build.mk Homepage
Forum Home Forum Home > Останати теми > Останати теми
  Active Topics Active Topics
  FAQ FAQ  Forum Search   Register Register  Login Login

Улогата на архитектурата во општеството

Bookmark and Share
 Post Reply Post Reply Page  <12345 8>
Author
Message
  Topic Search Topic Search  Topic Options Topic Options
Dave Gahan View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 27-Oct-2008
Location: 42°0′N,21°26′E
Online Status: Offline
Posts: 986
  Quote Dave Gahan Quote  Post ReplyReply #41 Posted: 19-Sep-2009 at 20:13
Генерално текстов се движи во рамки на некаква објективност (додуша многу позната и досега милион пати повторена анализа), со тоа што пакувањето повеќе прилега истиот да се најде во некој архитектонски зборник или магазин. Убеден сум дека појавувањето на текстови од овој тип во една дневна новина е тотален промашај. Ако мислат архитектите дека со ваков јазик ќе се приближат на широките народни маси, тешко дека ќе се постигне целта. Поздрав за издавачот што издвојува простор за архитектурата, што е реткост и кога се прави тоа обично се вадат текстови од странски магазини, а се пишува за некаков раскош, највисоки облакодери во Тајпеи, Дубаи и слични нереални глупости (за наши услови).
Единствен начин да се развие чувство за естетика и похуман пристап во прашањата со градењето и архитектурата какво што преовладува во поголеммиот свет во сегашноста е да се едуцираат широките народни маси, да го сфатат историскиот развој на архитектурата, а не да им се препушти да се водат според тоа што им се „свиѓало у некоја шпанска серија или амерички филм“.
Голема е празнината во менталната подлога на поголемиот дел на потенцијалните и претходните инвеститори во однос прашањата што се погоре наведни (што директно се отсликува на изгледот на нашето опкружување) и на тоа треба многу да се работи. Сите архитекти треба да се потрудат со што помалку зборови вадени од Вујаклија да ја доближат нивната преокупација барем малку до луѓето што не се архитекти и „немаат време да се замараат со вакви небитни работи“. Исто како кога лекарите само би ни ја кажале дијагнозата само на латински, па после сами да си се снаоѓаме...
MAKE CAPITALISM HISTORY
Back to Top
UrbanFreak View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 28-Oct-2007
Location: Skopje
Online Status: Offline
Posts: 1732
  Quote UrbanFreak Quote  Post ReplyReply #42 Posted: 19-Sep-2009 at 20:16
Originally posted by Dave Gahan

Генерално текстов се движи во рамки на некаква објективност (додуша многу позната и досега милион пати повторена анализа), со тоа што пакувањето повеќе прилега истиот да се најде во некој архитектонски зборник или магазин. Убеден сум дека појавувањето на текстови од овој тип во една дневна новина е тотален промашај. Ако мислат архитектите дека со ваков јазик ќе се приближат на широките народни маси, тешко дека ќе се постигне целта. Поздрав за издавачот што издвојува простор за архитектурата, што е реткост и кога се прави тоа обично се вадат текстови од странски магазини, а се пишува за некаков раскош, највисоки облакодери во Тајпеи, Дубаи и слични нереални глупости (за наши услови).
Единствен начин да се развие чувство за естетика и похуман пристап во прашањата со градењето и архитектурата какво што преовладува во поголеммиот свет во сегашноста е да се едуцираат широките народни маси, да го сфатат историскиот развој на архитектурата, а не да им се препушти да се водат според тоа што им се „свиѓало у некоја шпанска серија или амерички филм“.
Голема е празнината во менталната подлога на поголемиот дел на потенцијалните и претходните инвеститори во однос прашањата што се погоре наведни (што директно се отсликува на изгледот на нашето опкружување) и на тоа треба многу да се работи. Сите архитекти треба да се потрудат со што помалку зборови вадени од Вујаклија да ја доближат нивната преокупација барем малку до луѓето што не се архитекти и „немаат време да се замараат со вакви небитни работи“. Исто како кога лекарите само би ни ја кажале дијагнозата само на латински, па после сами да си се снаоѓаме...
Како не-архитект по професија целосно се слагам Thumbs%20Up
Back to Top
zabegan View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 01-Jul-2008
Location: Skopje
Online Status: Offline
Posts: 7859
  Quote zabegan Quote  Post ReplyReply #43 Posted: 20-Sep-2009 at 00:25
се сложувам потполно со текстот, но и со Dave Gahan
еве јас на пример како тотален лаик, нучив многу работи за архитектурата само преку форумов, иако немаме тука многу архитекти
а замислете силното влијание од стручни лица и тоа како може да го промени и насочи мислењето на масите

и btw да не го постираше кловер текстов, немаше никогаш да го видам Big%20smile



Edited by zabegan - 20-Sep-2009 at 00:26
Back to Top
Max View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 07-Jun-2009
Online Status: Offline
Posts: 3603
  Quote Max Quote  Post ReplyReply #44 Posted: 03-Oct-2009 at 17:21
Детските болести на метрополата

Во која светска метропола, во веќе утврдените урбани комплекси ќе копате и прекопувате, ќе откривате пластови на историјата кои потоа ќе сакате да ги „потврдите“ со возобновени архитектонски зданија? Некои зданија може да се возобноват, но процесот не може да трае во недоглед. Ако постојано и бескрајно се враќаме наназад, градот ќе се „ниша“ притиснат од различни желби и амбиции, кои најчесто ќе немаат врска со урбаната естетика и архитектонското наследство или сегашност

Очигледно е дека Скопје како град мора да ги лекува детските болести кои се закануваат да го разјадат неговото живо ткиво како метропола. Овде нема да зборуваме за политика, туку за урбаната историја и современост на градот, за неговата градителска естетика и традиција, за архитектонско-урбанистичките аспекти кои го засегаат секој граѓанин. Во детските болести спаѓаат, пред се', нашите „налудничавости“ кои тешко може да се објаснат: или со децении не градиме ништо или не градиме таму каде што треба, за потоа еуфорично да сфатиме дека наеднаш треба да изградиме се' што е пропуштено. Не е проблемот во тоа какви објекти ќе се градат, верски или световни, туку дали имаме изградено стандарди кои покажуваат една висока урбана свест и традиција ослободени од дилентатизми и ад хок решенија кои ќе ги менуваат нештата преку ноќ.

Уривања и дисконтинуитети

Во која светска метропола, во веќе утврдените урбани комплекси ќе копате и прекопувате, ќе откривате пластови на историјата кои потоа ќе сакате да ги „потврдите“ со возобновени архитектонски зданија? Некои зданија може да се возобноват и се возобновувани, но процесот не може да трае во недоглед. Во спротивно, постојано и бескрајно ќе се враќаме наназад, а градот ќе се „ниша“ притиснат од различни желби и амбиции, кои најчесто ќе немаат врска со урбаната естетика и архитектонското наследство или сегашност. Колку повеќе такви урбанистички стандарди сме утврдиле низ историјата, толку помалку детски болести за лекување.

