Нов просторен развој на Македонија

I(1)

Околу новите нивоа на локална самоуправа, мислам дека од повисоки нема потреба. Формирањето на региони/области/(некој би читал кантони) би било дополнително цепкање на надлежностите, дополнителна бирократизација, а не би било од суштинско значење во подобрувањето на животот на луѓето. Ним би требало да им се дадат некои од покрупните работи одземени од централната власт и општините, на пример изградба на локални патишта или булевари, можеби средните училишта, управувањето со депониите итн, а тоа само би го зголемило бројот на институции кои ќе си префрлаат топка за надлежност, дополнително пумпање на јавната администрација, а имајќи ја предвид политичката ситуација, некои би правеле мучки тоа да е или да изгледа дека е своевидна кантонизација.

Подобро решение би било формирање совети на региони, во кои ќе членуваат сите градоначалници (со ротирачки претседател) и претседатели на совети, кои би служеле за поголема координација за прашањата од регионално значење, заедничко управување со одредени инвестиции, дејности и услуги (пр. регионални депонии) и заеднички настап пред централната власт и меѓународни институции и компании борејќи се за средства и инвестиции во нивниот регион.

Потребно би било создавање, поточно ојакнување, на власта пониска од општините - урбани заедници во градовите и месни заедници во селата. Нивна надлежност би била управување со поситни маалски работи и претставување на селото/населбата пред општината, регионалниот совет и Владата со цел маалските проблеми побрзо и подобро да се решат. Предлагам поделба на овие заеднции во три групи согласно урбаноста и населеноста, со различна организациска поставеност, број на администрација и конкретни надлежности. Претседателот на уз/мз би се бирал на непосредни избори заедно со локалните, а бидејќи се работи за помали места, големи се шансите тој/таа да биде човек надвор од политиката, па со тоа да се намали политизацијата на локалното, а луѓето што не се во политичките партии да добијат поголемо влијание врз управувањето (и можност за напредување кон повисоки нивоа). Сите членови на у.з./м.з. мора да се жители на односната заедница.

Во градовите би се формирала урбана област која ќе го опфаќа самиот град, а би била составена од поголем број урбани заедници. УЗ би биле предводени од претседател, а би имале 3 или 5 извршни члена (согласно жителите), и тоа и.ч. за комунално функционирање (во поголеми у.з. плус и.ч. за комунална чистота), и.ч. за односи со јавноста и други институции и и.ч. за комунален развој (во поголеми у.з. и.ч. за комунална економија и бизнис и и.ч. за комунална култура, спорт, образование, промоција и туризам), како и 7, 9 или 11 советника на претседателот, избрани на непосредни избори.

Во руралните области би се формирале големи и мали месни заедници. Големите би опфаќале села со 500 или повеќе жители (како и соседни села со помалку од 50 кои би им се припоиле), а би имале 5 извршни члена и 7 или 9 советника. Малите би опфаќале села со 50 или повеќе жители (оние кои имаат помалку би се групирале за да се постигне бројката) со 3 извршни члена и 5 или 7 советника.

Сите и м.з. и урбаната област би формирале совети на ниво на општина со ротирачки претседател, а дозволено би било и здружување на м.з. од различни општини.

Финансирањето би се вршело од централниот буџет, општинскиот буџет и месни дејности, и тоа:
2,500 евра годишна дотација од централниот буџет за урбаните заедници, а 3,500 за месните заедници;
1 евро ГД од ЦБ за секој жител;
15 евра ГД од ЦБ за секој км2 до 8км2 и 8 евра за секој км2 над тоа;
0.75-1.05% (согласно бројот на заедници) од буџетот на општината рамномерно би се делел на сите у.з. и м.з. на нејзина територија;
Целиот данок на личен доход на сите вработени во заедницата, кои би земале 60% од минималната плата (уредено со законски измени);
20% од сиот данок (ДЛД, ДДВ, данок на имот...) кој го плаќаат сите воншколски образовни и спортски организации (курсеви, клубови, теретани...) на територијата на заедницата;
50% од сиот данок кој го плаќаат загадувачките дејности на нивна територија, но не повеќе од 3,000 евра;
други идеи.

