„Старо Скопје“ денеска

па не е баш тоа тоа, вакуф или вакиф кај нас употребуван како вакаф (вакавско место) е поточно (ќе се изразам модерно) средновековен религиозен фонд, односно кај нас познат како Црковно  завештание дар, разликата е само во тоа што кај муслиманите била и е сеуште "обврска" за секој верник да дарува, додека кај нас е обврска по милост - кој колку милува! обично најмногу дарувале  Царевите и земјопоседниците, а неретко и сиромасите со тоа што оделе како момоци да помагаат по Црквите и Манастирите за општо добро.

буквалниот превод е од vakif: кај муслиманите: имот завештан за верски и хуманитарни цели (да подига и издржува џамии, училишта, јавни библиотеки, болници, водоводи и сл.)  овој данок станал дел од средновековното исламско банкарство  кое и ден денес функционира во исламскиот свет.

ние народно сме почнале да го користиме зборот вакав како турцизам за да означиме некој Црковен имот на кој не треба да се гради или сади без одобрение односно Благослов, инаку луѓето се заветувале дека ќе  поклонат имот на Црквата за општо добро, а потоа Црквата односно свештенството одлучувало на кого ќе го отстапи тој посед во трајно или привремено владеење, обично неретко се случувало и некој богат да земе одредено вакавско парче земја за кое ќе плаќа закуп,  пример:

е сега за овие куќи  на ленинградска претпоставувам дека имотот бил под владение на Црквата Свети Константин и Елена со оглед дека таа и била најблиску, а дали куќите биле изградени врз основа на наем за земјата или имотот им бил даден во владение на станарите, тоа незнам треба да се провери. инаку градинката сега Корчагин, порано се викаше Весели Цветови.