Во 2008 се надевам на уште по спектакуларни наоди што би помогнале да се промовираме И ќе ни даде некакви материјални докази што би ги искористиле како аргументи во битката за уставното име.
Помогнете во Македонската Википедија - Слободна енциклопедија!
мислам дека битката за уставното име нема врска со археолошки наоди, тоа е чисто политички проблем и како таков треба да го третираме. Сепак ова не е тема за тука па не би навлегувал во детали... Си има нишка за ова доколку некој е расположен за таква дискусија.
mislam deka preteruvate so vasite konstatacii vo vrska so idniot izgled na parlamentot.. samite znaete deka na render izgleda totatlno razlicno od ona sto moze da izgleda nestoto koga ke se izgradi.
mislam deka preteruvate so vasite konstatacii vo vrska so idniot izgled na parlamentot.. samite znaete deka na render izgleda totatlno razlicno od ona sto moze da izgleda nestoto koga ke se izgradi.
во случајов рендерот е комплетно ирелевантен независно што сам по себе е одвратен. Далеку поодвартна е политичката одлука да се градат куполи како и самата позадина на целиот проект.
Со сета почит кон ПАско Кузман и премиерот, и мене проектов воопшто не ми се допаѓа. Не дека самиот парлемент е некоја незнам си колку архитектонски или историски важна зграда, колку од фактот дека на мала врата се протуркуваат некои крајно кич решенија, само затоа што можеби се популистички кај членовите на владејачката партија. ПА заерм треба сега сите одеднаш како овци да климаме со глава дека ни се допаѓа идејата само затоа што е подржана од премиерот или Паско??? Мене ми е во најмала рака одвратна идејата со куполите.
ДОНАЦИЈА ОД ИТАЛИЈАНСКАТА ВЛАДА Со 130. 000 евра Скупи се чисти и се заградува
Со
130.000 евра Скупи до април треба да се исчисти, да се огради и
осветли, да се направат патеки, со што посетителите ќе можат да го
посетат локалитетот на кој имало континуиран живот 3000 години, од
бронзеното време до 10 век
Деновиве на локалитетот Скупи започна проектот за обележување на овој
значаен археолошки простор до Скопје, со донација од италијанската
Влада. Италија за оваа фаза на работа на Скупи оддели 130.000 евра. Со
проектот ќе бидат зафатени 5 хектари од локалитетот, што е околу 50.000
квадратни метра.
"Парите се наменети за физичко расчистување на локалитетот од отпадот и
сметот што е се останати од поранешната фирма за отпад МИГ. Потоа
локалитетот ќе се огради со современа, безбедна ограда, во должина од
1.300 метри. Ќе биде поставено и осветление по периметарот, по
обиколницата на локалитетот, а на крај ќе се направат и пешачки патеки
и хортикултурно ќе се уреди просторот", ни рече раководителката на
проектот археологот Ленче Јовановска од Музејот на Скопје.
Во оваа фаза, со која само се обележува просторот, се заштитува и се
уредува за да може да се стави на мапата на културно-туристичките
локалитети, ќе се постават и информативни табли за објектите кои
делумно се истражени, како театарот или базиликата. Оваа фаза треба да
заврши во април.
Скупи е еден од позначајните археолошки локалитети на Балканот, но во
изминативе 50 години во него се инвестирале минимални средства, и тоа
со големи временски паузи.
Како што е најавено од Управата за заштита на културното наследство,
оваа година Скупи е влезено во капиталните инвестиции на Владата, со
што се очекуваат сериозни археолошко-истражувачки работи на локалитетот
каде што, според досегашните скромни наоди, имало континуиран живот од
бронзеното време, преку железното, потоа ренесансата во римскиот
период, па се до 10 век, што значи 3000 години. (М. За.)
Не знам за вас, ама добри вести од археологијата особено ме радуваат. Ова е многу интересно, и би сакал да знам колкавое и кое му е значењето.
Во Зрзе откриен монашки комплекс од 9 век
За откриениот комплекс постојат индиции дека кореспондира со Климентовото монаштво на Плаошник
Моника Талеска
Во прилепскиот манастир
„Свето Преображение“ во Зрзе, е откриен богат монашки комплекс кој
датира од 12 век или два века порано од досегашните научни наоди. Во
пештерата од бигорната карпа под сегашната манастирска црква, откриена
е пештерска црква која најрано е датирана во 12 век. До црквата имало
трпезарија, работилница за монасите, а констатирани се и 11 целини со
30 испоснички ќелии на четири ката. Секоја ќелија ја користел еден
монах. Екипата археолози и конзерватори невестува дека при натамошните
истражувања ќе се откријат уште десеттина други испоснички ќелии.
