Originally posted by Dexter26 Индиректно поврзано со темава: http://en.wikipedia.org/wiki/Brutalist_architecture   Општо за брутализмот кој денес владее во Скопје, како и примери за бруталистички градби, меѓу кои прикажано е и седиштето на НБРМ во Скопје.

без разлика, еве да речеме и да не беа познати примерите од брутализмот и наводно „грдата“ архитектура на Скопје и да немаа никаква вредност... останува да нервира фактот што наместо да се однесуваме како секоја нација која има најразни парчиња архитектура и објектите да ги одминуваме без многу страсти за „убавина“, меѓудругото да се почитува и историјата на секој објект без разлика на стилот  и неговата улога во урбанизмот на градот, ние се занимаваме со лечење комплекси за тоа колку се грди некои објекти и колкава огромна вредност имал некој си барок таму во јужна вукојебина и како бил од круцијално значење за цела европа...

со други зборови, жалосно е тоа што нацијава расправа за тоа колку брутализам а колку барок требало или не требало да има во Скопје и што било боље, наместо да си ги гледа реалните проблеми на градов и неговиот развој, а целовкупната архитектура да биде само дел од историјата на македонската култура и уметност...

веќе и порано потенцирав, но ќе повторам волјата на власта да го светне централното градско подрачје е за поздравување, но реализицијата  несмасна...  истата ем протната на мала врата, ем избрзана, ем без простор за  лесно ревидирање и корекции, особено дискутабилен момент се компромисите, комбинациите и претопите...

претпоставувам зошто, но нема да клеветам  ни  по власта ни по советот за култура, со оглед дека се труделе, но претерале во обидот креативно да го пресоблечат скопје,  и иако можеле во истиот не успеале  бидејќи грешки има и во планирањето(тендерски), и во проектирањето(тендерски), и во финансирањето(тендери), што ќе пазариш тоа ќе носиш, но како велат подобро закрпени него искинати урбани ткива ако ова може да е утеха... 

можеби сето ова е несреќна околност(реализацијата)  со оглед дека именувањето на проектот СК-2014 влече со себе несреќни јубилеи, како  100 години од поделбата на Македонија(бук.дог.) и 50 години од катастрофалниот скопски земјотрес, па ете несвесно ќе прославиме таа година некаква обнова ко за иронија...

Originally posted by Max очигледно е дека во денешново центарско пресоблекување има доста отскриени и доста скриени пораки, по мене отскриено е дефокусирањето од реалноста, а скриено е фокусирањето кон надреалноста, како и да звучи ова, етикетата која ја заговарав за скопје како невозможен град на контрасти е се поочигледна... инаку имав и имам доста забелешки за ск14 особено зошто спомениците на филип и александар се истоварени спроти Цркви, зошто се истовараат масонски обележја како триумфални арки и обелисци, друго зошто иницијативата не помина големо експертско филтрирање пред да се премине на реализација која пак требаше да се изведе без тендери туку со експертска согласност, некој ќе рече имало совет, јас ќе додадам не и општонароден... и на крај колку сме кадарни и колку е вложено за толку и ќе добиеме ново руво... дефакто во овој случај имавме произволно фрактално делување исто како и за решенијата по земјотресот (односно ск66-77), прашање е само колку тоа ќе ни биде од корист како негови жители, иако на намерните и ненамерните патници ќе им биде слоевит спектакл за истражување...

еклетичноста посекако ќе биде магнет и за туристи и за скопјани, прашање е дали и како ќе видат аир од тоа Македонците!? симболиката ќе помогне  по неутврдените, но за освестените само доколку истата е чисто Македонска, со возобновени вистински а не искарикирани архетипи од романтизмот, што би рекол Солунчев "Потребата за симболи е потреба за прочистување на самосвеста и произлегува од секогаш парцијалната позиција на историцизмот, во историјата секогаш отвараш нови прозорци кон вистината."  но отвори затвори транзиција и ете го резултатот...   

вака имаме обид за приклонување попрво кон западните копнежи за источен идеал, него што успеваме да се утврдиме себеси во своето, обидувајќи се да се одбележиме! претеравме со карикирањето а потребата стана бреме бидејќи истата не е изворно поткована,  и иако истата и како неокласицизам може да се протне сепак тоа е исто толку несмасно како и постмодернистичките интерпретации на македонската куќа каква што е пр. зградата на ману или ентериерот на нуб... 

инаку кога веќе одиме со надреализам би предложил до Алекс и Букефал горе на постаментот да се качи и Перитас http://blogatash.blog.com.mk/node/232454 но тоа најверојатно ќе треба да причека нова градска обнова, за некој нов јубилеј...

