Македонски железници низ слика и видео

beTon, на жив човек не си налетал !!??, одлични слики

Изгледа ти горе а ја испод, на поваѓање

Знам на што мислиш, огромна маса од лед кај внатрешните олуци, но за жал немам 

Пролетно чистење во МЖ - депо Скопје

Во игра дизел локомотивите MЖ 661-222, MЖ 661-221, MЖ 661-219 (EMD - General Motors) и MЖ 667-002 (TEM2)

МЖ 441-118 воз број 336 Солун - Скопје - Белград

Полупразните вагони кога стигнавме после 8 мин. во станицата Скопје север веќе се полнат со голем број патници



Скопје зад Зајчев рид останува зад нас



И со напуштање на западната обиколница навлегуваме во сосема нешто друго



Една преубава зелена котлина а во далечината Шара кон која тутни нашиот воз



Одеднаш пред нас за момент се појавува нешто за кое мислевме дека е надминато, но изгледа дека некој нејќе да се заборави !!??



Edited by Vladimir P - 16-May-2009 at 23:35

Прекрасни пејсажи за добар сон!
Владимир, знаеш каде да прекинеш со фотките, впрочем, оттука почнува фантазијата.
Прекрасна репортажа во првиов дел, а со голем мерак го очекувам делот на најубавата пруга во Македонија, Гостивар-Кичево.

Originally posted by BOJAN ...најубавата пруга во Македонија, Гостивар-КичевоBanana.

Во потполно се слагам, делот е да трчаш од енен прозор на друг незнаејќи што попрво да впиеш.

Originally posted by La Linea ... Зошто возот Скопје-Кичево го влече маневарка, а не некоја друга локомотива? Нели таа пруга е електрифицирана?

Не е маневарка, туку најснажната дизел локомотива - 661 наречена Кенеди, ина;е маневарка не би стигнала ни до пола пат а да не пукне буквално на тие успони. Иначе за жал тој дел од пругата не ни е електрифициран.

Пред нас е масивот Буковик кој треба да се совлада и по течението на Лакавица и Падалишка река
почнуваме да се качуваме преку повеке мостови со големи височини, сечејќи го патот повеќе патои со пругата.



Одеднаш се отвара една долина со поглед од кој застанува здивот, сваќаме дека сме на најголемиот објект. мостот кај Србиново



Погледот неможе да упие се што во трен се менува, оденаш ја здогледувам старата траса и мостот од некогашниот мал воз
наречен Чајник или Пампур кој уште во далечната 1916 почнал да се гради од Горче Петров до Охрид и во повеќе наврати се преплетува со денешната траса.



Целата котлина е испресечена со патови, патеки и козји делови за излез од неа кој сигурно не е лесен

Патниците се слегуваат од возот и итааа кон градот и пазарот зашто денеска е пазарен ден во Кичево



Имаме на располагање помалку од два часа за повраток на возот назад во Скопје,
паѓа договор со Марјан прво да ја измериме станицата Кичево за еден наш сонародник кој живее во Шведска
кој сака станицата правејќи модел заедно со возниот парк кој веќе го има да ја презентира на собир во Стокхолм.



Почнуваме со мерење на станицата која оставена на забот на времето делува жалосно



Земајќи ги основните мерки од надвор на некогаш модерната станица тргнуваме внатре

Малиот воз спомнат од погорните постови кој јурел по овие краишта со брзини од 10-15 км/час.
Гледајќи ја сликата на оџакот јасно е зашто нашиот народ го нарекол Чајниче



Прво се нафрливме на вагоните да ги откриеме фабричките плочки кои беа покриени со дебел слој на битумен



А потоа на главното, локомотивата и нејзиниот фабрички број,
за кој во возољубителските кругови многу се дискутира које е всушност оваја локомотива.
По макотрпно и внимателно гребење, стругање и чистење дојдовме до плочката со нејзините податоци



Но бевме прекинати од радоста за кратко, се појви полиционер со забелешка што правиме внатре во локомотивата.
Откако покажавме сите службени и приватни документи и овластувања,
учтиво се извини и ни пожела убав пат за назат предупедуваќи не дека имаме само уште неколку минути за да го фатиме возот за повраток назат.



Утрчавме на перонот каде машиновозачот веќе влагаше во локомотивата која бревташе постигнувајќи ја својата работна температура за тргнување



Звукот на сирената го означи нашето враќање, задоволни со завршена работа и наполнети батерии до следното возоњубителско патешествие.



П.С. Нашиот загонетен форумаш мораше да чека уште долго за да пристигне автобусот кој каснеше за да може да го продолжи понатаму патувањето,
а помислата му беше дека возовите каснат но не и автобусите