Oprez, ljudski znoj i parfemi iritiraju pčele Alergičari trebaju izbjegavati mjesta gdje su gnijezda pčela, osa i stršljena. Za njih može biti koban jedan ubod. Iritiraju ih ljudski znoj i parfemi. Treba ih zaobići u luku od najmanje deset metara. Pčele, ose i stršljene mogu odbiti kreme i sprejevi. Pazite se uboda u vrat, a poglavito da vam insekt ne uđe u usta, upozorava dr. Nikola Kezić, profesor pčelarstva s Agronomskog fakulteta u Zagrebu.
http://www.24sata.hr/crna-kronika-news/pcele-ubojice-kobne-kosnice-bile-su-preblizu-poljskom-putu-264324
The average person can safely tolerate 7-10 stings per pound of body weight; this means that although 500 stings can kill a child, the average adult could withstand more than 1100 stings.[9] A person allergic to bee stings, however, is at great risk of anaphylactic shock from even a single sting, so seek immediate medical advice.
http://www.wikihow.com/Escape-from-Killer-Bees
Недалеку од Копривница пред неколку дена се случи трагичен настан во кој почина 74 годишна жена. Таа била нападната од рој пчели кои излетале од кошницата и почнале безмислосно да ја напаѓаат.
Квалитет на млекото
Добивање на млеко со добар квалитет е можно само ако животното посебно млечната жлезда е здрава. Во тој случај треба да се направи се за да се одржи таков квалитет откако млекото ќе го напушти вимето. Добивањето и чувањето на суровото млеко е битен фактор кој влијае врз понатамошниот негов квалитет. За таа цел е потребно правилна избалансирана исхрана на домашните животни, како и одржување на хигиената во текот на целиот процес. Основно правило во млекарството е ладење на млекото веднаш по молзењето и што помал контакт на млекото со човекот. Млеко кое содржи резидуи (антибиотици, пестициди, тешки метали и др) не смее да се користи во млекарската индустрија. http://www.agrojugozapadmak.com/kvalitet.aspx
интересно би било да се извади статистика со каква храна каков принос во кои региони имале сточарите по декади во минатиот век реално со оглед дека кравите биле постојано на испаша ем со крупно зрно пченка ранети сигурно имале и екстра млечност, макар биле претежно локални буши, затоа пак сирењето имало вкус на локалните ливади - уникатна атмосфера која денес од сирење со млеко од шталски крави ем спакувано во пластика чинам тешко дека може да се долови, нешто што им е денес кабает и на луѓе кои самостојно покренуваат сирарници [1] посекако притиснати за поголем принос а заради што свртени претежно на шталски одгој и силажирана храна, затоа пак и треба 2-3 пати повеќе сено и луцерка а неретко и екстра силажирана крма [1] кој би рекол но можеби идните економски кризи ќе натераат многу народ да се вратат на село а бидејки секој нема да може да си дозволи шталски табиет сигурно и ќе се врати наскоро онаа исконска изворност кај сирењето - бар кај финалниот производ [1]
Во сите општини има индивидуално сточарско производство. Искористеноста на пасиштата е на мошне ниско ниво. За развој на сточарството изработена е "Студијата за економски развој на кичевскиот регион 2002 година", во која се предвидува изградба на капацитети за преработка на млеко. Во. Кичевскиот реон се нао|аат високо планинските познати пасишта кои се квалитетни. Тоа се на планините Бистра, Баба Сач, Ьубен, Букови}, Стогово и други. На овие пасишта своевремено се напасувале и до 50.000 овци и 20.000 грла крупен добиток. Со изградба на капацитетот за млеко, односно млекарници и изградба на инфраструктура, посебно патишта, ќе се стимулира сточарството во селата Другово, Зајас, Осломеј, Пласница и други. Развојот на Развојот на говедарството како гранка во Регионот, е во зависност од производството на сточна храна. Стационираното краварство мошне тешко ќе може да се шири заради потребата од кабаста храна. За пасишно говедарство можно е да има развој, но за оваа цел треба подигање на нови вештачки ливади и планско-прегонско напасување на кравите.