Гледајќи ги рекламиве за Казахстан на Еуроспорт за нивниот ударјќи акцент на нивниот главен град Астана, некако доивам претстава како Ск 2014 е конкурент на реобновата на Астана. Има и понекоја сличност во архитектурата, плус и тие се андеваат дека со "урбанизацијата" на Астана преку изградба на нови згради ќе привлечат туристи.

http://www.youtube.com/watch?v=GJyFaUFkERA

Многу е голема веројатноста проектите од ваков тип да се секаде низ светот манифестирани.

Солун беше изгорен во пожар во 1917 година, по што целосно му беше збришан Отоманскиот концепт на град.
http://www.build.mk/forum/forum_posts.asp?TID=1356

планирано или не  (иако е) има неокласичен концепт кој заокружува одредена целина,  може ова е попрво обид да се поврзат некои отсечени архитектонски точки ајде спотои во скопје без премногу мерење и дебати, а со цел да се добие музејска патина  во и така деформираното скопско урбано ткиво, кое пак  е последица на импровизирано реализираниот концеп на танге од '65... 

според сегашната поставеност  на патинираниов слој, конекции добиваат старата железничка преку улица Македонија, потоа преку хотел мериот  и балканска банка зградите на швајцарска амбасада и палата читкушеви, па и куќите на итаљанска амбасада и млад борец евентуално печатницата гоце делчев, и сето тоа преку западниот дел од плоштадот кон објектите околу карпошово востание кон калето и чаршијата, потоа еден крак прави конекција со Црквата Пресвета Богородица...

но сето ова е многу брзоплето истерано иако подоцна може да се интервенира околу претопите партерно и пејсажно... но незнам колку креативност ќе треба за да се направи склад пример помеѓу пошта и офицерски или мнр и мнт, со оглед дека нема доволно простор за тоа да биде колку толку складно, како тоа што го прават (неидеално транзициски) пример претопите во продолжение на балканска банка како што се зградите на гофи и телеком... сепак мостовите се лошо решени воопшто  а не па како претоп и дефинитивно тешко ќе се залепат на гтц, освен ако  и на гтц не се дозалепи нешто  евентуално во педестриалната зона на кејот 13 ноември...

триумфалката и обелискот претпоставувам треба да го надополнат собрание, што е целосен дебакл,  а евентуално добар стилски претоп прават решенијата на источната страна од плоштадот каде преку функционализмот на метропол  и постмодернизмов на стара-нб (односно од почисти форми) се оди кон брутализмот на гтц и минимализмот на есм... 

но вакви несмасни упади имало и порано, пример во чаршија како што се мавровка и иленденка со се зградие на битпазар а денес и хотел арка, потоа дебар мало, итн. односно половични и нескладни решенија...  како и да е добиваме се повеќе и повеќе невозможни музејско-архитектонски слоеви, кои ако ништо друго може и ќе ни ја изместат реалноста http://publish.uwo.ca/~dmann/waking_essay.htm 

Edited by Max - 10-Jul-2011 at 17:08

како и да ја вртиме дискусијата за доблестите и мааните на проектот, сепак неизбежен е фактот дека Скопје со „планов“ на еден начин доживеа carpet bombing од објекти, без никакво внимание на резултатите и потребите на терените кои се искористија, битно се исполнија нечии желби и сфаќања

A neoclassical proportional system that relates to human scale, is applied to both interior and exterior surfaces and can be seen in plan, elevation and section. Like music, Architecture needs to touch our senses. To do this, opposites need to be combined. In music is quick/slow, melodic/rock. In architecture, is open/enclosed, dark/brightly lid, hot/cold, hard-soft, heavy-light. Is these opposites that wake up our senses and give us a sense of belonging. The house is full of these opposites. http://www.contemporist.com/2010/08/05/house-in-lemesos-by-george-papadopoulos-of-skinotechniki/

точно, како што кипранинов сака да си разбуди чувствата преку контрастите во домот, така и ск14 ги буди во неговите жители, заради што оние кои порано се срамеле од него а на тоа заборавиле ќе си ги освежат сеќавањата, оние кои и воопшто не ги забележувале постмодернистичките зданија тоа ќе почнат да го прават,  некои ќе бараат начин како да ги измират сметките или вплотат различностите, а некои ќе  одгатнуваат што има посреди ваквата урбана коктелијада (дали е тоа повик до туризмот, конзумеризмот или окултизмот) а многу и воопшто нема да му се замаарат со оглед дека квалитетно им е испран умот преку терестријални сигнали, останатите како и за се ќе се навикнат да не се замараат додека тера интермецото...

3 мегапиксели.

Коцки и цветови на Триумфалната порта