Самиот град Скопје, неговите урбанисти и архитекти не се единствените виновници за тие болести. Градот секогаш имал одлични кадри од овој профил, во минатото и денес. Уривањата и дисконтинуитетите доаѓале или од освојувачите или од природните катастрофи, кои биле многу чести. Понекогаш и од недозволената немарност и инертност на луѓето што раководеле со него. Модерниот лик на Скопје заживува уште во 1873 година со пуштањето на пругата Солун-Скопје. Заживуваат комуникациите, трговијата и индустријата. Се градат нови хотели, објекти во нов дух. На почетокот на 20 век се донесува првиот модерен урбанистички план. Низ улиците може да се видат првите трамваи во европски стил, првите автомобили и кина. Со доаѓањето на Јосиф Михаиловиќ (родум тресончанец) за градоначалник на Скопје во 1929 година, старите објекти околу плоштадот се уриваат, никнуваат нови: Народната банка, Офицерскиот дом, Стопански дом (Метропол), палатата Мацура, Ристиќевата палата. Во земјотресот од 1963 година градот доживува деструкција од пошироки размери, а по оваа катастрофа добива сосема нов лик. Но, детските болести останаа, бидејќи многу почнати нешта беа недовршени. Токму затоа, поцврстите урбанистичко-архитектонски целини отсуствуваа, почна да царува несигурноста и хаосот во пристапките.

Париски искуства

Како се надминуваат некои од овие детски болести најдобро покажува и примерот на една од најубавите светски метрополи - Париз. Особено она што од Париз го направи во втората половина на деветнаесеттиот век префектот на Сена, познатиот Осман (Жорж Ежен), во периодот од 1853 до 1870 година во времето на второто царство. Широки булевари, уривање на цели ансамбли од стари згради, подигање нови „при што висината на зградите секогаш е иста“, архитектонско-урбанистичките зафати се преземаат и на левиот и на десниот брег, сите големи артерии требало да водат кон железницата, строго се пропишувал сразмерот на зеленилото во градот. Се разбира и ваквиот проект не поминува без контроверзии. Парижаните жалеле по старата калдрма, по исчезнатите дуќани и по дел од урнатите вековни објекти, но урбанистичко-архитектонските детски сипаници се прележани. Создадени се импозантни целини кои и од денешен аспект не можат да подлежат на какви било импровизации и преструктуирања.

Се разбира, тешко е да се прават директни споредби, но потребите и проблемите на метрополите во одредени временски периоди наликуваат едни на други. Ако навреме не се решаваат инфраструктурните и урбанистичко-архитектонските проблеми, многу брзо доаѓа до колапс. Таков е Париз пред зафатите на Осман. Ситуацијата е драматична со зголемување на населението. Во 1817 година Париз имал 713.966 жители. За триесет и осум години бројката се зголемила за 1.500.000 луѓе повеќе. Бројот на жителите во Скопје пред земјотресот драматично се зголеми во годините по земјотресот, се' до денес. Но, проблемите не се решаваа, замислите остануваа недовршени.

Скопје, по земјотресот можеше да го има својот Осман во замислите на Јапонецот Кензо Танге. Но, неговите концепти се реализираа само делумно, како што луцидно забележува нашиот млад архитект Иван Мирковски, кој поопстојно го истражувал овој проблем. Затоа и ни останаа непрележани многу детски болести. Потребен ни е нов Осман или нов Танге, сеедно. Дел од парижаните го нарекувале Осман поради неговата моќ „Осман-паша“. И Скопје имал таков свој урбанистички паша. Тоа бил познатиот валија Хавиз-паша, кој денес сме го подзаборавиле. Тој создал такви целини кои до ден-денешен се препознатливи и валидни. Од 1896 година па натаму, го регулирал коритото на реката Вардар и Кејот, онака какви што денес ги познаваме. Ја регулирал и реката Серава, покривајќи го нејзиното течение низ Чаршијата, се' до влевањето во Вардар. Ја уредил Идадија, го оформил и го збогатил скопскиот парк. За жал, малку се ваквите примери, повеќето проекти се недовршени.

Потребни ни се капитални концепти што ќе се реализираат. Крајно време е. Колку тие се поприсутни, толку повеќе ќе се ослободуваме од непотребните караници кои со ваквите проекти во иднина ќе ги има се' помалку или ќе стануваат беспредметни.

Дневник - Данило Коцевски - 03.10.2009


може се да се промени само ако имаме доволно кондиција и смелост! но не за половични решенија туку буквално за сеопфатни! дури и со импровизации може да се пристапи кон таа сеопфатност, но исклучиво преку продлабочена јавна дебата во која учество ќе земат сите заинтересирани за хармонизирање на естетско урбанистичкиот лик на Скопје, па и Македонија...

Back to Top
lslcrew View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 14-Jan-2008
Location: Skopje
Online Status: Offline
Posts: 10988
  Quote lslcrew Quote  Post ReplyReply #45 Posted: 03-Oct-2009 at 18:23
За ова со коритото на Вардар мислам дека е погрешна информацијата. Имаше една мапа релјефна и една цртана што покажуваат дека коритото е нерегулирано до време на СХС некаде, што е дваесетина години подоцна од датата кога бил овој пашата.
Back to Top
Dave Gahan View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 27-Oct-2008
Location: 42°0′N,21°26′E
Online Status: Offline
Posts: 986
  Quote Dave Gahan Quote  Post ReplyReply #46 Posted: 03-Oct-2009 at 20:02
Originally posted by Max

Дел од парижаните го нарекувале Осман поради неговата моќ „Осман-паша“.


http://en.wikipedia.org/wiki/Baron_Haussmann

Ах бе Данило...

Текстов нема да го коментирам, со оглед на тоа што авторот е еден од идеолозите на возобновата на такозвано „романтично“ Скопје, една појава поради која денес младите архитекти и напредни луѓе си ја лупаат главата у ѕид кога поминуваат покрај овие објекти (театарот, официрски исл.)...а за компетентноста на авторот на темава, мислам дека е доволен линкот горе и точноста на информацијата што ја поставил...колку било средено коритото на Вардар пред изградбата на регулацијата, доволно збори фактот што Скопје успеало да биде поплавено од една толкава река...
MAKE CAPITALISM HISTORY
Back to Top
Cloverstack View Drop Down
Admin Group
Admin Group
Avatar

Joined: 01-Sep-2007
Location: Скопје
Online Status: Offline
Posts: 12453
  Quote Cloverstack Quote  Post ReplyReply #47 Posted: 03-Oct-2009 at 20:35


