Пејсажен урбанизам

врба - верба - берба

симболично:

садиме врби - имајќи верба дека ќе привлечат внимание - за од истото да береме плодои

сите спектри и аспекти на талентиран пејсажен урбанизам може да ги има сега скопје, та ако основата е поставена со оваа туристичка мрежа наречена Скопје'14 (колку и да не е соодветно накалемена на досегашниот урбан расад) дури допрва ќе треба сето ова да се оживее со комплементарно зеленило, кое доколку е шарено и цветно прашање е колку би било самоодржливо со оглед дека ко градска економија и буџет и баш не сме склони кон пејсажно ами најчесто кон инфраструктурно уредување, со оглед дека постојано мора се' да се крпи заради ефтини и подобни тендери.

но ова би било идентично дури градските власти и навистина целата енергија ја трошеле на озеленување на центарот, нормално заради неисцрпно експериментирање со живи форми и бои сред цел оној смог што го однела метрополата в плуќа [1][2] така да може да очекуваме дека и во најидеални економски услови нема идеално решеие

можеби креативна експлозија од грмушки на секој ќош е чаре [1][2][3] бар додека смогот не го сотрат надлежните, или наместо тендери и ефтини партиски фирми, на проблемот околу квалитетно и самоодржливо озеленување на центарот на метрополата да поработат Цвеќарите од земјоделски и Биљарите од хемиски, та хортикултурно да ги поврзат сите празни ноти во цела оваа неокласична мелодија, со што воедно и би се покриле многу нејзини однесени или недоносени синкопи со зелена хармонија 1][2][3]   



како и да е ќе ни треба појќе од врби и неокласицизам ко спотери ако сакаме помасовен туризам (елитен и да имаме тоа би било дрско и себично резервирано за малкумина), тоа е атмосфера полна живот која ја прават луѓето и зеленилото како природен симулакрум сред цел постојната урбано-вештачка ера, што не е и нешто особено неизводливо само што пристапот ко невозможен изнедрува невозможни сценарија, бар да имавме некаков инстуционален симулатор кој би штанцал и споредувал сценарија (не дека немa кој да ни склепа еден) или ако ништо друго научна конслтантска куќа налик институт (макар и државен) кој на хартија ќе премерува што-колку-како се исплати и вреди да пројде!

а почеток корисно би било да воведат закон со кој секоја институција но и фирма ќе биде обврзана да има пред врата стандардизирана жардињера со унифицирано зеленило на секоја улица, а што би го плаќале ко градски арач за да можат и околу истиот да интервенираат непосредно доколку се незадоволни или имаат подобри идеи како истиот да се ефектира [1] на ваков начин потенцијално би имале утре и вертикални зелени ѕидови како алтернатива за ваквите обврзувачки жардињери, со оглед дека во зграда каде има повеќе фирми логично е жардињерите односно материјалот за нивна изработка и зеленилото што би одело во нив да се срочи во еден расцветан тепих кој би корегирал и многу постојни недостатоци околу постојните урбани визури... онаму каде можат нека ги направат истите и интерактивни дали ко ѕид за пентарење деца, или каскаден водопад ко алтернативни пожарникарски скали итн. ајт нека стават и трафика в среде само нека ја оживеа природата сред бетонската џунгла, што дури може да го тераат и минималистички ко подобен за онаму каде има брутализам посреди...

она што ГМО е за натуралистите, тоа е Пејсажниот Урбанизам за урбанистите, просто истите или немаат волја, или немаат време и средства за таков пристап, или пак се плашат дека нивниот студен-формализам исправен вештачко-праволиниски ќе замине во заборав, особено бидејки се поборници за гетоизирање на масите во мегалополиси, јасно како истите полесно би се контролирале и манипулирале, што е во ред доколку очекуваат дека векот што врви ке биде полн војни и болести па на тој начин истите лесно да се локализираат, чадор кој утре самите нив ќе ги засени!

