Православна сакрална архитектура

Храмовиве се и сами по себе убави, но дури кога човек ќе ги доживее и суштински, ползувајки ги за Славословие Исцеление и Наравоучение, дури тогаш и ќе ја разбере нивната вистинска Светлина и Убавина

Голем е Бог
доколку е центар на нашиот живот
ко што Божјиот Дом треба да е на градот

вистина и жално бидејки многумина никогаш и нема да допрат до таквата изворност на живиот кладенец, бидејки на Црквата гледаат строго како градба а на Црковната администрација како бизнисмени наместо ревнители, логично зар поинаку гледам јас на коцкарниците па сепак народ ги милува, кому колку му е дадено или пак распродал

од друга страна дури и оние кои се дел од Црквата не се свесни колку и каква Благодат постои во истата, бидејки најчесто се дел од неа кога имаат мака или празнично расположение, што не е нит спорно нит пак погрешно напротив Спасението им е објавено на сите особено на грешните и болните, но Христијанството не дава одговор за да ја затупи болката, не е опиум за масите, туку Христијанството го објавува Воскресението односно Спасението на душите, духовно будење на личностите во Царството Небесно, додека оние кои нема да се спасат дури потоа, Не Дај Боже, духовно ќе умрат, затоа и толкава ревност околу градење на објекти за религиски обреди како што тоа го етикетира секуларниот архитект, Церемонијата за истиот има само театрално а не Живо Предание на Секојдневно Ологосена Вистина, па затоа и не се придава посебно значење при изнедрување на архитектонските решенија, односно компромисите денеска стануваат се почеста пракса, што не дека треба да биде исклучок но не треба да биде правило, за ова добар пример се Руските Црковни Храмови кои иако преку одреден период во романтизмот се заплиснати од барокни влијанија сепак истиот е дупуштено пред се ентериерно да ја надополни нарацијата на Иконостасите и Фрескописите како што е случај и со резбите ширум Македонските Црковни Храмови од минатите два века, но заради Царската заштита на Руската Православна Црква истите тие Иконостаси неретко биле со позлата, тренд кој и сега повторно добива на цена помеѓу архитектите и резбарите покрај иконописците, а влече корен од византиските мозаични фрескописи кои византиските Цареви ги дарувале на Црквата ... дефакто многу луѓе знаат да се сопнат на овој тренд и да ги спопадната помисли на осуда за раскошот со кој е даруван некој Црковен Храм иако тоа претежно е дар отколку црковна потреба, зар сите ние немаме навика да ги даруваме некако своите мили и блиски, а колку повеќе Бога штом бидеме заштитени спасени или простени за соптвените безаконија, и иако скромноста треба да ни е една од најбитните доблести која можеме да ја негуваме како Христијани сепак човечки знаеме и те како да претеруваме во Градењето и Благодарењето а всушност пред се акцентот треба да е на Живата Служба ова уште повеќе важи и за оние кои немаат како да даруваат а впрочем Бог од нас бара пред се Заедничко Славословие низ Молитва како Утеха и Награда Поклон и Содејство во Верата приклонувањето на личната молитва кон заедничката Литургиската која особено е по волја на Бога

во основа три вољи постојат на светот, Божјата волја, лукавата волја на нечестивиот, и јасно човечката волја ... а затоа и треба да се внимава како се (ќе се) лекуваме или одржуваме оптимистички, според првата воља тоа го правиме Литургиски, според втората хедонистички, а додека според третата технички со психијатри~мудреци~уметност, и доколку ова го познаеме прилично ќе ни биде јасно што кога и зошто ни е неопходно за да излеземе од некој ќорсокак или да го прифатиме истиот смирено, најбитно ми се чини е познанието дека човековата Душа е бесмртна ... а ко на таква дадено ни е шанса и слободно да ја обликуваме, за потем така наштимана и да ја испратиме од овој свет, та собирајте насмевки и благодарност од сиромашните и болните помагајќи им, него да се товарите со аплаузи и ласкања од богатите дружејќи ги, бидејки нели што ќе посеете тоа на крај и ќе жнеете, а вака гледајте и на се', па и на (за некого бенигни работи) филмографија, ах да знае народ само како оживуваат имплантираните слики во потсвест дали од хорор сф или акција жарнови, ете како прилог потсетник сега до Крстот на Водно имаме и телевизиска кула, но зар не е така и со музиката, зар не е така и со знаењата, ко што вели ристо македонски > со време практикувајки некоја работа воедно и се здушуваме со истата, стануваме едно сакале ние тоа или не [1]

во Храмот на Црквата е
Тајната на Спасението

Утврдувајте се во Верата како што се утврдува Божјата Светлина во Срцата но дали е тоа возможно доколку завесите се спуштени а не пак прозорите соѕидани, да не говорам за оние ко мене кои в подрум се скриле чекајки подобро време, иако и малку думање може многу што да озари [3][2][1] а не пак човек да се одважи да земе учество во Светотаинскиот Живот на Црквата, понекогаш и индиректно ако се сетиме е доволно доколку тоа е искрено, а не пак целосно да се вратиме односно обратиме на корените



Edited by +Protagorist - 13-Jul-2017 at 12:31

За Многу Години Чествувањето на спомен денот за Светите ПрвоАпостоли Петар и Павле

... #45 ...

ова со Молитвата (пост погоре) може повпечатливо би било да е налик аберите од Православни мотивациони постери но тогаш би делувало апла нападно, додека вака олдскул останува во регистар а не оптоварува, напротив делува на уката од Посланието на Апостол Јован : [1] терајте со што почисто срце, за што и да посакате и да добиете ...