И мене тоа ми беше прва помисла, но можеби човеков не одлепил до толку колку што мислиме  Big%20smile
На француски Haussman веројатно се изговара отприлика Осман... А за чудо изгледа дека и „Осман Паша“ не е паднато од ведро небо:

http://books.google.com/books?id=tdM9Hn7pzrsC&pg=PT131&lpg=PT131&dq=hausmann+osman+pasha&source=bl&ots=XK9oOUEQ3D&sig=MUNic3APXjxdVN-gGxuswW8uO6U&hl=en&ei=vqTHSryeDoaomgPpnYlK&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1#v=onepage&q=&f=false

Shocked

LOL


Инаку и јас сум го перцепирал Данило токму како што велиш - еден од идеолозите на возобновата на такозвано „романтично“ Скопје. Но токму поради тоа сум прилично збунет, бидејќи во текстов провејуваат некои други идеи и ставови. Би рекол дека текстов има некои прилично солидни поенти.
Back to Top
Max View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 07-Jun-2009
Online Status: Offline
Posts: 3603
  Quote Max Quote  Post ReplyReply #48 Posted: 03-Oct-2009 at 22:45
  

лошо го имаш прочитано аплаузот на давид http://sr.wikipedia.org/wiki/Жорж-Ежен_Осман 

што е до носталгијата на данило по старо скопје, тоа мислам нема врска со она што денес ни се случува, незнам кој на ваква коктелијада би останал рамнодушен!? поентата која ја истакнува данило е дека за се треба осет, особено кога се оди со реконструкции, а јас би додал дека за неокласицизам немаме денес речиси ни еден мајстор ниту градежник ниту архитект, а уште помалку урбанист со префинето искуство кој евентуално би бил златната алка која недостасува во денешнава патинирана иницијатива во мал ринг...

а за коритото и поплавата малку не си ми јасен давид, мислам дека во однос на тоа време пашата си ја завршил својата работа, но требало некој истата и да ја одржи па и продолжи понатака

...Само во Скопје и Скопската котлина беа регистрирани вонредно големи поплави уште во 1895 и 1897 година. Ова било повод за изведување на Хафуспашината регулација во градот, која служела се до седумдесеттите година на минатиот век... Дневник - Живко Шоклевски - 18.01.2003

Back to Top
Cloverstack View Drop Down
Admin Group
Admin Group
Avatar

Joined: 01-Sep-2007
Location: Скопје
Online Status: Offline
Posts: 12453
  Quote Cloverstack Quote  Post ReplyReply #49 Posted: 04-Oct-2009 at 01:17
Originally posted by Max

  

лошо го имаш прочитано аплаузот на давид


Или ти мојата поента  Big%20smile

Back to Top
Dave Gahan View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 27-Oct-2008
Location: 42°0′N,21°26′E
Online Status: Offline
Posts: 986
  Quote Dave Gahan Quote  Post ReplyReply #50 Posted: 04-Oct-2009 at 10:57
Originally posted by Max

]што е до носталгијата на данило по старо скопје, тоа мислам нема врска со она што денес ни се случува, незнам кој на ваква коктелијада би останал рамнодушен!? поентата која ја истакнува данило е дека за се треба осет, особено кога се оди со реконструкции, а јас би додал дека за неокласицизам немаме денес речиси ни еден мајстор ниту градежник ниту архитект, а уште помалку урбанист со префинето искуство кој евентуално би бил златната алка која недостасува во денешнава патинирана иницијатива во мал ринг...
Баш во тоа е опасноста кога се повлекуваат такви идеи и иницијативи. Општа согласност меѓу архитектите (со ситни исклучоци), е дека Скопје одамна ги надрасна тие објекти, а немаа некаква непроценлива вредност (на пример како манастирот св. Јован Бигорски што е сега актуелен), па да се инсистира на нивно возобнување. Не знам дали само јас, ама осеќам некакво покајание во текстов во однос на овие прашања...ама малку повеќе е касно за враќање назад.
Мајсторите за неокласицизам одамна ги нема. Нема ни да ги најдат...а тие што се противеа на оваа иницијатива го знаеа тоа уште пред се почне со овие лудости. Тие што ја разбираат таа архитектура се свесни дека таа воопшто не е наивна и си има свои јасно дефинирани принципи, а не е само редење столбови и гипсани декорации. Се работи за пристапот при формирањето на основите, фасадите, конструктивниот систем, кој ако бил добар ќе останел да се применува до ден денешен и уште така ќе се градело. За среќа тоа е отфрлено на поголемиот дел од планетава.

Има архитекти и државата и градот, ама лудо е луѓето да очекуваат истите да знаат да го изградат Партенон во сред Скопје или да го напраат Скопје -Париз. За талентите јас не се секирам, таквите и да излезат на површина, незналиците ќе ги потопат во Вардар и глас нема да им се чуе, таков народ сме - нашиот карактер се огледува по улиците, тротоарите, зградите, контејнерите....

Не можам да разберам убаво од текстов, ама дали мислиш дека ако има сега таков фраер, што ќе ја истера оваа лудост од почеток до крај - после сите ќе треба да и се восхитуваме?

За регулацијата на Вардар, најкратко ќе кажам дека е еден од објектите после чија изградба може да се каже дека Скопје е град. Само погледни ги сликите од предземјотресно Скопје и се ќе ти стане јасно кога ќе ги видиш бреговите на реката и дрвените мовчиња (по коишто денеска коси се кубат и кај да е ќе се возобноват)...што е многу трагично и со регулацијата денеска „си го бришат г`зот“ со насадување на разноразни пешачки мостови, жални врби и уставни судови, ама тоа е друга тема...
MAKE CAPITALISM HISTORY
Back to Top
Max View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 07-Jun-2009
Online Status: Offline
Posts: 3603
  Quote Max Quote  Post ReplyReply #51 Posted: 04-Oct-2009 at 13:15

Originally posted by Cloverstack

Или ти мојата поента  Big%20smile
кло абе и јас ја утнав, но намерно колку да го пуштам линкот на србите Big%20smile   

Originally posted by Dave Gahan

Не можам да разберам убаво од текстов, ама дали мислиш дека ако има сега таков фраер, што ќе ја истера оваа лудост од почеток до крај - после сите ќе треба да и се восхитуваме?
види давид јас разбирам дека сега е во мода повторно структурализмот, особено што сега она гик - технолошка алка што фалела во минатото, сега е екстра достапна и лесно променлива, но мислам дека тоа ние како појава бар за центарот го имаме надминато, единствено требаше да се заврши целосно концептот околу комплексот на мнт, а ако ме прашуваш мене јас од оваа скаламуција со возобновување на архитектонските симболи на СХС се оградувам целосно и сесрдно, ова патинирањево сега не само што не е вклопено со лезет во контурите на плоштадите Македонија и Карпошово Востание, туку и дополнително дилетантски ќе изгледа јасно заради што друго него ефтините изведувачи и нивните "современо-ефтини" комбинации на материјали... 

