манастирот велат дека огромен е бројот на туристи кои доаѓаат овде да здивнат и преноќат во духовниот мир на ова прекрасно здание.

„Нашите манастирски конаци имаат приземје и спрат со бројни простории кои се комплетно опремени. Источната страна на конаците целосно е поврзана со чардаци и балкони од кој се шири прекрасен поглед на реката Вардар. Во моментов имаме полно гости, а ноќевањето овде чини само 200 денари“, ни рекоа од манастирот.

Нашите домаќини велат дека странските, па и домашните туристи се воодушевени како од мирот и спокојот кој владее овде, така и од македонската еколошка храна која се служи тука.

„Многу е убаво, мирно, одмор за душата, убава е природата. Не очекував дека вакво нешто може да се сретне овде. Само една ноќ преспиена овде ми ја исполни душава со мир, како да си најдов олеснување и спокој“, изјави нашата соговорничка, туристка од Холандија.

До пред извесен период во манастирот имало стари манастирски конаци од 19 век, а сега конакот е реконструиран и може да опслужи околу 150 луѓе. Исто така во склоп на манастирот има винарија, во која неготинските винарии за посетителите имаат изложбен дел каде ги изложуваат своите вина. И овдека затекнавме многу гости кои беа воодушевини од големиот асортиман на вина.

„Преубави вина, дизајн и изглед, а верувам дека и виното внатре е преубаво. Сум слушнала за македонското вино дека постои од многу одамна, дека има своја традиција на правење, преработка и производство на грозје од дамнешни времиња. Многу ми е мило што можам да видам признам дека има зошто да бидете горди“, вака ни раскажуваше Јелена, туристка од Белград која со своето семејство дојдоа да одморат во манастирските конаци.

Не само вербата во бога и духовниот мир, туку и неговата исцелителна моќ на 23 извори вода се причина што ова место е привлечно за верниците кои доаѓаат овде. Ги гледавме луѓето како земаат од водите, се мијат, пијат и полнат шишиња за дома. Главен извор е водата на „Св. Ѓорги“, додека другите извори се посветени на многу светци.



„Покрај телесните исцелувања доаѓаат и по духовен мир, оти човек кога во себе ќе има духовен мир тогаш ќе биде и здрав како дрен. Знаете ли дека сум сретнала многу луѓе кои доаѓаат со тежина на душата, а си заминуваат радосни и среќни, вака ни рече тетка Донка 70 годишна, неготинчанка која редовно доаѓа во конаците на манастирот.

Неготинскиот манастир освен во лето најмногу е посетен за време на празникот Ѓурѓовден, за манастирската вечер на 21-ви септември и на зимен Свети Ѓорѓи на 9 ти декември. Во манастирот постојат фрески насликани во 2008 година и голем позлатен крст со Исус Христос, а на почетокот на 2009-та истите се осветени.

За манастирот Св. Ѓорѓи е интересен податокот за старицата Митра, 90 годишна баба која што живеела во овој манастир, а за која е врзана една легенда. Кога завршила војната и Германците пред да заминат заробиле 20 млади партизани во манастирот за кои имале намера да ги запалат. Ова го слушнала старата баба Митра и додека Германците биле покрај пругата таа ги ослободила партизаните велејќи им: „Бегајте пилци во гора зелена“. Кога Германците дошле и виделе дека ги нема заробените партизани се налутиле ја завиткале бабата во рогузина и ја запалиле. Денес во дворот на манастирот има направено споменик за баба Митра, но исто така и во конаците има посебна соба во која живеела таа кои се вистинска атракција за посетителите. Легендата за баба Митра постои, а постои и песната кога неготинци со гордост ја пеат:

Таму крај Вардар, неготинско поле,

бој се започна бој нерамен,

германци бегаат возови палат,

пламен се дига дури до небо.

Во манастирот Св. Ѓорѓија,

ги затвориле партизаните

и така нешто на германски јазик,

тие збореја да ги запалат.

