Скопје 2014

Originally posted by fichot Кај би го ставиле овој? Ај да отвориме анкета со локации и резултатите да му ги пратиме на Коцета.

на сред Вардар, измеѓу камени мост и панормаското тркало... тоа е единственото логично место

Во Скопје е видлива насушната потреба за уште доста карусели..Дефинитивно не можат они толку да не ебат у мозок, колку што ние може да издржиме.

Originally posted by kultuzin Коце пак самиот си пука во нога. Ова со каруселот е бетер од градската плажа Камен Мост. И место после извесно време да разбере дела ма сегашниот карусел не му е место на плоштадот тој уште и друг ќе купувал.

Да разбере, ама со што?

И после целиот тој барок градов сеуште изгледа мизерно и депресивно во есен/зима.

Авторот е голем поддржувач на проектот...

„СКОПЈЕ 2014“ УРБАНА ФИЛМСКА ГЕОГРАФИЈА

Аљоша Симјановски

За мене лично - изјави пред некое време еден кутар „декадентен“ журналистички естетски експерт - „Скопје 2014“ е првенствено естетско, а дури потоа политичко или економско прашање. За мене, тој проект е решение за сите тајни поврзани со луѓето од мојата околина. Секој што ми вели дека му се допаѓа, веднаш го бришам од листата на луѓе со кои вреди да се разговара, а не, пак, да се расправа или да се полемизира. Или она „’Скопје 2014‘ – естетика на грдото, модерен култ и тајна на една цивилизациска мистерија. Лудиот проект финишира, не изгледа тоа толку лошо ако за момент успеете да заборавите колку сето тоа чини (наши и ваши пари) и колку се тоа само позајмени пари со дебели камати, а и колку од нив се украдени“...

До не така одамна, во минатото речиси секоја разгледница, секој документарен ТВ-прилог, репортажа, што телевизиските екипи ги подготвуваа снимаа и емитуваа од Скопје низ глобалните ТВ-мрежи, како по правило, беа визури со Ристиќева, Настиќева палата, мотиви од отоманското минато, Чаршијата, Јајапашината џамија, амамот... со ред градби што се проектирани и направени во македонското ропско минато. А што друго имаше да се сними и покаже. Според редоследот во секвенците од телевизиските прилози јасно се забележуваше маршрутата на екипите. Тргнуваа од старата железничка станица, кадри од објекти по улицата „Македонија“, градскиот плоштад, па преку Камениот мост, по некое минаре, амам и завршуваа некаде низ Старата чаршија, на низи со опинци во излозите на занаетчиските дуќани, ѓуѓуми, казани.

Мојот прв впечаток и реакција на 3Д-презентацијата на проектот „Скопје 2014“ беше токму аспектот за урбана филмска географија. Добро е кога нешто ново конечно ќе се помрдне и гради и секогаш сум имал длабок респект кон оние што градат и ја знам маката и цената на трудот, на градителите, градежниците архитектите, инженерите. Моите стари цел живот нешто градеа, преградуваа, дотеруваа. Точно е и тоа дека реков во врска со визурите кои изгледаа филмски - дека на ваква локација да снимаш филм во кој и да ја поканиш и Мерил Стрип нема да се срамиш, каде и да се обѕрнеш е величествен филмски призор. Сега во 2014 година убеден сум дека бев во право. Од своето долгогодишно занимавање и практицирање со филмската дејност знам колкава е и колку е важна улогата на филмскиот кадар, избор на локација за филмското дело во целина. Некаде во седумдесеттите години на минатиот век на проекција на филмот „Битка на Неретва“, во Монтреал, некои од младите Канаѓани со кои заедно бевме на проекцијата, коментираа со доза на недоумица – види, види хипи во Југославија, секс, дрога и рокенрол - реагираа со израз на иронија и очуденост на секвенците и појавата на колоната брадосани четници. Па ова како да е на Вудсток, Вајт или некои од сличните збиднувања од историјата на рокенролот.

Триесетина години подоцна во истиот тој Монтреал, некои од проекциите на македонскиот игран филм „Џипси меџик“, сниман главно на локации во скопска Шутка, ги напуштаат голем дел од присутните, разочарани не толку поради приказната и естетски и занатски коректно направен филм, туку разочарани и засрамени од трошните инфериорни локации на кои е сниман истоимениот филм. Ова ли е Македонија, коментирале многумина и што и како да им објаснат на инородните гледачи, пријатели, ова ли е „ветената земја“ од која потекнуваат. Според евангелието на Бранко Гапо - човекот прво видел, па прозборел. И филмот гледачите најпрвин го доживуваат како географија, па потоа следуваат и се средуваат впечатоците и оценките за актерската игра, акциски бравури, монтажа – атракција, специјални ефекти, режија. Секогаш го имав предвид тоа сознание и се трудев и во моето занимавање со играна и останата продукција да одберам локации кои не се трошни, инфериорни, евтини.

Без оглед на сите негодувања и дилеми за естетски карактер „Скопје 2014“ изгледа урбано, моќно, телевизично, филмски. Многу често во коресподенцијата со нашите во дијаспората, сме запрашани дали навистина е ова „она Скопје“. На најголем дел им се допаѓа и кога го гледаат им е „топло околу срцето“ како што пишува во една мејл-порака од туѓина. Има и такви, претежно дома, на кои сето ова не им се допаѓа и новите градби и дотерувања се како лош и грд сон, катаклизма, катастрофа, апокалиптично изведен и обоен урбанизам. Некои го доживуваат и зајадливо коментираат дека е ова циркус, балканска кич-верзија на Лас Вегас, Дизниленд и сл.. Од ден на ден, се' помалку се таквите. На многумина им се допаѓа. Времето ќе покаже кој е во право. Јас и понатаму останувам на првиот впечаток. Скопје изгледа, урбано, филмски, со приказна како вистинска метропола и кадрите кои одат од тука во глобалниот бродкаст се репрезентативни, референтни, препознатливи. За потврда на горе наведеното и напишаното, види линк - тоа е филмот „Стапица“, кој го создадовме во 2007 година, реализирзан на објекти во околината Скопје, во Камник и ловиштето Патрик.

https://www.youtube.com/watch?v=qUCEmxtpU3A

А „Скопје 2014“ ќе ја преживее и оваа баражна „естетска“ канонада и ескалација, како, поплавите, разурнувањата, земјотресите, палежите што му се случувале низ вековите.

http://www.utrinski.mk/?ItemID=0CF50FB2170C2841A55D396D3E161B19

да де, сосема е нормално град да креираш за да биде филмски реквизит ... уште еден човек што зема од дрогите на Вангел

Ескалира лудилото наречено „Скопје 2014“. По примерот на македонскиот партнер од владата, неофицијалното седиште на ДУИ во Скопје - ресторанот Скупи и хотелот над него добиваат „барокна“ фасада, или како и да се нарече ова. Нагрдувањето на зградата оди паралелно со окупирањето на балконската површина на една од поубавите станбени згради во Скопје. Зградата кај плоштадот „Скендербег“, заедно со една зграда на „Туристичка“ во Охрид се едни од ретките кои имаат пространи балкони за одмор на станарите. За каков масакр станува збор, повеќе од фотографиите:

Леле, а баш пред некој ден кога поминував оттаму и ги видов скелињата околу хотелот, си помислив: „Само да не е ’барок’“. Па, да им е*ам мајката, да им е*ам!

Хм, на зградава и онака оригиналната состојба едвај да се насетува. Циркуз жив е.

Лудилото наречено "барок" почнува да се шири и кон другите Скопски општини