со коктелијадава се изгуби шансата да ја вметнеме во централното градско подрачје Македонската Архитектура како некој репрезентативен блок кој и навистина би ја отсликал музејски (макро скулпторски) нашата оставштина како одраз со кој ќе се гордееме, и на кој потака би се надоврзале лесно и експерименти како спомен куќата на мајка тереза (но на кои нема да се штеди ни на средства ни на мајсторлук, по тендери, туку ќе се оди на пристап со фондови)... не ќе беше лошо архивот наместо класицизам од колонада и архитрав, да се изведена како изворна градба со еркери (летечка куќа) што како појава добро би се надоврзало и на мнт и на стара-нбм... или театарот наместо во барок да го истераа во византиски(македонски) стил со масивни камени блокови, нешто што ќе направеше питом претоп помеѓу калето и поштата... 

значи да има фраер кој ќе мучне глава, ќе отвори дебата, ќе земе прво стопати мерка, а дури сетне ќе сече, и јасно на крај истиот нема да штеди ни на време ни на средства за во денешнава престолнина на Македонија да се направи едноставно но претставително централно урбано ткиво, каде за секој крос-овер од стилови ќе се бара претоп од форми и бои кои би образувале утре една целина, а не оштра дисхармонија која ќе ти ја исцеди енергијата од самата помисла на неа, а не па присуство во нејзина близина... 

Back to Top
Max View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 07-Jun-2009
Online Status: Offline
Posts: 3603
  Quote Max Quote  Post ReplyReply #52 Posted: 05-Oct-2009 at 13:14

  исто ја згрешија и со комбинацијата помеѓу мнт и операта, многу лошо и збутано ќе биде се, а и претопот од овални во оштри форми помеѓу крововите на објектите како и разликите во материјалот ептен ќе го отепа визуелно тој дел, но добро и без тоа со другите маркици тука на МНР и архивот веќе е отепан тој простор... штета, ова со филмскиот центар можеше да се изведе до крај па дури и во форма на тензилни павиљони http://www.build.com.mk/forum/forum_posts.asp?TID=130&PID=34552#34552 а сега што направија од земја која ја имала првата камера на балканот, наместо филмскиот центар да биде во сред град, кинотеката ја однесоа во бардовци (хавзипашините конаци), требаше мнр да го однесат таму, и така на ова нашава дипломатија и треба озбилна психијатриска контрола да има во близина... 

мислам дека најдобро ќе беше филхармонијата и операта да ги однесат под кале, или спроти влада или спроти стадионот, а уште пооригинално ќе беше операта да оди некаде кај ману... но што е тука е, замина возот за промени особено откако и онаа мала енергија што постоеше за јавен протест беше дрско исполитизирана, за сега иницијативата наместо сеопфатно за цел мал ринг да се тера, сега оди само за Црквата (за која идеја целосно се сложувам дкеа како естетско решение но и потреба е крајно оправдана како маркица на плоштадот), додуша рецесијата ветуваше дека постојниве измени ќе се сторнираат ако ништо друго, но  наместо тоа да се случи за театарот и архивот и мнр, тоа се случува со Храмот Свети Константин и Елена, нејсе атеизмот е појак мотив кај одредени "нво-а" наместо тоа да е урбанизмот, но за жал истиот тој урбанизам неретко се користи како оправдување за одредена група јоносојојци да наметнуваат своја волја...

она поентата на данило ептен му држи или ништо не градиме или турбо градиме, но и во двата случаи исфрустрираноста од моментот постои без разлика кај кого истата постои, набљудувачи или изведувачи. во вакви услови со искарикирани естетски вредности единствено преку инсталирање големи висечки рекламни банери по објектите може да се проба малку од малку да се оправи ситуацијата. нешто што можеби би го спасило некако потребниот претоп околу камениот мост (она чисти линии кои би ја компензирале цела коктелијада) пристап кој е нормална појава во светот само што таму не се користи како крпче за покривање на недостатоците на градбата туку напротив за нејзино истакнување...  но повторно смешно е ова да биде постојан декор по столбовите или терасите, арно ама нешто ќе мора да се бара како чаре за крпење на тамошната визура на оригинален начин! 

но не смееше да се дозволи да дојде до ова, се ќе сварев но гибањето на овој потег кај мнт не беше паметна идеја, значи и од она што го имаме како приказна тотално не знаеме да направиме бренд, па биваше ли археолошки музеј во толку мал простор и на толку ситна локација да се збута, ова требаше да оди на кале, а не тука да вирее!
за мнр, за архивот, за ред други работи како трајни цврсти пешачки мостови тука нема место ниту некогаш ќе го има, овде може да одат импровизирани привремени дрвени или висечки мовчиња чисто заради некои јубилеи или манифестации, но ова сега е дебакл, а капак и уште врбите со се'  фонтани кога ќе се пикнат во вардар и ова навистина ќе биде луна парк во центарот, што ќе ни е дизниленд да одиме кога под нос ќе го имаме, и уште некое вовче да пуштат по кејов и тоа ќе биде екстра катанга коктел!
штета тоа врбите ептен добро ќе легнеа доколку по старо се' си останеше, со широки и отворени површи околу камениот мост и плоштадот, но вака сега ова ни во луна парк не би држело место! 

транзиционите урбанисти навистина ја решија работата во два потега, прво дремеа со години без никакви идеи и проекти (бар по тоа бимасот можеа да организираат студентски проекции за централното јадро, кои би биле како провокација и на факултетот но и во градската куќа), за по таквото промашување сега да се истоварат со сета своја неукост, свесно или несвесно саботирајќи нечија енергија и волја за правење културно-туристички бренд од градот т.е. државата, ваквиот невкус за жал на секој чекор ни се случува, од криво браварски заварениот пешачки мост на канео па се до мостот со кривина кај транспортен итн. итн. ех заборавив, ве поздравија спомениците во прилеп и во битола! па биваше ли до толку да немаме професионалци на раководни места кои ќе ги евалуираат сите решенија патинирани или футуризирани, складно со стандардите и укоста од 21 век, ех што значи релокација на трудот, сите амбициозни заминаа на страна барајќи слобода за креативно изразување, а и да останат тука ќе атрофираат интелектуално покрај толку културен непотизам и политички полтронизам, што би можеле друго да постигнат кога самите институции ниту коренот го негуваат, ниту пак лисјата имаат услови да ги светнат! а од нив ко за иронија се чека да не препородат со се' сите транзициони раководители кои се вгнездени во адинистрацијата...

