Меморијален центар на холокаустот

Originally posted by Buliwyf Originally posted by UrbanFreak Најголемиот дел на Евреите во Македонија се од шпанско потекло дојдени после инквизицијата во Шпанија (крајот на 15 век), иако во Македонија се наоѓа и една од најстарите синагои во Европа во Стоби, која потекнува уште пред нашата ера. Точно дека се наоѓа синагога во Стоби и тоа под Централната базилика и има две, една постара и една понова која била изградена над темелоите на постарата, но не се од пред новата ера туку некаде III век а поновата од почетокот на IV век. И се смета дека е изградена од Полихармос(таткото на еврејската заедница во Стоби). Се извинувам за офф топик.

@lsl Мизрахи е често еврејско презиме. Во Македонија се работело за големо и видно еврејско семејство кое речиси е целосно збришано во Холокаустот. Денеска од ова семејство потмоците се едни од највидните членови на Еврејскаата Заедница во РМ. Мирах знали исток, па највероватно од тука е и потеклото на ова презиме.

www.vecer.com.mk

каков феноменален агол фатил фотографот тука, алал нека му е, Меморијалниот центар, со Кале и Градски стадион во позадина 
...сега малку ми паднаа во очи стклата и нивните рамки на покривот, што малку ќе штрчат гледани одозгора, но не е многу страшно

Фино ја потсредиле околината за отварањето.

А што со другиот дел што не е довршен?! 

Не се мои сликите, пишува од вечер се постирани.

Март 2013

Темпото на изградба е фасцинантно.За 3,5 години се направи ова што се направи.Да не е тажно би било смешно.

http://www.vecer.com.mk/?ItemID=B7B7308393544D47B8E98149A2CDD854


ГОЛЕМ ИНТЕРЕС ЗА ПОСЕТА НА МЕМОРИЈАЛНИОТ ЦЕНТАР НА ХОЛОКАУСТОТ


Другар ми Моис никогаш не се врати


Книгата на впечатоци што е отворена во Музејот е полна со потресни приказни на сведоците на страшната судбина и депортацијата на Евреите


"На тој ден, 11 март 1943 година, се сеќавам како денес, бидејќи околу нас имаше многу еврејски куќи, нашиот двор беше полн со бугарски војници. Беше некаде околу 5-6 часот. Имав другарче Еврејче, кога мајка му ја извадија од дома по пижами, боса, се сеќавам ми пријде, ме избаци и ми рече твоето другарче Моис нема да се врати. Татко ми и мајка ми стоеја на прозор и ми дадоа два леба да ги однесам кај другарчето, но бугарските крвници ми ги зедоа и ме удрија со кундакот". Оваа потресна приказна ја запишал Благој Успрцов од Штип во книгата за впечатоци во новоотворениот Меморијален центар на холокаустот. Томе Николоски, роден 1930 година во Еврејското Маало, и некогашен ученик во еврејското школо, запишал: Овој музеј предизвика кај мене, како современик на животот и депортацијата на Евреите, кој учеше и другаруваше со Еврејчиња, огромен гнев кон германските и бугарските окупатори на кои не може да им се прости, ниту заборави! Сето тоа емоционално ме потресе. Ако се заборави, тогаш може и да се повтори." Во книгата не се запишале само сведоци на депортацијата. Со овој музеј мојата земја Македонија покажува дека е дел од човештвото кое не го заборава злото, кој го почитува животот и хуманоста како единствени категории заради кои сме на оваа планета", запишала Гордана Белева.

Отворањето на Меморијалниот центар предизвика голем интерес кај посетителите. Одговорните информираат дека само во првите три дена од отворањето, го посетиле повеќе од 3.000 граѓани. Тие информираат дека најголем интерес предизвикуваат трите урни со пепел донесени од концентрациониот логор во Треблинка, кои до изградбата на Меморијалниот центар се чуваа во Скопје, Битола и Штип.
- Вниманието на посетителите во Центарот го задржува и товарниот вагон кој бил само еден од многуте со кои нацистите ги депортирале македонските Евреи. Не помала е заинтересираноста на граѓаните и за предметите од кои може да се осознае како живееле Евреите на Балканот низ вековите, како и нивното учество во економскиот, научниот и социјалниот развој на општеството, велат од Музејот.