Исто така, мошне важно е за ваков тип на производство приготвување на силажна сточна храна од силажа од пченка и луцерка.
http://www.moepp.gov.mk/WBStorage/Files/Prostoren%20Plan%20Treska-predlog.pdf[1]
Инвестиција од 400.000 евра во млекарницаМакедонско-бугарска фирма ја модернизира технолошката линија за млечни производи16.11.2010 - ПРИЛЕП - „Сирма-Пелистер“ е мешовитата бугарско-македонска фирма, која ги рестартираше производствените капацитети на прилепската млекарница. Со инвестиција од 400.000 евра, целосно е имплементиран ХАСАП-стандардот и е модернизирана технолошката линија за млечни производи. Планот на новите сопственици е 30 отсто од производството да се пласира на домашниот пазар, а останатите 70 проценти да биде наменето за извоз. Моментално е искористен мал дел од расположливиот капацитет од 40 тони дневна преработка на млеко, но се планира проширување на обемот на произодство. Проблем е недовербата на кооперантите по аферата со „Сведмилк“, но сопствениците се надеваат дека со својата деловност и професионалност ќе ги придобијат млекарите.„Моментално дневно се откупуваат и се преработуваат 8 тони млеко. Но, ние планираме да го зголемиме капацитетот од сегашните 40 на 60 тони дневна преработувачка. Ги посетуваме сите фарми во регионот и настојуваме да потпишеме договори со индивидуалните производители. Со млекопроизводителите се договараме и за начинот и за рокот на исплата. Најниската откупна цена е зголемена и изнесува 16 денари, а највисоката 20 денари за литар“, вели Тоде Ивановски, еден од сопствениците на мешовитата фирма „Сирма-Пелистер“.Оваа фирма потпишала шестгодишен договор за закуп на капацитетот на млекарницата со фирмата-сопственик „Индустрија за млеко-Прилеп“. Моментално се ангажирани 18 вработени, а тројца од нив, инженери-технолози се дојдени од Бугарија. Сопствениците планираат од идниот месец освен бело и биење сирење и кашкавал, да почне производство и на пресно и на кисело млеко, кои ќе бидат пласирани на домашниот и на странските пазари.Освен во Прилеп, „Сирма-Пелистер“ гради нов капацитет за млечни преработки и во Битола. „Ќе бидат инвестирани околу 1,5 милиони евра. Планираме до јуни да завршат градежните работи и објектот во Битола да се стави во функција“, додава Ивановски. Дека кооперантите немаат многу доверба при отворање нови млекарници потврдува и заменик-министерот за земјоделство, Перица Ивановски. „Проблемите при затворање на една од поголемите млекарници пред две години оставија последици и во делот на производството и во делот на довербата кон самите откупувачи на млеко. Меѓутоа, има се' поголем интерес од бизнисмените да инвестираат во преработката на млекото“, изјави Ивановски.Тој потенцира дека Министерството ќе го стимулира развојот на оваа гранка. На фармерите ќе им се исплаќаат субвенции во висина од 2,5 денари за литар млеко, а преработувачите ќе можат да го модернизираат своето производство, алицирајќи за користење средства од Програмата за рурален развој и од ИПАРД-програмата.http://utrinski.com.mk/?ItemID=B73E123091F6C54C960FB38EE9812583
индивидуално за добар старт треба и добра инвестиција, што само по себе не е гарант за профит па дури се одело и на сопствен бренд од својата фарма http://poljoinfo.com/showthread.php?1937-Nova-farma та дури посреди бил денес и ИПАРД [1][2] или утре ЕАГФ [1][2], единствено како инвестициска диверзификација е одржлив процес со оглед дека мала фарма тешко да крене глава со свој финален производ, а најчесто тера со суровина за локалните млекари што во моментов е повеќе наемнички него домакински есап, за кого како!?
