Originally posted by metodius Здраво дечки, и ако има понекоја дама  и добро ве најдов на форумов.  Морам да се навратам на расправиите околу изгледот на објектов, и стилот...ја чувствувам маргинална потребата од некое терање стилови со излижан рок на траење. Светот гради чуда, архитектонски и инжинерски, а најдоброто што можевме да го смислиме ние е ова? И убеден сум дека не е-но ете ти работа-бидна, и навистина ми е жал што ќе остане како спомен од ова време-не е нешто што би сакал идните ни поколенија да го гледаат и да викаат Ееее ова у времето на дедо ми го праеле!   (се извинувам ако малку доцнам со коментаров)

Коментарот е сосема на место. За жал, наместо едно современо градско јадро, на кое ќе завидуваа старите европски метрополи, ние ќе добиеме кичерајски обид за имитација на стара архитектура, што значи ќе продолжиме да им завидуваме на оние кои ќе имаат автентична стара архитектура.

01.

02.

Проектов е во старински стил со купола за да се вклопи со стариот народен театар, веројатно не може да се гради некој модерен објект до објект како стариот народен театар, може да кажеме дека ако стариот народен театар добиеше некој нов помодерен проект различен од стариот тогаш ке можевме да дискутираме дали проектов за музејов одговара или не, вака веќе кога знаеме дека се гради стариот народен театар речиси со афтентичен изглед па музејов ке се вкопи во тој стил, а за yставниот суд што се гради не би коментирал зошто ова е сепак страна за музејот Македонски борба.

 ''до Archi Tech Tone -''Hашиот центар беше модерен до пред овие објекти ? Дa бе сега се сетив на ''прекрасната'' автобуска  станица што беше до скоро потоа на ''прекрасните'' кенделабри, ''да да'' тој дел беше многу ''осветлен чист и безбеден'' дел од градот посебно навечер, шала на страна ја учев средно музичко во Илија Николовски па тој дел од градот беше хорор филм за сите ученици од школото поготово навечер,се сложувам дека се можело да се избере некој далеку помодерен проект но тешко дека било кој проект би одговарал на Македонска пошта која е од спротива, така да што е тука е. 

Чистотата и осветленоста се проблеми од друг карактер. А се извинувам за грешката- модернистички е правиот збор... далеку од тоа дека сме модерни

Originally posted by ArchiTechTone Баш на сликава на Митатос се гледа трагедијата на старо-новиот стил...

Комплетно сум во ист правец на размислување...

Распаднатата стара автобуска барем даваше надеж дека еден ден ќе се сруши и на нејзино место ќе се изгради нешто соодветно, сега би била комплетна лудост да се направи тоа со овие објекти.

За „вклопувањето“ сакам следново да го кажам - контекстот е следниот (без некаков ред): средновековна тврдина (тазе реконструирана во турски-османлиски облик), регулација на р. Вардар (што обликовно воопшто не наликува на истите од средневропските градови и е со проодно второ корито), телекомуникациски центар, булевар и мост „Гоце Делчев“ (не би ги категоризирал - израз на своето време), Камен мост - заштитен знак на Скопје (турски мост, пар екселанс, колку и да зборат дека е од Јустинијан итд.), музеј на жртвите на Холокаустот(6 години карабина, дури ни тоа) - следат двата нови објекти (за чие обликување архитектонската мисла ќе треба да формира нов поим, зашто уште таков не е измислен), кои уште не изградени, веќе им смета околината да се вклопат во нејзе...

Темава е за музејот, ама јас овој „ансамбл“ некако во комплет го доживувам, па затоа него го земам како пример...и жалост многу од дискусииве се повторуваат и во темите кај театарот, официрски, архивот и сите други „скопски црни дупки“...
Некаде на форумов има разгледници од „старо, романтично“ Скопје и секогаш кога го гледам театарот се чудам како некој можел да го доживува Скопје како град со река чие течење и брегови(пред да се изгради регулацијата) личеле на мочуриште што тече полека и во таков контекст мене стариот театар (овој музејов нели е нова измислица) никогаш не ми значел како архитектура, туку и напротив не ми личел на НИШТО...и би ги проголтал сите овие глупости да се работи за објект со некакви колосални димензии - Лувр, ако ви е тој репер за „убава“ архитектура - тоалетите во Лувр имаат поголема површина од овие два објекти заедно, димензиите, материјалите, не може ништо овде да се постигне (а и кога би се постигнало би било лудо) - а ова?! Ова е провинцијалистички обид да се склопи нешто од сеќавање на нешто што се видело некаде...