Ова
неверојатно откриетие, велат стручњаците, го ситуира манастирот „Свето
Преображение“ во Зрзе во нов научен, културен и религиски контекст,
зашто постојат индиции дека има културни слоеви од 9 век. „Иако ова е
прва фаза од истражувањата, не е прехрабро ако се каже дека овој
монашки комплекс по својот обем и материјални појави кореспондира во
религиска смисла со климентовиот комплекс во Охрид. Значи, една врска
во религиозната историја, визави културната, визави политичката
историја“, вели Бранислав Ристески, координатор на проектот.
Според
Владиката Климент, резултатите од овие истражувања се потврда на
верувањата на монашкото братство кое една декада живее во манастирот во
Зрзе. „Има цврсти претпоставки дека со натамошните истражувања
временската хронологија и датирање ќе стигне до 9 век и овој монашки
комплекс ќе го изедначи со обновувањето на климентовото монаштво на
Плаошник, кое е еден век постаро од Светогорското монаштво. Првата фаза
од археолошките истражувања е повеќе од успешна, бидејќи монашката
населба која досега беше бледо и патем споменувана во 14 век, веќе
сигурно е поместена во 12 век“, изјави Владиката Климент.
На
горното плато од денешниот манастир е откриена доцна античка населба од
4 век. Особено значаен сегмент од оваа акропола е ранохристијанската
базилика која почетно датира од 5 и 6 век, а е лоцирана на издвоено
плато на север од денешниот манастир. „На платото над бигорната карпа
на простор од 4 до 6 хектари откриени се контурите на акрополата. Оваа
населба не била дефанзивна. Имала повеќе управно-политички карактер.
Оградена е со бедем со широчина до 1,40 метри, но до крај не е
дефинирана. Дел од фазите треба да се истражат. Во секој случај,
остатоците од бедемот се видливи на влезот на манастирот, па со
досегашните сондажни истражувања јасно е издвоена доцната античка
фаза“, вели координаторот Ристески.
Откриени се и многу површински објекти, низа материјали, движни наоди, садова керамика, стаклени садови, метални орудија...
Инаку, овој проект ќе биде финансиран од Министерството за култура со 560 илјади денари.
Го отворам топико, зашто не гледам каде на друго места да ја сметам веста, а и онака во иднина се надевам ќе следат уште вести за овој локалитет. Може би не одговара на фото/видео, ама одговара на културно наследство.
ЕПОХАЛНО ОТКРИТИЕ ВО СВЕТИНИКОЛСКО
Откриена Билазора - најзначајниот пајонски град
Во 217 година пр.н.е. македонскиот крал Филип Петти ја обновил фортификациската мрежа
на Билазора,а во168 година пр.н.е. македонскиот крал Персеј, во фаза на
подготовки за последната борба со Рим, успеал да договори воена помош
од страна на Галите кои биле стационирани во нејзина близина
На локалитетот Градиште кај селото Кнежје во близина на Свети Николе стручњаци откриле капитален објект - влезната порта и дел од бедемот на акрополата на античка Билазора
Група музејски и научни работници од земјава и од
странство деновиве на локалитетот Градиште кај селото Кнежје во близина
на Свети Николе откриле капитален археолошки објект - влезната порта и
дел од бедемот на акрополата на античка Билазора. Стручниот тим, Бобан
Хусеновски - раководител на археолошките истражувања, Вилијам Хајдингер
и Јула Метју од Фондацијата за археолошки и историски истражувања од
Хјустон (Тексас, САД), консултантите д-р Ѕвонимир Николовски и
археологот Стефан Данев, во организација на Народниот музеј од Свети
Николе и директорот Александар Данев, на почетокот на јуни годинава
почнаа со систематски истражувања на античка Билазора.