24.11.2011 - Литар млеко моментно чини 18 денари, а треба да биде најмалку 19,8. Вистинските фармери никогаш не можат да бидат задоволни со цената. Предуслов за тоа е секој земјоделец да биде опслужен со земјиште спрема потребата на грла, 0,7 до 1 хектар за крава .Цената на млекото во светски рамки ќе се зголемува зашто расте кинеската економија која засега е најголем потрошувач на млечни производи.http://www.sitel.com.mk/dnevnik/biznis/makedonija-ima-kvalitetno-mleko-no-zastareni-farmi
Зголемување на субвенциите за женски грла и финансиска помош од новиот сопственик на Сведмилк, турски Суташ, им се потребни на фармерите, за да се подобри состојбата во млечната индустрија, порачуваат земјоделски експерти.
Предупредуваат дека фармерите се помалку одгледуваат крави, зашто се исплашени дека ќе ја доживеат истата судбина како со шведската млекара. Само во последните пет години бројот на крави и стелни јуници е намален за 15 илјади.
Фармерите кои се најпогодени од пропаѓањето на Сведмилк и побаруваат 4 милиони евра, не се оптимисти дека со продажбата на Сведмилк, ќе ги добијат парите за откупеното млеко.
Професорот Јован Аждерски од Земјоделскиот факултет рече
- Проблемот е сложен, самото отворање не решава многу. Ако се воспостават кооперанстки односи во смисла турскиот вложувач да не ги остави сами фармерите да се снаоѓаат, туку да вложува, однапред да им дава да прават договори во кои би ги финансирал во производството на храна за добиток, а за возврат турските инвеститори да добијат сигурен извор на суровина. Треба субвенциите да се насочат за одгледување на женски грла, не за нешто друго. Се зависи дали фармерите ќе имаат простор да заживеат.
сите поголеми млекари се во туѓи раце читај туѓ профит, единствено домашна би била доколку бидне млекарата на ЗИК-от, кој сега е само ЗК Пелагонија, а тоа И-то (индустриски) кое одамна го нема во земјоделскиот комбинат доколку свртат и на млекара пак ќе го вратат! освен млекара логично е да почнат да ја вртат и на многу што друго, иако немаат едно гајле комотно можат да кренат глава како македонски пандан на хрватски агрокор, но преку ноќ тоа тешко, дури и посреди сите поволни услови како што е празното пелагониско поле или нафатираните инвеститори па и ефтината работна рака, единствено ако зад сето ова (ако не директно бар индиректно) да застене државата, за која интервенција никогаш не е касно, а повеќе од добредојдено додека сеуште не сме се интегрирале во европа каде ваквиот интервенционизам нема ни консултативно да помине иако и самата има добар сопственички удел во компанијата!
штета што воопшто и на почеток зик-от го расцепкале, пополека намалувајќи му го повеќе авторитетот него монополот, но никогаш не е касно за нов почеток, а имајќи го предвид постојниот профит а и самиот потенцијал на компанијата
но колку и да крене комбинатот од тоа уште долго нема да видат абер битолчани
Отсекогаш Битола им била интересна на сите, не од што толку не сакаат, туку забележале дека овде може да се заработи. Од некогашните стопански капацитети кои и по приватизацијата успешно работеа, а и сега работат, останаа малку и меѓу нив се Битолската млекара сега ИМБ Битола , Лозар – Пелистерка (порано само Лозар), ЗИК Пелагонија (сега само ЗК Пелагонија), Соко таб поранешен Југотутун. Но се сменија приликите, се сменија законите, а најмногу луѓето. Ако некогаш на чело на овие капацитети стоеле Битолчани и успешно стопанисувале, на задоволство на бројни вработени лица, сега ситуацијата е целосно променета. За овие капацитети може да се каже дека се битолски само по георграфската одредница. И не треба да прашаме која е опоштествената одговорност на овие претпријатија и нивниот интерес за работа кај нас. Ангажирањето на евтина работна сила им обезбедува не добар туку одличен профит. Капитал што не останува во нашиот град туку се одлева на друго место. http://69.162.76.2/~tvorbisc/index.php/joomla-pages-iii/category-list/1052-2012-02-04-13-22-31
22.03.2012 - ЗИК "ПЕЛАГОНИЈА" И "ЕУРО ТАБАК" ДАДОА ПОНУДА ЗА ПРОПАДНАТАТА ШВЕДСКА МЛЕКАРНИЦА
Битка со Турците за "Сведмилк"
Конзорциум составен од ЗИК "Пелагонија" од Битола и "Еуро Табак" од Скопје, завчера во НЛБ Тутунска банка поднел писмена понуда за купување на пропаднатата шведска млекарница во скопско Белимбегово. Банката сe уште нема објавено оглас за лицитација.