Не би рекол дека треба да се сруши тоа што останало, ама да се гради на ново во овој јазик е дебилно. (За Architectone - во приближно ист период со театарот се и етнолошки музеј и денешна градска болница, што се доказ дека и во тоа време можело да се размислува поинаку, не дека се тоа којзнае какви објекти, ама филозофијата е комплетно различна, со тоа што се согласувам дека во времето во кое се градени било помал грев отколку денес да се праи тоа)

Една многу важна ситница што гледам дека на сите ви промакнала овде е тоа што Калето, кое какво такво е во поавтентична форма од „театаров„ и музејот е тоа што стариот објект (што btw нема ист габарит со овој, поточно нема ништо исто со него) има едно или две нивоа повеќе и е поставено на кота која ја налага новата регулација на реката (7-8м над старата) - што е директна причина оваа карикатурална завеса да ја покрие најзначајната визура во Скопје во која се вклучени најмаркантните градски обележја - реката, мостот и калето - вие стоите на плоштадот - центарот на сите скопски и македонски случувања и на крај краева - визурата која е на грбот на град Скопје...

Прашање - Вредеа сите овие лудости да се унакази еден таков уникатен градски знак?

СУДСКИ УВЕРЕНИЈА, ПА РАБОТА НА ДЕЛАТА ЗА КОМПЛЕКСОТ „МАКЕДОНСКА БОРБА“
ВМРО лустрира уметници за музејот

Ивана Васева

Само политички неизвалкани уметници, кои немале спорови со државата, не биле гонети, судени и не се идеолошки обележани може да изработуваат слики за комплексот „Македонска борба“ во кој ќе бидат сместени музеите на ВМРО и на жртвите на комунизмот, кој активно се гради на левата страна на реката Вардар во Скопје. За да бидат ангажирани во обемниот проект, уметниците морале да вадат судски потврди дека не работеле против државата и, како што велат, дека не биле членови на сомнителни и терористички организации. Според нив, ваквите обврзувања во денешниот општествено-политички контекст изгледаат прекумерно претпазливо, речиси репресивно и ги загрозуваат личната слобода и правото на избор. Тие додаваат дека дури и во минатиот политички систем, кога контролата на зборување и на однесување била зголемена, не почувствувале таков притисок. Уметникот Владимир Георгиевски, кој за потребите на музејот ги изработува портретите на браќата Миладиновци, вели дека во почетокот се побунил против тоа уверение, но бидејќи сакал да ги наслика основачите на националната преродба од средината на 19 век, сепак ја извадил потврдата. - Судот не може да го даде, ниту да го потврди тоа уверение. Како тој ќе ги докаже тие ставки? Овие уверенија се апсурдна работа, едно безумие. Јас и порано сум имал државни нарачки, но никој не ми барал вакво уверение. Тогаш само требаше да се извади потврда дека сме членови на Друштвото на ликовни уметници на Македонија и толку - вели Георгиевски. Еднакво гневен е и уметникот Коле Манев, кој за музејот на ВМРО ја насликал фигурата на Ѓорѓија Пулевски, во големина 2,3 метри на 1,5 метар. - Бидејќи сакав да работам на проектот, извадив една, а потоа уште една судска потврда. Но еве сега сакам да изработам уште една слика и ако пак ми бараат потврда, тогаш од принцип нема да соработувам веќе. Што би можело да се промени од моментот кога ја извадив последната потврда досега? - прашува Манев. Од Министерството за култура, пак, само велат дека за таквите договори го следеле законот. - Сите потребни уверенија се извршени според Законот за јавни набавки, според кој уметниците се обврзани да ги извадат уверенијата - вели Анита Јовановска, портпаролка на Министерството за култура. Покрај Георгиевски и Манев, на портретите на личности од македонската историја работат уште петнаесетина уметници, меѓу кои Павле Кузмановски, Атанас Ботев, Милош Коџоман и други, кои се избрани по сугестија на Друштвото на ликовните уметници на Македонија. Тие работат на портрети на Јордан Хаџи Константинов-Џинот, Румена Војвода, Гоце Делчев, Даме Груев и други историски личности, а делата се во завршна фаза на изработка. Музејскиот комплекс, музеј на ВМРО и музеј на жртвите на комунизмот, се гради на површина од 2.500 квадратни метри. При неодамнешната посета на музејот во изградба, премиерот Никола Груевски изјави дека тој ќе биде завршен околу следната Нова година.