- Во
последните денови од истражувањето од квадратите од кои најмалку
очекувавме според видливите површински показатели, останавме изненадени
од откритието. Обичниот квадрат М13, на кој неколкупати атакувавме и го
напуштавме до длабочина од околу два метра ни го откри првиот камен
блок од прагот на внатрешната порта на акрополата. Веднаш го
препознавме класичниот опус и мајсторската обработка на камениот блок,
кој го заземаше централното место на прагот на портата во кој бил
издлабен за пропуст на атмосферски води, ни изјави раководителот на
истражувањата Бобан Хусеновски. Навистина имавме среќа уште во текот на
првата година од систематското истражување да ја откриеме внатрешната
порта на акрополата. Регистрираниот бедем од делкани масивни варовнички
блокови, дел од северната хортификациска линија на акрополата, беше
повеќе од доволно да го потврдиме, а сега и да го објавиме откривањето
на најзначајниот пајонски град - античка Билазора, изјави Хусеновски.
Веднаш
потоа бил откриен главниот влез поврзан со внатрешната порта преку
конкавна камена рампа долга 14 метри. Истражувањата оваа година почнаа
од портите на Билазора и продолжија во нејзината непосредна околина,
односно во правец на главната улица, која навлегува во внатрешниот
простор на акрополата. Потоа претстои откривање на организацијата и
урбанизацијата на нејзиниот простор. Во градежните остатоци, нивната
масивност и во мајсторската обработка се препознава моќта и статусот на
градот, односно богатството и авторитетот на нивните нарачатели -
повлекува раководителот на истражувањето. Пронајден е значаен фонд
движни наоди, во најголем дел керамички садови, кои може прелиминарно
да се датираат во распон од 6 до 3 век п.н.е., додека градежните
остатоци бедемот и градежните делови на портите кон крајот на 5 до 4
век п.н.е. Според археолозите, во детаљната анализа на движниот
материјал можни се минимални осцилации во хронолошката рамка на наодите
од акрополата. Тие велат дека откриениот дел од комуникациската мрежа
на акрополата, која поврзувала значајни јавни објекти, ќе овозможи
расветлување на историската улога и карактерот на Билазора. Откриените
археолошки наоди треба да се поврзат со плодниот период на пајонската
историја, најверојатно во контекст на некој од најзначајните кралеви
Ликеј, Патрај или Авдолеон.
Локалитетот Градиште кај селото Кнежје е лоциран во
самото средиште на Овчеполието на површина поголема од 20 хектари.
Географската доминација во однос на околното опкружување му наметнува
улога на комуникациски репер и раскрсница на патните правци од север
кон југ и од исток кон запад, односно на еквидистанца помеѓу границите
на тогашна Дарданија, Тракија и Македонија. Античка Билазора
најголемиот и најзначаен град на Пајонија првпат ја споменуваат Полибиј
и Тит Ливиј. Тие укажуваат на нејзината стратешка географска позиција и
улога на чувар на северната граница на античка Македонија во одбраната
од Дарданците. Според стручњаците, два значајни датума во историјата на
античка Македонија се поврзуваат со градот Билазора, 217 година п.н.е.
кога македонскиот крај Филип Петти ја обновил нејзината фортификациска
мрежа и 168 година п.н.е. кога македонскиот крал Персеј во фаза на
подготовки за последната борба со Рим успеал да договори воена помош од
страна на Галите кои биле стационирани во близина на Билазора. Пред 32
години професор д-р Иван Микулчиќ има објавено предлог-теза за
местоположбата на античка Билазора на локалитетот Градиште во околината
на Свети Николе. Дотогаш според некои истражувачи Кацаров и Папазогулу
таа требало да се идентификува со локалитетот на Велешкото кале. Со
оглед на значењето на овој капителен објект археолозите апелираат за
поголемо внимание и конкретен ангажман на Министерството за култура и
на општината Свети Николе заради квалитетно зголемување на ресурсите на
културниот туризам во земјава. Од археолошкиот тим тврдат дека
најпознатиот пајонски град е целосно зачуван под дебелиот слој земја и
нуди ретка можност за запознавање и проучување на неговите вредности,
како дел од недоволно истражената култура и историја на Пајонија, која
на моменти претставувала дел од историската реалност на античка
Македонија.
Се повеќе се потврдуваат тезите дека кај локалитетот Бонче можно
е да се наоѓа четвртата изгубена македонска престолнина, градот
Пелагонија. Со најновите годинешни открија, под раководство на
професорот Виктор Лилчиќ, целосно е откриена гробницата која е
единствена од ваков тип на Балканот.
Слична има само во Пела во Грција.
