Министерство за надворешни работи

1. Антон Мартин Сломшек (Anton Martin Slomšek)

Поет, католички свештеник, еден од најзаслужните за словенечката национална преродба во 19 в.

А poet, catholic priest and acclaimed advocate of Slovene culture and national revival in the 19^th century.

2. Бенито Хуарез (Benito Juárez)

Политичар, реформатор, обновувач на републиканскиот систем, прв лидер на Мексико кој не потекнуваше од

воените кругови.

Politician, reformer, restored the republican system; the first leader of Mexico not coming from the ranks of the military.

3. Борис Сарафов (Boris Sarafov)

Mакедонски револуционер, раководител и војвода. Еден од водачите на Внатрешната Македонско-Одринска Револуционерна Организација.

Macedonian revolutionary, fighter and voyvoda; one of the leaders of the Internal Macedonian-Adrianople

Revolutionary Organization.

4. Бронислав Геремек (Bronisław Geremek)

Дисидент, историчар, почитуван дипломат, поранешен министер за надворешни работи, член на

Европскиот Парламент.

A dissident, esteemed diplomat, former Minister of Foreign Affairs and former member of the

European Parliament.

5. Карл Манерхајм (Carl Mannerheim)

Фински маршал и државник. Како офицер на руската коњаничка војска учествуваше во Руско-јапонската

и во Првата светска војна.

Finnish Marshal and statesman; as an officer of the Russian Army Cavalry, he fought in the Russian-Japanese

and in the I World War.

6. Кир Велики (Cyrus the Great)

Најмоќен, антички персиски владетел, основач на најголемата светска империја дотогаш (6 в. п.н.е).

Тhe most powerful ancient Persian ruler, founder of the greatest world empire of that time (6^th century b.c.).

7. Даг Хамарскјелд (Dag Hammarskjőld)

Шведски дипломат, економист, ГС на ООН, добитник на Нобеловата награда за мир.

Swedish diplomat and economist, the second Secretary General of the United Nations, and winner of

the Nobel Peace Prize.

8 „Големиот Меjџи“, царот Мутсухито (Meiji the Great, Mutsuhito)

Обединител и создавач на модерна Јапонија во втора половина на 19 в.

United and created modern Japan in the middle of the 19^th century.

9. Фридтјоф Нансен (Fridtjof Nansen)

Дипломат, хуманитарец, добитник на Нобеловата награда за мир, еден од родоначалниците на

Лигата на Народите.

Norwegian diplomat, humanitarian, winner of the Nobel Peace Prize, devoted himself to the League

of Nations, as the League’s High Commissioner for Refugees.

10. Џорџ Вашингтон (George Washington)

Прв американски претседател, бил командант на силите во Северна Америка кои во 1774 година

востанале против британската власт.

The first President of the United States of America, commander of forces of North America raising against

the British rule in 1774.

11. Џузепе Мацини (Giuseppe Mazzini)

„Душата на Италија“, еден од родоначалниците на модерна, републиканска Италија од средина на 19 в.

The “beating heart of Italy”, one of the founders of modern republican Italy in the middle of the 19^th century.

12. Анри Динан (Henri Dunant)

Бизнисмен и хуманитарец, основач на Меѓународниот Комитет на Црвен Крст, инспиратор на

Женевските конвенции за меѓународно хуманитарно право, прв добитник на Нобеловата награда за мир.

Swiss businessman and a humanitarian, founder of the International Committee of the Red Cross, inspiring the

Geneva Conventions on international humanitarian law; the first winner of the Nobel Peace Prize.

13. Хуго Гроциус (Hugo Grotius)

Филозоф, правник, основоположник на науката за меѓународното право.

Philosopher, jurist, founder of international law.

14. Жан Моне (Jean Monnet)

Француски политички економист и дипломат. Многумина го сметаат за главниот архитект на

европското обединување и се смета за еден од основачите на Европската унија.

French political economist and diplomat. He is regarded by many as a chief architect of European unity

and is regarded as one of the founding fathers of the European Union.