Mythical Underpinnings: A fundamental problem with the "new urbanist" formula is that most of the facts and assumptions on which it is based are patently false 1. There is a strong relationship between urban sprawl and air pollution --- but not the one the new urbanists suggest. In the United States, air pollution tends to increase with population density.2. Similarly, traffic congestion tends to be worse in higher density urban areas3. Work trip travel times have decreased since 1969.4. Agricultural land is not being lost to urbanization. Since 1950, increased agricultural productivity has caused agricultural land to be taken out of production at a much greater rate than that of urbanization.It can be expected that the results of "new urbanist" or smart growth policies will be the opposite of what is promised: more serious traffic congestion, increased air pollution and more time spent commuting to work. http://www.demographia.com/newurban.htm

од друга страна секој има право на став и простор за проба, само што материјализмот нема време за критична зелена мисла ами критична монетарна мисла, која е во полза на системот а не на народот, и јасно бидејки ситемот е корумпиран а народот отуѓен, ова и дополнително ќе ги усложни процесите, затоа Пејсажниот Урбанизам е без алтернатива, дури би требало да се оди и на поодржливи модели на социјализација посреди истиот [1"> што пак е закана за самиот капитализам спакуван ко посесивен материјализам [1] сепак зеленилото го облагородува човека, тоа дише и зборува, тоа знае кој каков човек е, со оглед дека и луѓето се налик билки само што се поинаку наседени [1] дефинитивно времето е созреано за глобална промена но за жал истата се тера трендовски и локално наместо подвижнички и глобално, погрешно насочена академски како кавга наместо зелена закрпа, која би била нешто измеѓу просторниот социјализам(дарежливи и природни) и временскиот капитализам(скржави и вештачки), иако најчесто луѓето ко личности се заобиколени и заборавени и' во двата случаи!