„Според
начинот на градење и според монументалноста на самата гробница може да
претпоставиме дека во оваа гробница е погребан некој пелагониски крал,
за жал за кого не знаеме се уште кој е“, изјави д-р Антонио Јакимоски,
раководител на Археолошките ископувања.
Оваа гробница потекнува
од четвртиот век п.н.е. кога и постоело Кралството на Пелагонците. Се
претпоставува дека е ограбена уште во антиката.
„Ова е единствената гробница во Македонија и пошироко и меѓу ретките објекти од четвртиот век п.н.е.“, вели Јакимоски.
Гробницата
се наоѓа веднаш под врвот Висока каде се претпоставува дека се наоѓал
градот. Откривањето на градот Пелагонија на овие простори би било од
огромно значење за Македонија затоа што другите три старо антички
престолнини Пела, Амфиполис и Тесалоника се наоѓаат на територија на
денешна Грција.
За жал, оваа година државата не оддели средства
за да се истражува и на врвот Висока. По овој град археолозите трагаат
повеќе од 150 години.
Тука пред две години беа откриени и три
штитови со Сонцето од Вергина на кралот Деметриј. Кога ќе се
реставрираат, за прв во светот ќе се добие како изгледал штитот на
Македонската фаланга.
Заврши првата фаза од реконструкцијата на Цареви Кули
Со 440 илјади евра целосно е реконструирано западното бедемско крило
СТРУМИЦА - Со европски пари од програмата за прекугранична соработка
наменета за Македонија и за Бугарија, локалната самоуправа ги спои
минатото и иднината на Струмица. Со 440 илјади евра целосно е
реконструирано западното бедемско крило, а се завршени и археолошките
истражувања за оваа година на Цареви Кули, локалитет што датира од
бронзеното време. Со пробивањето и асфалтирањето на патот до овој
локалитет се создадени сите услови за слободен пристап на туристите до
некогаш неосвоивите тврдини.Истовремено со првата фаза на Цареви Кули
заврши и реконструкцијата на Самуиловата тврдина кај Петрич, Бугарија.
(Е.П.)
поводот за овој пост е “award for the best scientific study of a young researcher in Europe“ која ја доби младиот археолог Гоце Наумов. наградава е од минатата година но дефинитивно заслужува внимание, ова кажува дека археологијата во МКД е на добри нозе, посебно истражувањето на праисториските периоди кои се повеќе се специјализираат, што е за поздрав бидејќи досега освен археологот Милош Билбија на ова поле ретко кој бил меѓународно гласно и позитивно извикан.
- Младиот археолог Гоце Наумов чија што преокупација е неолитската орнаментика, на последната конференција на Европската асоцијација на археолози ја доби наградата за најдобар научен труд на млад истражувач во Европа за годинава. Важи за еден од малобројните млади истражувачи кои на меѓународно ниво ги презентираат сознанијата од неолитот во Македонија, а во оваа прилика презентира низа интересни аспекти од својата работа.
Кои се вашите досегашни чекори во истражувањето на неолитот и каде досега ги презентиравте сознанијата?
- Уште за време на редовните студии учествував на ископувањата вршени на неолитските населби и во следните пет години, работев со македонски, француски и словенечки тимови од кои научив навистина многу. Забележав дека артефактите кои ги пронаоѓаме, но и оние кои веќе беа публикувани, нудат многу повеќе податоци од она што на некое елементарно ниво се детектира и полемизира во текот на ископувањата, така што уште за време на подготовката на дипломскиот труд решив да се посветам на одредени научни проблеми кои нудеа мноштво информации за карактерот на некои специфични неолитски концепти.
Во последнава година и пол, започнав да ги презентирам резултатите од моите истражувања на конференции во Љубљана, Манчестер, Задар, Кембриџ, Карловац, Виена, Ниш, Архус итн. со цел да го прикажам она што е специфично за неолитот во Македонија и Балканот, но и да го проверам својот научен пристап и методологијата пред истакнати археолози и професори од разни делови од светот.Учејќи од сопственото искуство, од моите професори, но и од истражувачите со кои се среќавав и соработував на, и по конференциите, произлегоа неколку мои научни трудови кои се публикуваа во списанија и книги во Скопје, Љубљана, Лондон и Оксфорд.