Се осликуваат дваесет масовни сцени

За опремување на музејот на ВМРО, покрај восочни фигури и сликани портрети, се подготвуваат и платна со масовни сцени од историјата на Македонија во последните два века.
Масовни сцени ќе бидат изработени за битката на Мечкин Камен, самоубиството на Христо Узунов во Цер, масакрот во село Загоричани во Егејска Македонија и други, кои ќе бидат предадени во големи формати од пет на три метри, но ќе има и помали.
Идејата е целиот ентериер на музејот на најрепрезентативен начин да го отслика времето на македонската борба и историја од 19 и од 20 век.
- Масовните сцени се слики кои ќе ги изработуваат истакнати домашни и странски уметници. Во тек е јавната набавка за изработка на дваесет вакви сцени од најзначајните историски настани и битки на ова тло - вели Татјана Блажевска, портпаролка на Министерството за култура.
Покрај портретите, во земјава веќе се пристигнати 40 восочни фигури, изработени во Киевскиот музеј во Украина, кои во специјални услови го очекуваат доопремувањето на музејот каде што ќе бидат изложени, а во тек е изработката на уште 65 фигури.

http://www.vreme.com.mk/DesktopDefault.aspx?tabindex=0&tabid=1&EditionID=1914&ArticleID=131072

Настрана натегањево позиција-опозиција, целава драма ми личи на времето на комунистите кога се цртаа портрети од тито, битките од неретва и сутјеска и истите се поставуваа по фабрики, пошти, трговски центри, железнички и автобуски станици итн.

А друг муабет ми е, дека каква логика во денешно време има да се гради музеј со „цртежи на сцени“? Не ли му текнува на накој малце да користи современи технологии да се претстави историјата на уште повпечатлив начин???

Originally posted by metodius Околу вклопувањето со околните објекти, ако одиме по таа логика, би требало целиот град да изгледа исто и униформно! На пример, градиме еден објект, и тој носи обележја од романички стил. До него градиме објект кој би се вклопил, исто романички стил. До него градиме стамбена куќа, романика. До неа, архив, погодувате романика. Накаде води ова?!

Најубавите градови во светот се баш такви... само помисли си:

Амстердам
Венеција
Фиренца
Дубровник
Прага

секој од нив си има свој препознатлив печат и по тој униформиран изглед се правело се и се уште се прави.

Мара Бунева во февруари во Скопје, а по неа и Ванчо Михајлов

На восочната фигура Ченто е претставен во затвор, дедо Иљо Малешевски носи традиционална малешевска носија. Мисирков и Груев се седнати, Христо Узунов е во поза пред да изврши самоубиство, пишувајќи проштално писмо

Восочната фигура на Мара Бунева ќе стигне во Скопје до петти февруари. Музејот во Киев веќе и ја изработил главата. Сега се прави телото. Гоце Делчев се доработува. Се леат фигурите на Страхил Гигов, Лазар Колишевски и Цветко Узунов - Абаз. Христо Матов, Пере Тошев, Кузман Јосифовски - Питу и Лазар Трповски се готови. До почетокот на идниот месец нивните фигури ќе бидат транспортирани од Украина во Скопје.

Со образложение дека ја овековечува историјата, Владата не се откажа од намерата да ги излее во восок и контроверзните личности од минатото на Македонија. Ванчо Михајлов е во групата на фигури што следни ќе се прават. Фигурата на Тодор Александров е примена во Скопје пред дваесетина дена.

Сите тие се дел од 105-те восочни фигури што ќе бидат изложени во музејскиот комплекс „Македонска борба – Музеј на ВМРО и Музеј на жртвите од комунизмот“ што владата го гради од левата страна на Вардар. Музејот треба да биде готов до крајот на годинава. Тогаш се очекува во Скопје да бидат донесени сите фигури што ќе бидат поставени во него.

Задолжена за изработка на фигурите е скопската фирма „Специјална опрема“, во соработка со експерти од Киев. Директорот Јовица Ѓуричиќ вели дека фигурите ќе чинат 1,5 милион евра. Или, секоја фигура просечно по 15.000 евра заедно со костимите и царинските давачки. Според Ѓуричиќ, тоа е многу поевтино од западните држави каде што изработката на една восочна фигура е од 150.000-200.000 евра или од Русија, каде што цената е 150.000 до 300.000 долари за една фигура.

Додека покрај Вардар интензивно се гради, во Киев интензивно се работи. Седум украински уметници во соработка со пет македонски историчари се обидуваат да ги „трефнат“ и физичките, но и психолошките карактеристики на личностите што ги овековечуваат во восок. Заедно со скулпторите, костимографот и членовите на комисијата од Министерството за култура, тимот задолжен за овој проект брои 20 лица.