The Standard Model of Urbanism and How to Argue Over It: Part One of a Review of Landscape Urbanism and Its DiscontentsFor about the same half-century during which physicists have been developing their "standard models" of both elementary particles and cosmology, urban designers, architects, planners, historians and others (I'll call them all "urbanists") have been developing their standard model of how cities work and how they should be built. Ever since the radical urban plans of the modernists came under attack half a century ago by the likes of Lewis Mumford, Jane Jacobs, and Robert Venturi, urbanists have come to agree that conventional suburban development is bad, and cities are good when uses are mixed and people can walk around and bump into each other, when people of all demographics have access to urban benefits, when resources are used sustainably, and when public spaces are plentiful and protected.The fact that sentiments along these lines are common currency across the urbanist spectrum has not stopped bands of urbanists with different strategies and emphasizing different parts of the model from arguing over differences that to outsiders seem subtle at best. It would be easy, then, to characterize the book under review here, Landscape Urbanism and its Discontents: Dissimulating the Sustainable City, edited by Andrés Duany and Emily Talen, as simply another less-than-edifying salvo in the continuing war between those urbanists known as New Urbanists and their detractors and those from whom they detract. After all, the book is without apology written by and for New Urbanists about a movement, Landscape Urbanism, whose principal theorist, Harvard professor Charles Waldheim, has explicitly identified his movement as important because it can be a counter to New Urbanism. Yet if you can get beyond the contentiousness, the writers of the essays in the book, or many of them, have important things to say.To begin with, many of the essayists in the book, including New Urbanist co-founder Andrés Duany in his introduction, focus on a fundamental dispute in how people view the city. Simply put, does the unbuilt world of nature structure the city, or does the city structure itself, and include landscape where appropriate for its purposes? While based on the work that Landscape Urbanists do in cities, which isn't much different in real-world cases from what any traditional city designer might do, this distinction may not have practical implications in terms of design, it does speak a lot to the philosophical differences that have impact on both urbanist ideologies and the politics of urban development. As discussed by Michael Dennis and Alastair McIntosh in their essay, "Landscape and the City," in 500 years we have gone from the sacred medieval city walled off from the profane countryside, to the opposite, where the city and the landscape mingle at their edges, and where nature is celebrated as pure and sacred and the city denounced as polluted and profane. Much of this switch in attitudes occurred when the ills of the crowded industrial city inspired various alternatives, from "the low-density Garden (non) City and its cousin, the (non) City of Modern Architecture."Landscape Urbanism is to a significant degree a successor to these nature-is-sacred attitudes, even though, in defense of the Landscape Urbanists, they believe they are responding to reality when they say we need to design cities to take into account, for instance, what they call "automobility." There is, however, a basic misunderstanding at the heart of the anti-urban construct, namely that the human impact on the natural landscape has been much more brutal outside the city than in it. Agriculture and now sprawl have changed the landscape much more than cities have. (Ironically enough, while New Urbanists in the book criticize Landscape Urbanists for cooperating with sprawl, the same criticism has often been leveled against New Urbanists for enabling greenfield development.)Having begun this review by dismissing the backbiting between New Urbanists and Landscape Urbanists, it's fair that I mention that many contributors to this book understand the uselessness of this approach and take pains to analyze what the two urbanisms have in common (positively and negatively), or even how they complement each other, before identifying the differences. Included in this group are Douglas Kelbaugh, Neal Payton, Daniel Solomon, Kristina Hill and Larissa Larson, and Nan Ellin. Others, including Duany himself, are free with criticisms of their movement. (To Duany, New Urbanism is precluded "from becoming the paradigm for a sustainable urbanism" because it needs, politically, to justify the persistence of the single-family house to implement its otherwise sustainable ideals.)Much of the dispute over which is primary, the built or the unbuilt, is theoretical, as most of the real work of Landscape Urbanists has focused on the redevelopment and reintegration into the city of abandoned industrial sites left to decay in post-industrial cities. It's not for nothing that the best-known project from a designer identified as a Landscape Urbanist is the High Line in New York, designed (to a great extent) by James Corner (who does not now identify himself as a Landscape Urbanist but who was instrumental in the movement's theoretical development).While these sites are well-suited for interventions by the landscape-minded, because they typically exist separated from a city's network of streets, it's important to acknowledge that these sites do not exist as unbuilt nature, but as a product or residue of urban development, and their re-use is part of a city's evolution, not a landscape's renewal.It so happens that the city I live in -- Santa Monica, California -- is undergoing change in its former industrial lands, and in Part 2 of this review I will attempt to apply some of what this book tells us to a real situation of urban complexity.http://www.huffingtonpost.com/frank-gruber/the-standard-model-of-urb_b_4331005.html

Edited by +Protagorist - 10-Sep-2014 at 11:12

можеби доколку испозакачат во воздухот пејсажни мрежи, покрај вертикалните зелени ѕидови, ваквиот постоен недостаток на зеленило би се надокнадил едноставно а моќно!?

пример мрежите би имале на себе ползавци или пак ако се од тенки цевки истите би биле подлога и за цветови, нешто налик џамбо лебдечка хидропоникс скулптура, која би можела да се врзе и за спомениците одвреме навреме

преамбициозно, да, невозможно, не, фали само доволно смелост на заборавениот пејсажен урбанизам да му се даде ето и аеробна шанса, а потоа сам ќе си го најде своето место, можеби по потреба од досада и би се стркалал од време на време или евентуално би превел пируети во воздух кога би требало креативно да разбие секојдневие или привлече дополнително туристичко внимание, доколку туризмот е некоја особена потреба за градот воопшто

http://www.build.mk/forum/forum_posts.asp?TID=481&PID=47837#47837

eve dobro opravduvanje za NU vo forma na zasheda na energija i globalna pacifizacija, no vo princip naviki lesno ne se menuvaat, a onie koi imaat pari i ponataka kje si teraat aristokratski so kukja na periferija a rabota vo grad, i na strana vakviot Way-OF-Life koj bi trebalo da e nasochen kon ruralen a ne prigradski zivot, prosto golemite zemji kje imaat se povekje potreba da go getoiziraat naselenieto a kako polesno bi ko kontrolirale i manipulirale vo odnos na svoite agendi, naprosto toa bilo sluchaj i porano a toa e i sega koga glavniot akcent odi na ekonomijata i nejziniot rast, namesto kvalitetot na zivot