На тој начин постепено влегов во она што денес се нарекува постпроцесуална археологија и етноархеологија, така што како резултат на издржаната научна методологија успеав да добијам мал грант од The Preistoric Societs од Лондон кој ми овозможи, изминативе пролет и лето да поминам низ скоро сите музеи во Македонија, да го документирам детално материјалот кој ми беше неопходен за анализа и да го вклучам во моите истражувања.Истражувањата резултираа со научен труд кој го презентирав на последната конференција на Европската асоцијација на археолози и имав чест да добијам награда за најдобар научен труд на млад истражувач во Европа за оваа година.Истражувањето и соработката со музеите покажа дека ова е еден од начините најдоследно да се презентира македонскиот неолит, но и нашата археологија, а притоа да биде еднакво вреднувана како и археологијата од останатите делови на Европа и школите кои нејзе ја проучуваат.
Колку неолитската орнаментика во Македонија е возбудлива за истражување, од кои се аспекти ја набљудувате и до какви податоци досега дојдовте?
- Неолитската орнаментика навистина претставува ментална карта за популациите кои живееле на Балканскиот Полуостров од средината на седмиот до петтиот милениум пред новата ера. Таа ни дава извонредни податоци за начинот на визуелната перцепција и когнитивните капацитети на тогашните жители. Преку неа се забележува во кој домен е концентрирана организацијата на еден микро простор (сад, фигурина, печат, жртвеник итн.) и како преку неа се манифестираат суштествените аспекти на одредена култура.Во тој контекст најпогодни за анализа се неолитските сликани садови, и тоа особено оние кои ни се најдостапни т.е оние кои имаме можност да ги пронајдеме во неолитските населби од Македонија. На нив се присутни сликани мотиви кои во различни комбинации, пермутации и ротации создаваат комплексни композиции кои функционираат како визуелна целина. Најмногу возбудува фактот што оваа декорација т.е. орнаментика на сликаните садови имала своја функција во повеќе релации.Значи не бил застапен само декоративно-естетскиот аспект, туку со него паралелно биле вклучени и симболичкиот карактер на орнаментите и садот, но и елементите на истакнувањето на идентитетот на одредена популација.Имено, во раниот неолит во некои микро региони во Македонија се користат специфични орнаменти со бела боја кои се разликуваат во зависност од регионот. Но во средниот неолит, настануваат промени во регионите од северо-источна Македонија и нејзиниот централен дел, со што настапува унифицирање на орнаментиката која се разликува од онаа „традиционалната“ воПелагонија.Но иако овие региони развиваат автентични орнаментални идентитети, сепак тие комуницираат во домен на религискиот концепт и изработката на фигуративната скулптура.Тогаш, во средниот неолит, во скоро сите региони на Македонија се изработуваат слични керамички претстави на жени – куќи (т.н. Големи Мајки). Ова секако не води кон некои универзални предлошки кои ни покажуваат и објаснуваат на кој начин се формирала неолитската мисла и во кои релации таа се манифестира врз неолитската материјална култура.
Низ кои се сегменти го разгледувате развојот на неолитската мисла?
- Неолитска мисла е термин кој објаснува повеќе комплексни аспекти од неолитската религија и обреди, но и елементите на когнитивната перцепција на светот и околината во која живееле неолитските луѓе.Сите овие аспекти се базирале на едно расчленето концептуално јадро кое потоа се манифестирало и во домен на керамичката продукција и тоа на ниво на садови, фигурини, печати, обредни конструкции, но и погребувањата.
Овие предмети биле вклучени во обредни, но и секојдневни активности кои имале за цел да ја обезбедат егзистенцијата на населението, но и да ја стимулираат и дефинираат потребата за логично-последичкото објаснување на светот.Имам ретка и прекрасна прилика да бидам дел од една извонредна и креативна семиотичка лабораторија водена од професорот Никос Чаусидис, која има за цел да ги дефинира овие архаични, антропоцентрични претстави за светот и сето она што влегува во доменот на човековото обредно однесување. Токму со професорот и Орхидеја Зорова, успеавме да востановиме дека овие елементи на неолитска мисла или подобро речено архаична мисла, со одредени варијации функционираат и егзистираат во различни периоди од предисторијата, историјата и современите обреди во Македонија. Нашите истражувања покажаа дека во одреден домен постои архетип на когнитивно перципирање и визуелно-семантичко изразување кое независно може да се појави меѓу разни популации, во различни региони, но и во различни периоди.Тоа објаснува зошто во разни делови од светот, во сличен социо-еколошки контекст, но во различно доба, луѓето имаат сличен пристап во симболичкото манифестирање на идеите.