- Прво се избира фотографија. Некогаш има многу, но во некои случаи, постои само една фотографија. Од таму се определуваат висината, тежината, бојата на коса и на очи. Потоа се прави психолошки профил за да се погоди изразот на лицето. Во првата фаза, се прави главата на фигурата во глина. Потоа се лее во восок. Косата се става влакно по влакно. Очите ги изработува очен протетичар. Кога главата ќе биде целосно готова, почнува изработката на телото (манекенот). Ако комисијата нема забелешки, се носи костимот во Киев и фигурата се облекува. Така готова ја транспортираме до Скопје во посебни сандаци - велат во „Специјална опрема“.

Досега се донесени 40-тина фигури. Методија Андонов - Ченто е претставен во затвор, облечен во затворска облека. Дедо Иљо Малешевски носи традиционална малешевска носија. Крсте Петков Мисирков и Даме Груев се седнати, Панчо Михајлов-Чавдар е клекнат, а Христо Узунов е во поза пред да изврши самоубиство, како и пишува писмо на мајка си. Фигурите се чуваат во посебна просторија, на температура од најмногу 15 Целзиусови степени. Упатените што имале можност да ги видат восочните фигури велат дека според изработката, тие по ништо не заостануваат зад фигурите во познатиот музеј „Мадам Тисо“ во Лондон.

Целта на поставката во Музејот на ВМРО е да се прикаже историјата на Македонската револуционерна организација. Изборот на програмата во двата музеја е на историчарот Зоран Тодоровски, директор на Архивот на Македонија. Дел од историчарите и Сојузот на борците веќе го оспорија изборот на Михајлов и на Бунева, со образложение дека тие го оспорувале македонскиот идентитет и биле поборници за бугарската кауза.

Владата смета дека и негативните личности се дел од историјата и оти и за нив има место во музеите.

Восочните фигури ќе бидат изложени во Музејот во амбиент соодветен на времето во кое дејствувале личностите, според кои се направени и под посебни светла за што ќе се погрижат експерти од Украина.

Во околните земји, Музеј на восочни фигури има во Јагодина, Србија.


Личности што ќе се најдат во Музејот

ГОТОВИ ФИГУРИ: Крсте Петков Мисирков, Ѓорче Петров, Славчо Ковачев, Методија Шаторов, Методија Андонов -Ченто, Јане Сандански, Павел Шатев, Александар Протоѓеров, Борис Сарафов, Арсение Јовков, Даме Груев, Димо Хаџи Димов, Никола Карев, Димитар Влахов, Христо Узунов, Питу Гули, Тодор Александров, Димитар Поп Георгиев - Беровски, Дедо Иљо Малешевски и Димитрија Чуповски. Донесени се и фигурите на Вилијам Гледсон, Васил Чакаларов, Панчо Михајлов - Чавдар и Драган Богдановски.

ИЗРАБОТЕНИ СЕ И ШЕСТТЕ ОСНОВАЧИ НА ВМРО: Петар Поп Арсов, Иван Хаџи Николов, Христо Батанџиев, Андон Димитров и Христо Татарчев.

ГОТОВИ, СЕ ЧЕКА ДА СЕ ДОНЕСАТ ВО СКОПЈЕ: Христо Матов, Пере Тошев, Кузман Јосифовски - Питу и Лазар Трповски.

СЕ ЛЕАТ: Страхил Гигов, Лазар Колишевски и Цветко Узунов - Абаз.

СЛЕДНИ ФИГУРИ ШТО ЌЕ СЕ ПРАВАТ: Никола Парапунов, Панко Брашнаров, Александар Турунџиев, Петар Чаулов, Ванчо Михајлов, Сирма Војвода, Венко Марковски и Петре Пирузе.

ФИГУРИ НА КОРЕКЦИИ: Ѓорѓи Сугаров, Диме Панџурoв, Алберт Сониксен (секретар на македонскиот комитет во Њујорк, учесник во чети на ВМРО)

НАПРАВЕНИ САМО ГЛАВИТЕ: Мара Бунева, мис Елен Стон.

Автор: Сунчица Стојановска

http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=113101023497&id=9&prilog=0&setIzdanie=21883

Ќе има и восочна фигура на Драган Богдановски (1929-1998), еден од основачите на ВМРО-ДПМНЕ во 1990 година. Одлежал 11 години во Идризово (1977-1988). Основач е на Движењето за ослободување и обединување на Македонија во Осло, во 1972 година.



Edited by pbanks - 15-Jan-2010 at 00:58