Еве и набрзина изработена карта. Кон некои градови припоив соседни села кои се физички споени со нив. Со зелено се означени урбаните области, со светло кафена големите, а кафена малите месни заедници:

Не. Федерализација, кантонизација или де факто слични процеси не ни требаат, и нема да придонесат кон развој на државата и подобрување на квалитетот на живот на луѓето. За давање надлежности на 8-те региони, како и општо подигнување на нивната важност преку изборни единици, стопанисување со локални патишта и сл. може да се дискутира, ама тоа мора во целост да биде деетнизирано. Нормална, граѓанска и мултиетничка власт ќе направи план за поголемо искористување на позитивната дискриминација и бадинтеровото мнозинство, со нивно постепено намалување сѐ до укинување. А следнава влада со учеството на ДУИ и осудениот за изборни измами Тачи ќе биде анти-европска, фашистичко-толерантна и корупционо-производителска, згора на тоа со 62 пратеника и склона на пад и трансформација со трансфери, а можеби и нови избори, па нема изгледи за некој посериозен напредок.

Други алтернативи кои би ги понудил се формирање на 34 големи општини, еквивалентни на сегашните градски околии (кои и онака се формално признаени преку центри за јавно здравје, катастарски одделенија и слично, со исклучок на Македонска Каменица, Демир Капија, Пехчево и Богданци) на кои би им се префрлиле надлежности од централната власт и општините. Овие општини би биле поделени на силни месни заедници (додека градската месна заедница би била поделена на урбани), со повеќе надлежности преземени од општините, можеби и централната власт.

Или пак формирање на 15 суб-региони (поделба на секој од 8-те региони, освен скопскиот, на два) како примарна, и општини како секундарна локална власт. Сегашните општини би се поделиле на помали, додека месните заедници не би имале голема улога.

Варијанта 1:


Варијанта 2 (без поделени општини):



Edited by Staro Skopje - 15-Aug-2020 at 16:50

Информацијата за Уганда е погрешна:


А Латвија веќе работи на реорганизаицја и годинава е донесе одлука за редукција до 42 единици:

Види поназад имав елаборирано поопширно. Мислам на двостепена организација, може статистичките региони истите или видоизменети. Ќе си има ингеренции на два степена различни соодветно на нивоата.

Originally posted by user8642 Ингеренции во регионални патишта, средно образование, регионални депонии, пречистителни станици, регионални просторни планови, апелациони судови да има 8 наместо сегашните 4, мал процент од патарини, поклапање со епархии на МПЦ, поклапање со муфтивства на ИВЗ, регионални клинички центри, поклапање со изборни единици и дефинирање варијабилен број пратеници зависно од регион, прекугранична регионална соработка и влечење пари од ЕУ, ингерензии врз ТИРЗ зони. Може и ингеренции во енергетика за лиценци за мали хидроцентрали, регионални гасни оператори. Јас би идел и до регионализација на здравствените фондови.

Би додал и лиценци за регионел автобуски превоз, мутиопштински јавни претпријатија кои би покривале ингенреции на помали општини кои неможат да се организираат за некои дејности, регионални водоснабдителни проекти.

Значи дел од општинските ингеренции ќе се пренесат нагоре кон регоналните единици, дел од централните министерски ингеренции би се пренеле надоле исто така кон регионалните единици.

Незнам зашто ти е чудно за вакво организирање, па една Грција има петтостепена организација, Косово Албанија и Бугарија во соседството имаат двостепена, не е тоа ништо ново ниту чудно, напротив исклучително практично.

Пак ќе кажам, осумте статистички региони се таман, но проблемот настанува кога сите тие региони треба да добијат ингеренции кои вклучуваат и наплаќање на даноци/општинска полиција и слично, е тек тогаш се поплочува патот кон федерализација, кое за многу Македонци е нешто апсолутно неприфатливо.

Тоа што нешто е политички возможно, не значи дека е и потребно сега и овде. Навистина нема потреба сегашната ситуација уште повеќе да ја комплицираме, особено по неколкуте големи промени изминативе години кои сѐ уште не се целосно прифатени од народот.

Првостепена локална власт во форма на 8-те региони би била добра, но не сега. До неа треба да се дојде по еволутивен пат, кога етничко-политичко-корупционите проблеми ќе бидат прилично надминати, со што регионите би биле производител на кохезија и локален развој, а не по револутивен, недемократски и наметнат пат, со кој регионите ќе означуваат разделба, назадување, квази-федерализација и уште повеќе корупција и криминал за етничко-експлоататорските политичари.

И не би правел паралела со името, проблем наметнат од страна и зголемен од нашите жлобници, чиешто решавање беше нужно за развој на земјава (со тоа што начинот на решавање и составот на решението се до некаде дискутабилни) и апсолутно непотребната регионализација. Да не им даваме уште идеи на кримофашистите како да сеат раздор за личен профит!