Колку е познат неолитот откриван на територијата на земјава надвор од нејзините граници и што е она што странските археолози но и другите заинтересирани профили на истражувачи, го бараат во контекст на откривање на тајните на светот?
- Во изминативе месеци со археологот Милош Билбија и тим од млади истражувачи го досредуваме, документираме и дефинираме она што се ископуваше на неолитската населба во Говрлево.Овој локалитет ни отвори многу од неговите „тајни“ и ни посочи во кои правци се развивала и реализирала неолитската мисла, со што пополека успеваме подлабоко да навлеземе во практичниот и симболичкиот свет на неолитските луѓе од оваа населба. Скоро сите членови од овој истражувачки тим на специфичен начин го проучуваа и презентираа овој локалитет и неолитот во Македонија, што секако предизвика интерес за соработка кај некои научници од земјата и надвор од неа, но и покажа дека доколку македонскиот неолит, методолошки и научно цврсто се постави, тогаш она што е на неговата површина и секако внатре во неговата суштина, може да биде достапно и сознатливо за секој кој умее дисциплинирано да истражува.Археолошките траги т.е. артефактите се само неколку сантиметри во земјата под нашите нозе, меѓутоа „тајните“ се многу подлабоко вкопани во идеите за артефактите кои ги ископуваме.Само оние што сакаат да видат ќе можат да го разберат скриеното и да забележат колку од нив има во скриеното и колку од скриеното има во нив.Македонскиот неолит е отворен за сите, но само од нас зависи дали во неолитот ќе гледаме низ нашите и очите на другите, или пак низ она што ни го покажуваат неолитските артефакти.
ЗА ПРВПАТ ИЗРАБОТЕН ПЛАН ЗА УПРАВУВАЊЕ СО МАКЕДОНСКИ АРХЕОЛОШКИ ЛОКАЛИТЕТ
Кокино конечно згрижен по УНЕСКО стандарди
Древната
опсерваторија Кокино, која датира од 2000 години пред наша ера, конечно
е згрижена по УНЕСКО стандарди. Музејот на Куманово и Управата за
заштита на културното наследство, вчера го промовираа Планот за
управување со културниот предел Кокино, прв и единствен документ од
ваков вид во земјава, чија изработка воедно беше и еден од условите за
пријавување на Кокино за листата на УНЕСКО за светско богатство.
-Целта на овој план е заштита на културниот предел Кокино, но
истовремено и да се дадат информации за негови вредности не само на
домашната туку и странската јавност. Воедно и да се изнајдат начини,
економскиот и културниот придонес од ова добро да се искористи за
општествен и економски развој на локалната заедница. Изработката на
Планот за управување со Кокино, кој се однесува на наредните 10 години,
е само чекор напред во негово придвижување кон барањата на УНЕСКО за
номинирање на листата на светско наследство во 2009 г., потенцира Зоран
Павлов, претседател на МНК ИКОМОС. Тој додададе дека изработката на
овој документ чија реализација ќе биде под мониторинг на државата, е
всушност обврската која ја имаат сите држави членки на комитетот за
Светско наследство.
За универзалната вредност на Кокино зборува и податокот што
Американската вселенска агенција НАСА во 2005 година ја рангираше
мегалитската опсерваторија Кокино на четврто место на листата на стари
опсерватории во светот.
Според Јовица Станковски, директор на Народниот музеј Куманово,
приказната за Кокино започна 2001 година кога е откриен при
археолошките истражувања од страна на оваа институција. Истражувањата
на овој карпест предел открија дека Кокино не бил само древна
опсерваторија каде заедницата која живеела во рано бронзено и во
железното време го набљудувале движењето на Сонцето и Месечината и го
пресметувала времето, туку и света планина, светилиште.
You cannot post new topics in this forum You cannot reply to topics in this forum You cannot delete your posts in this forum You cannot edit your posts in this forum You cannot create polls in this forum You cannot vote in polls in this forum
Quote 
Topic Options
Древната
опсерваторија Кокино, која датира од 2000 години пред наша ера, конечно
е згрижена по УНЕСКО стандарди. Музејот на Куманово и Управата за
заштита на културното наследство, вчера го промовираа Планот за
управување со културниот предел Кокино, прв и единствен документ од
ваков вид во земјава, чија изработка воедно беше и еден од условите за
пријавување на Кокино за листата на УНЕСКО за светско богатство.