15. Јустинијан I (Justinian I)

Византиски цар, император на Источното Римско Царство, православен теолог, роден во

близина на Скопје. Јустинијан постигнал трајна слава преку законските реформи, особено преку

комплетната ревизија на сите дотогашни римски закони.

Byzantine Emperor, ruler of the Eastern Roman Empire, orthodox theologian, born near Skopje.

Justinian earned lasting world renown by undertaking legal reforms, uniformly rewriting the Roman law.

16. Карло Четврти (Charles IV)

Крал на Чешка и цар на Светото Римско Царство во втора половина на 14 в. Застапник на идеја за

Европа како мирна конфедерација на народите.

King of Bohemia and Holy Roman Emperor in the second half of the 14^th century. Advocate for

the idea of Europe as a peaceful confederation of peoples.

17. Карло Велики (Carolus Magnus, Charlemagne)

Франкофонски крал и император, владеел со фракнофонското кралство.

Frankish king and emperor, ruler of the Frankish Kingdom.

18. Мустафа Кемал Ататурк (Mustafa Kemal Atatürk)

Турски воен офицер, револуционер, државник, основач наТурската Република, како и прв

претседател на Република Турција.

Turkish army officer, revolutionary, statesman, founder of Turkish Republic and the first President of

the Republic of Turkey.

19. Кралот Хусеин (King Hussein)

Крал на Јордан од 1956 до 1999. Склучи мировен договор со Израел. Еден од најумерените и

респектирани bлидери во муслиманскиот и арапскиот свет.

King of Jordan ruling from 1956 to 1999. He concluded a peace treaty with Israel. One of the most

moderate and respected leaders of the Muslim and Arab world.

20. Клеменс фон Меттерних (Klemens von Metternich)

Австриски дипломат и државник, еден од главните актери во Виенскиот Конгрес од 1815 г.

и „концертот на големите сили“., основоположник на модерната дипломатија.

Austrian diplomat and statesman, one of the main actors of the 1815 Vienna Congress and

the “Concert of Europe”, founder of modern diplomacy.

21. Конрад Аденауер (Konrad Adenauer)

Германски државник, прв канцелар на Западна Германија. Еден од основачите на Демохристијанската

Унија на Германија (CDU).

German statesman, the first Chancellor of Western Germany; one of the founders of Christlich

Demokratische Union Deutschlands – CDU.

22. Махатма Ганди (Mahtama Ghandi)

Политички и духовен водач на Индија, поборник на принципот на не-насилство.

Political and spiritual leader of India, advocate of the non-violent resistance principle.

23. Нелсон Мандела (Nelson Mandela)

Првиот демократски избран претседател на Јужноафриканската Република. Познат борец

против апартхејдот во Јужна Африка и светски познат како борец за слобода. Добитник на

Нобеловата награда за мир, во 1993. година.

Тhe first democratically elected President of the Republic of South Africa. Well-known fighter

against the Apartheid in South Africa and world-renowned freedom fighter. Winner of the Nobel Peace Prize in 1993.

24. Пол Хенри Спаак (Paul Henri Spaak)

Белгиски политичар, приврзаник на европската интеграција и признат како еден од седумте

основачи на ЕУ.

Belgian politician, supporter of European integration and recognized as one of the seven founding

fathers of the EU.

25. Кралот Филип Втори (King Philip II)

За време на неговото владеење (16 в.) Шпанија го достигна врвот на својата моќ и имаше свои

територии на сите континенти.

During his rule (16^th century), Spain reached the peak of its power having territories on all

then known continents.

26. Пјер Трудо (Pierre Trudeau)

Премиер на Канада во 60-те, 70-те и 80-те на минатиот век. Заслужен за зачувување на единство

на Кандаската Федерација, еден од иницијаторите на „Канадската повелба на права и слободи“.

Prime Minister of Canada in the 60’s, 70’s, and in the 80’s of the last century. Praised for

preserving the unity of the Canadian Federation and for establishing the Canadian Charter of

Rights and Freedoms.