озбилноста на пораката е уште поголема бидејќи графитот е ниваму нитаму, односно на просторијата која се наоѓа на пешачки коридор делува како Премин од светското кон духовното, та и навистина за човек да премине од земното кон небесното симболично врви од својата распадлива фасада~(7.2 парцелата) [2][1] кон Свесна Молитва~(Графитот на просторијата) за потем и да влезе во Божјиот Храм како место каде личната ја приклонуваме кон заедничка молитва бар еднаш неделно Литургиски, а што е особено по Божјата Волја односно задничарење преку Бога со сите кои дента пришле да Го Прослават да Му Благодарат и конечно да си наполнат духовните батерии, односно Се Озарат за каков таков живот во Подвиг исполнет со Доблести [2][1] во најмала рака да си наточат за следната работна недела доволно Смирение та на секое искушение кое вирее во градот да му излeзат одлучно, камо народ да имаше навика да ги носи болните и старите во колички на Литургии - камо да беа свесни дека најлесно ќе поминат ако се свртат искрено кон Заборавеното Лекарство а и оние искрено кои се обратиле кон воцрковување да не бидат поштедени од епитимијата како осигурување за лекот (Причесната) но оди денес не одврати народ од Изворно Спасение ако за негово добро ко душесоветник му заповедаш наместо пластична да вгради дрвена дограма на куќата а не пак на карпа на планина да темели наместо на песок в котлина [1][2][3]     

ако и на Света Гора вака размислуваат сигурно и в горите ќе истераме литургија на звучки место хорски, та нели битна ет економијата по манастирите него службата ... хм неможам да се изначудам кога на монаси им се чудиме оти нивнио манастир немал бдп ко и останатите а впрочем бдп-то е нус ефект да монасите не седат со скрстени раце од Молитва до Молитва а најбитна е ТАА Заедничката ЛИТУРГИЈАТА иако и без Храм тнка работа, иако Литургија може да се прави и на Отворено а доволно е Свештеникот да го спростре на камен Антимисот [1][2] и да се Прослави Господа и онаму каде за тоа нема традиционално услови ... хм веројатно заради реконструкција на Иконостасот на Литургијата вчера во Слепчанскиот Манастир имав ретка прилика да присуствувам на служба во жив Православен Манастир каде порано опожарениот Иконостас е веројатно привремено спастрен односно во овој момент се отворено споени Нартексот и Олтарот заради што и сосем поинаку од вообичаено ја доживеав Апостолската Служба заради поотворената акустика и естетика, но и заради Благодатта која сега таму во изобилство е излиена заради скорешното канонизирање на Свети Кипријан Слепчански [1][2]

сигурно во Света Гора ко и во Слепче лечеле и слепи, а дали сетне излечените испраиле бар и еден ѕид тоа незнам
но ако дома работеле колку повеќе на СеСвето Место ко што е секој Манастир заради здружените подвижнички околности
...



го имам цел док. но на итаљански па пратете ПП ако ви треба на заем

Edited by +Protagorist - 13-Jul-2017 at 16:58

За Многу Години Василица и Среќна Нова Година

Свети Василиј Велики Да Го Моли Бога За Македонија и Македонците





Црквниов Храм е за пофалба, и како Студио Лелеле го испроектира, но и како Жикол го изведе, иако имаше дополнителни сопстветвенички промени на идејниот проект, прво се додаде надворешна Крстилница, потем наместо ниска зелена ограда бетонска висока, и на крај паркинг бочно одзади, а најсклет е фасадната веројатно неонка над самиот влез на Црквата белким нема дѐ ја остават ... но битно Скопје доби уникатен Црковен Храм за да сега остане само тоа источниот парк кој сега е запуштен, а би требал да е бар со дрвени седала за клупи, исцело да се обложи по ивиците на жардињерите како патниците од Транспортен Центар би добиле културно место за починка [1] но најнапред таму треба да се ограничи паркирањето на возила, дури и автошколата тука е со каубојски менталитет, наместо да биде позитивен исклучок за младите кои ги стартираат часовите и полагањата токму во сета гужва тука ... но ваквата интервенција да жардињерскиот парк заживее ќе биде пред се од корист и за Црквата иако доколку имаше само симболична жива ограда, чинам ова ќе беше Црковен Храм со монументална визура освен продолжен двор кон паркот и можност за нов празничен плоштад за православни Литургии и Свечености, хм баш тука ќе легнешнд една добра минимал фонтана во една од жардињерите ... но што е тука е, а веројатно ќе стигнат околу партерот жиколци за да официјалното Осветување на Олтарот се случи на 12.02 денот на Светите Три Ерарси ...


Edited by Zelenikovo - 14-Jan-2018 at 10:25

Samo neznam sto ke bide so napusteniot objekt koj e vednas do hramov,kolku i da e ubav hramot sepak i okolinata e mnogu vazna. Patem denovive intenzivno se raboti na tamponiranje i podgotovki za parterot a denes se postavi i ograda od zelezo na dvete predni strani.

Христос Воскресе !!!

[1] https://www.preminportal.com.mk/polezno-i-potrebno [1]

+

Царски Двери, Благовештение, Црква Свети Пантелејмон, Манастир Нерези, XVI век, Скопје



+

Царски Двери, Благовештение, 1591-1592 год., Црква Свети Димитрија, Марков манастир, Скопје



http://macedoniantestimony.blogspot.com/2016/02/blog-post_95.html

+

Царски Двери, Благовештение, Црква Свети Спас, XVII век, Скопје



https://dveri.mk/myak-style/



Edited by beTon - 17-Apr-2023 at 10:33