Back to Top
Max View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 07-Jun-2009
Online Status: Offline
Posts: 3603
  Quote Max Quote  Post ReplyReply #53 Posted: 05-Oct-2009 at 13:16
инаку данило јас никогаш не сум го чул да бара ваков кокел пристап, можеби носталгично говорел за тие времиња, но ништо повеќе!
Back to Top
lslcrew View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 14-Jan-2008
Location: Skopje
Online Status: Offline
Posts: 10988
  Quote lslcrew Quote  Post ReplyReply #54 Posted: 02-Nov-2009 at 17:28

Архитектонска естетика на транзициските епохи


Ако во последната фаза на самоуправно-бирократскиот социјализам македонските архитекти беа принудени да творат анонимно, како архитектонски тимови во рамките на градежните претпријатија во кои беа вработени, ако сообразно со партиската филозофија, креативноста ја заменија со сериско производство, во транзицијата молкум и кротко ја прифатија „кому иде“ политиката на урбаната мафија



Сте се прашале ли некогаш кој е автор на кулите т.н. „убавици“ крај Вардар? Кој архитект ги осмислил Порта Влае, Влајков мост или Капиштец? Или зошто не знаеме речиси ниту едно име на познат и признаен архитект претставен преку неговото дело, како што наизуст можеме да ги наброиме сите кафеански певаљки и нивните хитови. Една причина е што во образовниот систем традиционално се негуваат неамбициозноста, анонимноста и безначајноста. Друга, секако, е пресликувањето на воспитниот модел во медиумите, кои, пак, се конципирани така да нудат леб и игри со македонски супстандарден квалитет.

Резултатот е поразувачки. Архитектонскиот факултет, кој за половина век постоење произвел повеќе од 1.000 архитекти, урбанисти и градежни инженери, одвај дали има две-три пошироко познати имиња во земјава.

Иронијата е во тоа што сега покојниот Живко Поповски, Мирослав Грчев или Вангел Божиновски станаа познати по своите јавни настапи, дебати и меѓусебни глодања, но останаа анонимни по своите архитектонски дела. Од толку архитекти и урбанисти, знаеме само за тројца! А и барем за двајца од сите тројца, треба бајаги да допрашувате за да откриете дека плодниот и гласен Грчев е автор на куќата во која е сместена холандската амбасада и на уште неколку слични објекти, а Поповски е дел од авторскиот тим на ГТЦ. Божиновски, пак, пошироко стана познат по спомен-куќата на Мајка Тереза, која предизвика лавина реакции.

Студентите на Архитектонскиот факултет ова лето дигнаа архитектонско востание и формираа архибригада со симболично име „Плоштад слобода“. Декларираа и цели - ќе се борат за естетски убаво, архитектонски креативно и урбанистички осмислено Скопје. Идејата ќе беше широко поддржана и сесрдно поздравена ако востаниците сериозно и сеопфатно го подготвеа својот проект и ако не дозволеа псевдоцивилни активисти да им го политизираат протестот.

Декларираната цел во стартот предизвикува недоумица кај оние што би сакале да им се придружат. Штом борците тргнуваат во борба за архитектонски и урбанистички поубав град, очигледно сметаат дека неговиот сегашен изглед не го обезбедува тоа. Ако Скопје било грдо, а изградбата на црква на централниот плоштад само како последна капка ја прелеала чашата, тогаш револуцијата мораше да ги има јавно обелоденето сите причини заради кои прекипело, па не се трпи веќе варварскиот архитектонски тероризам. Е, да. Само, во таков случај, идните архитекти не ќе смееја да ја прифатат поддршката на нивните анонимни професори, кои како архитекти и урбанисти во голема мера придонесоа за сегашниот хаотичен лик на Скопје.


Удобна анонимност


На секој што поминува покрај Архитектонскиот факултет мора да му паднал во очи обраснатиот во троскот двор на факултетот. И тоа не е инцидентна појава. Генерации и генерации студираат и дипломираат во истиот естетски амбиент. Што да си помисли намерникот за квалитетот или профилот на оние што предаваат и на оние што учат таму кога ни сопствениот работен простор не си го средиле, а камоли естетски да го осмислеле. Оттука, организаторите на архитектонското востание го обезбедија сопственото мото - за поубаво Скопје уште пред и да пукне првата архитектонска пушка.

За идни архитекти што претендираат да градат поубав град е едноставно недопустливо во кругот на факултетот или на македонските плоштади да не ги материјализираат своите, претпоставуваме, амбициозни архитектонски соништа како макети и да ги споделат со жителите на градовите (во случајов со скопјани), за да можат заедно да сонуваат поубав град.

%20


„За поубаво Скопје“ како општ повик ретко кој се врзува кога нема блага претстава какви се естетските критериуми на организаторите на востанието. Во подготовката на една ваква сериозна идеја, идните архитекти и нивните професори-поддржувачи требаше да подготват еден експлицитен архитектонски осврт на развојот на македонската архитектура, тенденциите и стиловите, адаптирани на општествените политичко-економски услови. Изложбата ќе имаше и образовна функција ако препознатливите градби добиеја идентитет преку обелоденување на авторите. Коцките на Вардар, поштата, универзитетот „Кирил и Методиј“, Универзитетската библиотека, „На-Ма“, стоковната куќа „Мост“, „Мавровка“ ќе добиеја идентитет. Нормално, излегувањето од удобната анонимност, за некои од градителите ќе беше непријатно соочување со непосредната лаичка критика на консументите на скопскиот архитектонски и урбанистички амбиент. Особено со оние што споредбите ги прават на основа на земјотресот од 1963 година како нулта точка од кога почнува ново мерење на времето. Гадно ќе беше и обелоденувањето на поразителниот факт дека одвај двајца-тројца македонски современи архитекти учествувале или бивале наградени на светските конкурси. Дали ви се верува, на пример, дека во полувековното постоење, нашите архитекти имаат добиено само две светски награди - една на светското биенале во 1989 година (бронзен медал) и втора за Милениумскиот крст. Обете признанија ги доби контроверзниот Вангел Божиновски, кој изгледа со секоја своја јавна појава ги иритира своите анонимни колеги. Една серија југословенски признанија, односно, наградата на „Борба“ за архитектура, ја добија архитектите што твореа непосредно пред и веднаш по скопскиот земјотрес. И тоа е сé.


Безлично до даска


Изгледа дека во времето на транзицијата, последниве две децении, македонските архитекти капитулираа и целосно се сообразија со општествено-политичкиот амбиент. Ако во последната фаза на самоуправно-бирократскиот социјализам беа принудени да творат анонимно, како архитектонски тимови во рамките на градежните претпријатија во кои беа вработени, ако сообразно со партиската филозофија, креативноста ја заменија со сериско производство, во транзицијата молкум и кротко ја прифатија „кому иде“ политиката на урбаната мафија. Повторно се гради сериски, евтино и неквалитетно, само што овојпат архитектите решија да го заработуваат својот леб тивко и безлично до даска. Еден од нив, кој сакаше да остане анонимен (!?), вели дека ако архитект во Македонија сака да се изрази креативно, тоа го може само ако поседува сопствена градежна фирма. Од друга страна, инвеститорите (главно транзициски профитери) на градењето му приоѓаат само од гледна точка на профитот (да ќарат што повеќе со што помалку вложен капитал), па ги ограничуваат архитектите со материјалот и со просторот. Гледајќи го Скопје денес, можеме со мирна совест да кажеме дека обете страни успешно кохабитираат на сметка на новопроизведената грдотија.