27. Роберт Шуман (Robert Schuman)

Основоположник на Европската унија за јаглен и челик и прв претседател на Европскиот парламент.

На 9 мај 1950 Шуман го презентираше предлогот за создавање на организирана Европа, како

опција за одржување на мирот на дотогаш разурнатиот и поделен континент.

Предлогот познат како Шуманова декларација се смета за почеток на формирањето на денешната ЕУ.

Founder of the European Coal and Steel Community and the first President of the

European Parliament. On 9 May 1950, Schuman presented the proposal for the founding

of an organized Europe, as an alternative for preserving the peace in the then

destroyed and divided continent.

The proposal known as the Schuman Declaration is considered as the foundation

of present day European Union

28. Симон Боливар (Simón Bolívar)

Револуционер, политичар, „либертадор“ на Јужна Америка, поборник за јужно-американското

единство.

Revolutionary, politician, “The Libertador” of South America, advocate for South-American unity.

29. Хенри Паркес (Henry Parkes)

Политичар, најзаслужен за осамостојувањето на Австралија и создавањето на федералниот систем.

Politician, praised for the independence of Australia and the creation of its federal system.

30. Винстон Черчил (Winston Churchill)

Eден од поважните политичари на 20 век. Најпознат е по неговата улога во Втората светска војна

како премиер на Велика Британија.

Оne of the most influential politicians of the 20^th century, renowned for his role in the II World War

as UK’s Prime Minister.

31. Сун Цу (Sun Tzu, Sun Wu)

Генерал, воен стратег, филозоф. Автор на светски познатото и признатото дело

„Вештина на војувањето“.

A Chinese general, military strategist, philosopher and author of the world renowned and

acclaimed book “The Art of War”.

32. цар Петар Велики (Peter the Great)

Заслужен за модернизација на Русија 17/18 в. и нејзиното стекнување со статусот на велесила.

Modernized Russia in 17-18^th century and made the Russian Empire a major European power.

33. Вилијам Гладстон (William Gladstone)

Кон крајот на 19 в. беше 4-кратен премиер на Велика Британија, голем поборник на економскиот

либерализам, автор на познатата девиза „Македонија на Македонците“.

By the end of the 19^th century he served as UK’s Prime Minister four separate times; great advocate

for economic liberalism, author of the well-known motto “Macedonia for Macedonians”.

34. Вудро Вилсон (Woodrow Wilson)

Претседател на САД (1913-21), поборник на јавната дипломатија и принципот на самоопределување

на народите.

President of the USA (1913-21), advocate for public diplomacy and for the principle

of self-determination of nations.

35. Јарослав I Мудри (Yaroslav I the Wise)

Голем кнез на Киевска Русија, во чие владеење е донесен првиот руски закон, Руска Правда.

Познат е и како покровител на писменоста, културата и науката.

Grand Prince of Kiev Russia, during whose rule the first Russian law code “Russkaya Pravda- Rus Truth Law”

was adopted. He is also known for his patronage of literacy, culture, and science.

36. Алчиде де Гаспери (Alcide De Gasperi)

Италијански политичар и основач на Христијанско – демократската партија. Од 1945 до 1953 г.

тој бил премиер во осум последователни коалициони влади. Неговото осумгодишно владеење

претставува репер за политичка долговечност на еден лидер во модерната италијанска политика.

Italian statesman and politician and founder of the Christian Democratic Party. From 1945 to 1953

he was the Prime Minister of eight successive coalition governments. His eight-year rule remains

a landmark of political longevity for a leader in modern Italian politics.

37. Јицак Рабин (Yitzhak Rabin)

Генерал и политичар, поборник за помирување со Палестинците и арапскиот свет (договор со Јордан),

добитник на Нобеловата награда на мир.

Izraeli general and a politician, advocating for reconciliation with the Palestinians and with the Arab

world (peace Teaty with Jordan); winner of the Nobel Peace Prize.