mozebi vo pravo e coekov izgleda kjesi optegnat polesno nozete lujge po liftoi, avtobusi i metroa, jasno so zeleni plakati i baneri opkruzeni mesto so drva i treva

http://www.balmori.com/portfolio/the-garden-that-climbs-the-stairs [1]

http://www.bustler.net/index.php/article/balmori_associates_bilbao_jardin_2009_garden_climbs_the_stairs/



Edited by +Protagorist - 05-Aug-2014 at 07:28

уште малку па сурфање во Вардар таман наскоро ќе инсталираат тоа новата пречистителна станица во 2018 [1] но прво требаше колекторскиот систем да го стокмат, а тек потем плажи и фонтани во Вардар, а утре евентуално и речно сурфање! туку не ми е јасно зошто морало на Трифка да му крадат идеите [1] Маја Мухич го превидела ова

него ако веќе удрија на конкрит бичинг нека бидат тро покреативни, нека викнат некој извикан вајар да им испегла постојната безидејност на новите градски плажи, а како полесно би се извадиле надвор младите заглаени во бетонската џунгла или пред ова тенеќињава, жедни за слатка реалност и прошетките со оглед дека денес луѓе и на село глават в четири ѕида а не па в град, сиромаштија на духот која само со уметничка инвентивност би можело да се ресетира, евентуално спинои од критични масери [1]

http://www.boredpanda.com/unusual-beaches/


Edited by +Protagorist - 10-Nov-2014 at 14:18

može preteruvam koga velam deka rečnite plaži se ludost, no morski hedonizam v grad vo najmala raka deluva degutantno, osobeno toa plažata vo strogiot centar pod noviot teatar, neli gore svečeni toaleti i frakoi - a dole kažual espadrili i papuči, a kade glavna fora e narod da ima kade si pokaže i von sezona tetovažite i pirsoite

ova vo Skopje e logično samo za na Treska i toa najblisku kaj sastav [1] se ostanato e promašena investicija, no ajde ova belki se neophodni hot-spotoi za pešacite so ogled deka v Centar vo okolina na kej i od dvete strani čovek nema kade drugde da se osveži, no dovolno kje beše smo šankovi da naredea i saglam da pominat a rečisi bespari, ova sega vaka e 'monkey see monkey doo'

Edited by +Protagorist - 16-Nov-2014 at 18:23

dont panic поручуе

во јужна америка врват прилично едноставни муабети

http://freewisdom.org/photos/2005/09/29/urban_waterfalls

токму уште птици фалат да им пеат на аеродромов, а би било пожелно и купки да им стават можеби во форма на тоа змајовидниот симбол на асклепиус колку да им биде на сите поромантично

смешно но една ваква мала работа може да го оживее Зелениот Ѕид, макар и немало птици наоколу, иако логиката е дека на вакви екстериерни фасади птици би колонизирале турбо знаејки дека самите зелени ѕидови изобилуваат со инсекти, ем ако е неопходно дополнително може да се привлечат со хранилици

комотно пред универзитетска библиотека би паркирал ваква птичја-када дури и со кристална фонтана в среде та да им бидне нешто ко џакузи, битно нека се брчкаат во вода додека останатите чекаат ред да полетаат негде

http://www.build.mk/forum/forum_posts.asp?TID=403&PID=127760#127760

http://www.rollingstoneworks.com/handcrafted.htm

јасно ако се нема време воља или пари за живи муабети neli може и вака уметнички

http://illusion.scene360.com/art/49189/another-hole-in-the-wall/

http://www.scoop.it/t/the-brain-and-illusions/?tag=art

a би можело и анимирано






Edited by Max - 04-Dec-2014 at 16:00