Нам навистина ни е потребна архитектонска култура. Веројатно од толкав број дипломирани градители може да се најдат десетина што би нé описмениле базично, ако ништо повеќе, за да можеме самите да ги дефинираме правците и стиловите на сите новоникнати градителски чуда во Дебар Маало, Кисела Вода или Чаир. Можеби ќе проба некој да и даде архитектонско-естетска смисла на т.н. транзициска епоха. Можно ли е да се зборува за македонска архитектура, односно, за архитектонска школа во континуитет. Ако ја има, кои би биле нејзините карактеристики.

Сé на сé, македонските градители би требало да почнат полека да се подготват за излез од анонимноста. Оние што го достигнале својот креативен зенит во транзицијата и кои во наследство оставија огромно количество потенцијален шут, не е упатно да го раководат проектот на идните архитекти од заднина, за да не добиеме уште едно неуспешно востание за во историјата и кое ниедна идна енциклопедија не би можела да го систематизира во одредница.

Енциклопедијата за македонската архитектура

Архитектурата помеѓу двете светски војни (1918-1941) се манифестира низ задоцнети продори на еклектиката од Запад - Народниот театар во Скопје, архитекти Ј. Буковац и Д.М. Леко (1927), Офицерскиот дом во Скопје, арх. В. Бауматернер (1929), како и повеќе станбени згради во Скопје, во Битола, во Охрид. Во овој период спаѓаат и првите никулци на модерната со делата на арх. Д. Иблер, Окружен уред за социјално осигурување на работниците во Скопје - денес Градска болница (1933-1934) и на арх. М. Злоковиќ, Привредна комора - денес кафеана „Метропол“ (1933-1935). Изработен е урбанистички план на градот Скопје од Ј. Михајловиќ (1929) и изградени се значајни комунални објекти во градот.

По осамостојувањето на РМ, со новите урбанистички текови, градовите добиваат згусната структура со предимензионирани станбени блокови и кули, со што се дехуманизира просторот. Во 1950-тите години се формира генерација на македонски архитекти што постигнаа значајни резултати: С. Брезовски (Работнички дом во Скопје, 1958, стоковна куќа „Скопје“, 1959), Д. Димитров (зградата на „Вардар експорт-импорт“ во Скопје, НИП „Нова Македонија“ 1982, во Скопје), Ж. Поповски (Градски трговски центар 1973, во Скопје, со група коавтори), Ж. Галевски (хотелот „Континентал“ 1972, во Скопје), Т. Димитров (затворен пливачки базен, 1979, во Скопје), Б. Чипан (зградата на МАНУ, 1976), К. Муратовски и М. Томиќ (комплекс на музеите во 1977, во Скопје).

Позначаен објект е хотелот „Александар палас“ (1998) во Скопје од Ј. Константинов. Изградени се и повеќе објекти со обиди традиционалното да се вклопи во новосоздадените архитектонски содржини, стремејќи се, притоа, да се создаде современ архитектонски израз. Го следиме кај охридските архитекти К. Заров (хотелот „Горица“ 1971) С. и М. Хаџиеви (градската кафана „Летница“, 1973), П. Митков (хотелот „Десарет“, 1974), Т. Паскали (хотелот „Бисер“, 1976) В. и А. Зарчеви (хотелот „Метропол“, 1974), П. Балабанов (ОУ „Климент Охридски“, 1980) и др.

Автор: Мирка Велиновска

http://novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=1129957292&id=9&prilog=0&setIzdanie=21826
Back to Top
lslcrew View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 14-Jan-2008
Location: Skopje
Online Status: Offline
Posts: 10988
  Quote lslcrew Quote  Post ReplyReply #55 Posted: 05-Nov-2009 at 06:39

Скопје изгледа драматично лошо


Повод: Архитектонската естетика на транзициските епохи“, „Нова Македонија“ 2 ноември 2009

Статијата посветена на скопската архитектура, ме допре таму каде што многу ме боли – во изгледот на мојот град. Тој е, навистина, драматично лош. Дури и срамен, очаен. Но, на тоа не гледам како на појава изолирана од вкупната македонска стварност. Скопје, едноставно, е лицето на оваа земја. Земја на луѓе без мотив. Земја на сиромаштија во постојан пораст. Земја без верба; земја со луѓе кои живеат од денес за утре. Луѓе кои не знаат дали наскоро воопшто ќе имаат земја, име, гордост; дали ќе имаат за леб, за лек, за струја, за вода. На такви луѓе не им пречи скопската архитектура (дали воопшто ја забележуваат?). Та ним не им пречи ни отпадот пред влезните врати на домовите, нечистотијата и плуканиците по улиците, распосланите валкани и болни кучиња скитници по тротоарите, смрдените и налегнати до асфалтот автобуси, контејнерите - инвалиди од кои ѓубриштето се претура наоколу и никој не го собира... Во таква земја архитектите не се битни. Потребни се само неколкумина од нив, кои на новосоздадената елита ќе и го нацртаат тоа што таа го сака, правејќи при тоа компромис со својата естетика (дали ги боли тоа?), со своите артистички нагони, со својот креативен порив. Останатите ќе прават нешто сосема друго, или ќе бидат архитекти на нискобуџетни инстант проекти, за да имаат за леб, а не за да создадат силна градителска референца.


Несреќата на Скопје е во тоа што тој град никогаш не излегол од сиромаштија. Неговиот архитектонски лик не е лош само сега, во ова транзициско време. Тој беше таков отсекогаш: никогаш недопркната периферија на некогашната турска империја. Уште од дете го паметам мојот град како жална комбинација на дотраени градби од османлиско време, неодржувани згради од периодот меѓу двете светски војни, груби и супстандардни соц-реалистички објекти за живеење и, слични на нив, деловни објекти. И натаму: расфрлани чудни зданија од периодот по земјотресот – грди монтажни/привремени објекти (а во кои се извршуваат важни функции) што времето ги направи уште погрди, како и армирано-бетонски чудовишта градени, божем, да се вклопат во предлогот на урбанистичкиот план изработен од тимот на Кензо Танге. Транзицијата, како и за сé друго, во сферата на урбанизмот и архитектурата донесе само поголема неволја: ширум ги отвори вратите за архитектонска и урбанистичка анархија и го охрабри малограѓанското дивеење. Така, наместо градот постапно (ах, колку е тоа скапо!) да се трансформира во естетски обликуван урбан центар, тој забрзано се претвора во негација на она што треба да означува поимот современ град. Што е најстрашно, враќање назад од ова – нема. Зарем некој некогаш ќе се фати за така неекономска мерка какво што би било уривањето на сета оваа изградена грдотија? Тешко. Ова никогаш нема да биде град со приходи какви што има Лас Вегас, па да урива бетонски зданија стари само по две-три децении и на нивно место да гради нови.