Тоа го слушна бабата Митра

и скришум пошла кај партизаните,

порти отворила со двете крила,

бегајте пилци в гора зелена.

Клетите фашисти бензин фрлија

и зрно кибрит на старата,

пламен се дига баба Митра гори,

на место дваесет партизани.

http://www.patokazmagazin.com.mk/arhiva/2012-2/juli-2014/item/манастирот-св-ѓорѓи-кај-неготино-најпосетена-дестинација-на-коридорот-10

Еве нешто и од википедија

Манастир „Св. Ѓорѓи“ - Неготино
Од Википедија, слободната енциклопедија
Прејди на: содржини, барај

Свети Ѓорѓи

Македонска православна црква
Епархија Повардарска
Архиерејско намесништво Кавадаречко
Местоположба
Населено место Неготино
Општина Неготино
Држава Македонија
Општи информации
Патрон Свети Ѓорѓи
Изградба 1960
Архитектонски опис
Портал


Манастирот Св. Ѓорѓи се наоѓа кај Неготино, Македонија. Манастирот бил изграден во 1960 година на месноста наречена "Црквиште" во непосредна близина на реката Вардар. Манастирот се наоѓа на десниот брег на реката Вардар, каде што брегот во блага угорница се издигнува околу 100 метри над нивото на реката, а на највисокиот дел е изграден манастирот кој со својата околина, и нарочито широк поглед, се шири на североисток каде се протега коритото на реката Вардар и Пепелишкото поле па се до сртот на планината Серта.

Конаците на манастирот биле изградени нешто подоцна од изградбата на црквата св. Ѓорѓи која е во склоп на манастирот, или поточно биле изградени при градбата на железничката пруга Скопје - Солун, а нив ги изградил инжинер по народност Пољак. Тој го подигнал конакот и првобитната цел и намена на конаците била за сместување на работниците кои работеле на пругата. По неколку години била пуштена пругата во сообраќај, а тоа било во август, 1873 год. кога и конаците ја завршиле својаата првобитна функција и намена, и истите биле подарени на црквата св. Ѓорѓи.

Старите конаци кои биле изградени од слаб градежен материјал, дрво, плет, тули и кал, се целосно обновени, кога 1978-80 г. на местото на старите конаци биле изградени нови, од тврд матерјал со тенденција да се запази старата архитектура. Конаците имаат приземје и спрат, и располагаат со голем број на простории. Источната страна на конаците, која претставува и лице на објектот е свртен кон црквата и се наоѓа на едно повисоко издигнато плато. Таа страна е целосно поврзана со чардаци и издадени балкони изработени во армиран бетон, од кој се шири поглед кон реката Вардар. Исто така, и конаците од јужната страна се реновирани од тврд материјал и претставуваат една целина сите заедно[1].

http://mk.wikipedia.org/wiki/Манастир_„Св._Ѓорѓи“_-_Неготино

Edited by kultuzin - 21-Aug-2013 at 13:09

Џамија во Риека, Хрватска, неодамна пуштена во употреба. Би сакал да видам нешто слично во Македонија, а не оние грдосии што ги градат и што не личат на ништо, а некои дури и го нагрдуваат просторот околу себе.

Се работи на фасадата на црквата „Св Наум Охридски“ во Прилеп



Во тек се градежните активности околу изградба на фасадата на црквата „Св Наум Охридски“ во Прилеп.

Од иницијативниот одбор за изградба на оваа црква која е во непосредна близина на спортската сала „Македонија“ истакнале дека обложувањето на фасадата со украсен камен би требало да заврши до крајот на месец ноември.

Градоначалникот на Општина Прилеп, Марјан Ристески за време на посетата на објектот истакнал дека изградбата на црквата е со поддршка на граѓаните и Општината.

Оваа црква која започна да се гради минатата година е по барање на жителите од овој дел на градот.

http://lokalno.mk/se-raboti-na-fasadata-na-crkvata-sv-naum-ohridski-vo-prilep/