За очајниот архитектонски амбиент на Скопје се прозиваат локалните архитекти. Не велам дека не е така бидејќи, во крајна линија, и урбанистичките, и архитектонските решенија, како и дозволите за градење, обично се надлежност на архитекти. Но, мојата поента е дека архитектите не се некаква посебна општествена група, која не попуштила пред притисоците на транзицискиот јад. И тие се дел од ова деградирано вредносно милје, во кое мотивот да се тргне во протест е смачкан. Да не зборуваме за тоа дека во овие тешки времиња и за нив, веројатно, е најбезбеден опортунизмот, како, впрочем, и за сите останати интелектуални сегменти. Не сакам да верувам дека барем дел од нив не преживуваат заедно со нас гледајќи ја перверзијата што ни се случува пред очи со години.

Јас само не можам да сфатам како денес, во време на ваква достапност до информации и факти од сите области, па и од архитектурата, луѓето кои носат одлуки во оваа област не гледаат што прават. Не сакам да верувам дека знаат што прават и дека тоа го прават свесно. За разлика од порано, кога на грдото градење му кумувала комунистичката идеологија од која резултирал стерилен и сив архитектонски простор, очекувам дека ова е време на креативна слобода и широки можности за избор на најдоброто што го нудат креативните струки.

Олга Михајлова Тикваровска
Скопје

http://novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=11491014367&id=13&prilog=0&setIzdanie=21828
Back to Top
Dave Gahan View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 27-Oct-2008
Location: 42°0′N,21°26′E
Online Status: Offline
Posts: 986
  Quote Dave Gahan Quote  Post ReplyReply #56 Posted: 05-Nov-2009 at 10:26
Фино е вака Нова Македонија што се зафаќа со темиве, а и госпоѓиве. И убави заклучоци си извадиле во текстовиве...
Текстот на Мирка што има да се коментира, кога критикува некави претходни состојби што не ги бивало (демек денешниве се лепоти), па како партиски усмрден може директно у канта за ѓубре да лета...
Не знам со што се занима г-ѓа Тикваровска во животот, Велиновска е новинар, ама и двете го владеат јазикот на македонските архитекти многу фино, а омилен израз очигледно им е ГРД, ГРДО...без многу да го тупам (како што се прави во сите текстови од овој тип погоре во темава), многу би ми било кеиф овие „тешки мислители„ да се занимаваат со решенија, а не да кажуваат дека Скопје е посрано, затоа што тоа го знаеме сите(барем да имаа храброст јасно да кажат некое одговорно име). На сите ни е смачено од офкање и кукање. Јазот меѓу интелектуалната елита и обичниот свет се продлабочува со ваков плукачки и погрден јазик во вакви малоумни текстови, и кажување како не треба да се прави. Кажете еднаш како треба...

За разлика од порано, кога на
грдото градење му кумувала комунистичката идеологија од која резултирал
стерилен и сив архитектонски простор
, очекувам дека ова е време на
креативна слобода и широки можности за избор на најдоброто што го нудат
креативните струки.
Вакви редови извлечни од „мал“ мозок имаат лаксативно дејство на мојот дигестивен систем, свака част, we want more!
MAKE CAPITALISM HISTORY
Back to Top
lslcrew View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 14-Jan-2008
Location: Skopje
Online Status: Offline
Posts: 10988
  Quote lslcrew Quote  Post ReplyReply #57 Posted: 06-Nov-2009 at 12:38

Не ги бламирајте архитектите

Ете и тоа го дочекавме од за сé квалификуваната Мирка Велиновска, опсежен осврт на архитектонското творештво во Македонија, особено од земјотресот до денес


По кој повод, по чија нарачка, ден пред обележувањето на 60-годишнината на Архитектонскиот факултет, со познатиот речник, со познатата дрчност, со познатото непознавање на фактите, на над „1.000 произведени архитекти“, со исклучок на „две-три познати имиња“, со неснослива леснотија и ароганција им се омаловажува творештвото!

Не ни сакам да навлегувам во подтекстот, не ни сакам да двојам „баби и жаби“ од вашиот напис, но од каде ги црпевте податоците, кој ви е суфлерот, дури и извадокот од Енциклопедијата е полн со неточни податоци?! И тие што навидум ги афирмирате и по име ги спомнувате, ги бламирате со неточни податоци!

Најдете квалификуван консултант за ваквите ваши истапи, а до тогаш одбегнете ја претенциозната тема „Архитектонска естетика на транзициските епохи“!!! и не се занимавајте со сé и сешто.

Моменталната состојба на архитектонското творештво во Македонија е многу посериозна тема, неодвоива од општиот контекст на севкупната политичка, економска и општествена состојба на нашата држава, но никако не може да биде повод за тотално омаловажување на архитектонските дела на архитектите (само за вас непознати), кои во блиско минато беа вреднувани и во пошироки рамки од нашиве сегашни.

Не сум „дораснат“, колку и да се трудам, сочно да ви одговорам во вашиот стил и манир, на ниво кое го заслужувате.

Автор: Арх. Мики Митровиќ

http://novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=11691045473&id=13&prilog=0&setIzdanie=21830
Back to Top
lslcrew View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 14-Jan-2008
Location: Skopje
Online Status: Offline
Posts: 10988
  Quote lslcrew Quote  Post ReplyReply #58 Posted: 06-Nov-2009 at 12:40

Зачудувачки грешки

Повод: „Архитектонска естетика на транзициските епохи“, „Нова Македонија“ 2 ноември 2009



Во потполност се сложувам со авторката дека нашиот систем на образование продуцира неамбициозни, анонимни и безначајни кадри. Од друга страна, контраста од овие особини блика од целиот нејзин текст. Авторката за мене беше и веројатно ќе остане (сега со голема резерва) најпочитуваниот политички коментатор.

Упаѓањето во темата на архитектонската естетика, макар и за одличен новинар, е погибелно; треба да се има огромно предзнаење за да се направат тој вид споредби и анализи. Пишани материјали има на претек, но во еманципираното новинарство тоа не оди по системот „кому иде“. Препорачувам да се прочита делото „Градителите во Македонија од ЏВИИИ-ЏЏ век“ од Георги Константиновски, колку за општа култура. Можеби авторката ќе дојде до сознание дека ние, архитектите, сме многу работливи луѓе, непрестано се образуваме и не сме склони на атракции и „кафански певаљки“. Ние не зборуваме многу за нашите дела бидејќи сме свесни колку колективна енергија и материјални добра се внесени во нив. Понекогаш нашите дела траат и повеќе од еден век, кој ќе се култивира себеси ќе нé дознае, а можеби ќе добие инспирација да ја култивира естетски и нацијата, таа многу изгуби од своето битие во транзицијата. Последниов збор е несоодветен и означува етапа што треба да се пројде без задржување. Ако по неа се стави „епохи“ - тоа е сосема нелогично, а скраја било неподносливо.

Сега морам, поради вашите читатели, да исправам некои зачудувачки грешки во дадениот напис:

- Фотографиите се од творештвото по земјотресот до 1985 година. Навистина се големи, но немаат врска со темата. Фотосот со студентите не кажува ништо ново освен нивната злоупотреба неоправдана со текстот.

- На Архитектонскиот факултет не се студира урбанизам посебно, а градежништвото е на друг факултет.

- Оформена архитектонска критика немаме. Во нашето списание „Порта 3“ од силните реклами нема место за соопштенија и настани. Во него не е одбележан ниту добитникот на наградата 13 Ноември за 2007 година за животно дело на третиот архитект. За објавување и афирмирање на успесите на архитектите задолжена е ААМ (Асоцијација на архитекти на Македонија), а таму едвај преживуваат. На Архитектонскиот факултет не се изучува архитектонската критика. Поради сето ова доаѓа до тоа политички коментатори да се осмелуваат да пишуваат за архитектонската естетика, небаре е тоа попатна туристичка опсервација.

- Не е точно дека Вангел Божиновски е автор на „Милениумскиот крст“, автор е Јован Стефановски.

- Новопроизведената градителска грдотија е резултат на првобитната акумулација на капиталот, за жал општ процес во транзицијата во сите пори на живеењето. Во помалите градови одделни делови на градот личат на „касаби“ (збиена градска структура без елементарни комунални услови - крај на феудализмот).

- Мислам дека не е ред да се цитира Енциклопедијата, бидејќи не е достапна на сите.

Автор: Олга Чоланчевска

http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=11691045291&id=13&setIzdanie=21830


Edited by Cloverstack - 06-Nov-2009 at 13:54
Back to Top
lslcrew View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 14-Jan-2008
Location: Skopje
Online Status: Offline
Posts: 10988
  Quote lslcrew Quote  Post ReplyReply #59 Posted: 06-Nov-2009 at 12:45
Добро е што се покрена дебата за почеток. Е сега следниве два-три respons-а што беа рефлексот на пратениот ping од страна госпоѓата Велиновска повеќе ми изгледаат у одбрана на таванската позиција на архитектонското его одколку полавековното творештво што се обидоа да го одбранат, какво такво. Барем во едниов текст е ова доста изразено!

Образот не се обелува со јавно барање да не смее никој да ви чепка у двор и да барате да не смее да се пишува ниту да се зуцне за архитектите. Нема никој да дојде од страна да го реши проблемот, аритектонска фело, а и тие што бараат и систематски стимулираат себеунаказување на архитектонската фела. А терминот е избран како лубеница со чврга на пазарче. Тамански на јубилеј. Да бев на местото на г-ѓа Велиновска ич немаше да ми биде нималку гајле што ќе им го скршам филмот на некоја однародена екипа сместена во најгрдата зграда на Партизанска.


Edited by lslcrew - 06-Nov-2009 at 12:50
Back to Top
Dave Gahan View Drop Down
Senior Member
Senior Member
Avatar

Joined: 27-Oct-2008
Location: 42°0′N,21°26′E
Online Status: Offline
Posts: 986
  Quote Dave Gahan Quote  Post ReplyReply #60 Posted: 06-Nov-2009 at 21:28
Originally posted by lslcrew


А терминот е избран како лубеница со чврга на пазарче. Тамански на јубилеј. Да бев на местото на г-ѓа Велиновска ич немаше да ми биде нималку гајле што ќе им го скршам филмот на некоја однародена екипа сместена во најгрдата зграда на Партизанска.
Јас можам да ти кажам многу полоши работи од овој куп глупости од „најгрдата заграда во Скопје“ отколку тие на Велинова. Ама дека ping-oт на Мирка е тотален (нарачан) bullshit е факт голем како планина.
Деталите од типот на „крстот на Вангел, единствен со светска награда„ кај кои ни авторот не е погоден и објектите наведени во последниот пасус на текстот многу ја оцртуваат темелноста на истражувањето на госпожата. Така што ме чуди што воопшто колегиве го прифаќаат ова простачко колумнистичко препуцавање (од типот на Ѓорчев и онаа другана).

Две работи се тотален промашај во ситуацијава:
1. генерализирање на една цела фела, професија која повеќе беше ценета (и ден денес некако живее на стара слава) низ источна Европа, блискиот исток, целиот Балкан и градеше слика дека доаѓа од една вистинска, сериозна ДРЖАВА, за разлика од новинарската професија која, во најголем број ја сочинуваат карактери од профилот на Мирка, Латас, Миленко, Геровски и цели редакции нивни колеги - продадени гзови што под новинарство подразбираат стварање параноја меѓу луѓето, градење рејтинзи, плукање по непријателите и рчкање со соседните земји. А оној Јанко ретардиранион (самозвани зналац и „новинар“)го пишал текстов, а теткава исто му доаѓа.

и 2.Се критикува образовна институција, што е уште поголем промашај - дека е банкрот државава, дајте да го запалиме економски факултет, па и прилескиот ако треба! Па во годината 100 луѓе запишуваат архитектура, а 1500 економија, ако направиме некаква паралела - и многу добро се гради во однос на тоа до кое дереџе сме дојдени.Ако е за критикување институции, стварно треба се грабнат Комората, Асоцијацита, во последниот период особено државните министерства, што не само отвараат нови полиња за нечиста игра, туку и директно учествуваат во неа.

Уверен сум дека повод за „освртов“ не е јубилејот на факултетот, туку реакциите на Грчев по новодонесениот Закон за градење, за којшто само тој излезе да спротистави (по однос на некој член кој е повеќе од правна, а не градителска природа). Неговите побуди и тие на авторот на текстот се исти, само страната е различна.
Неописливо е професионалното разочарување кога по медиумите стигааат партиски критики за еден закон со толку голема важност, а од друга страна кога ќе го видите законот во реалност, тој е преполн со нелогичности и глупости за кои Комората не смее да дозволи да и се случат. На жалост трендот на преќутување на вакви закони (не сум го видел , ама претходниот беше тотално промашен) си продолжува, се воведуваат новини од кои ќар е само државата, а стапот го јадат инвеститорите, проектните организации и градежните фирми. И место да се седне сериозно да се растресе темата, се се сведува на простачко плукање преку ограда.
MAKE CAPITALISM HISTORY
Back to Top
 Post Reply Post Reply Page  <12345 8>

Forum Jump Forum Permissions View Drop Down



This page was generated in 0.172 seconds.

Copyright ©2007 - 2024  build.mk

Коментарите на форумот претставуваат лично мислење на нивните автори и не претставуваат официјален став на build.mk.