Оваа информација вчера ни ја потврди Цветан Панделески, сопственикот на "Еуро Табак", фирма што ја полни минералната вода "пелистерка", член на Надзорниот одбор на ЗИК "Пелагонија", и преговарач со НЛБ Тутунска банка за купување на "Сведмилк". Одлуката, вели Панделески, била донесена во понеделникот, откако во јавноста се прошири информацијата дека турската компанија "Суташ" води сериозни преговори за купување на "Сведмилк".
"Веднаш го формиравме конзорциумот и поднесовме конкретна понуда во НЛБ Тутунска банка. Засега од банката немаме никаков одговор, а немаме и информација дали веќе на некој ја продале млекарницата. За 'Сведмилк' нудиме 5,5 милиони евра, а имаме и план за рестартирање на производството веднаш по потпишувањето на купопродажниот договор", ни изјави вчера Цветан Панделески.
Панделески објаснува дека ако конзорциумот ја купи млекарницата, ќе направат хиперпродукција на млеко, бидејќи ЗИК "Пелагонија" произведува концентрат за хранење кој ја зголемува млечноста кај кравите.
"Вест" минатата недела објави информација дека турски "Суташ" сериозно е заинтересиран за "Сведмилк". Негови менаџери неодамна се распрашувале во Агенцијата за храна и ветеринарство како да донесат 2.000 молзни крави чие млеко ќе го преработуваат во шведската млекарница за која се во преговори со НЛБ Тутунска банка. Неофицијално, Турците се подготвени за имотот на млекарницата да платат 4,5 милиони евра. Турската компанија неодамна дури и регистрирала фирма за преработка на млечни производи во Македонија под името "Балканска млекара", во која, според податоци од Централниот регистар, вложила 7 милиони евра. Освен за погоните на "Сведмилк", "Суташ" е и една од неколкуте компании кои се заинтересирани за купување на земјоделскиот комбинат "Џумајлија", кој, исто така, е хипотекарен имот на НЛБ Тутунска банка.
"Вест" уште пред две недели официјално се обрати до турски "Суташ" со прашање дали влегуваат во Македонија, но досега не добивме никаков одговор.
http://www.vest.com.mk/?ItemID=FA857208EA085F4BB125924D5A0EA2D7&arc=1
малку веројатно дека ЗИК биле само спотови за пазарење, тоа тешко со оглед дека и сами сакаа да се шират [1], а ова беше изводливо и логично откако се смени сопственичката структура [2], како и да е агонијата со сведмилк конечно заврши [3], а со три големи млекари во МКД двете ИМБ и СВЕДМИЛК и плус утре една на ЗКП млекарите може да се очекува да здивнат
04.04.2012 - ЗАВРШИ ТРИГОДИШНАТА САГА НА ПРОПАДНАТАТА МЛЕКАРНИЦА
Турски Суташ го купи Сведмилк
Се уште нема официјална информација за која сума се договориле "Суташ" и НЛБ Тутунска банка, но во изминатиов период се шпекулираше за понуда од страна на Турците во висина од 4,4 милиони евра. Турскиот млечен гигант ја купува и краварската фарма "Еуроленд" во сопственост на бизнисменот Трифун Костовски
Турската компанија "Суташ" е новиот сопственик на млекарницата "Сведмилк". По неколкумесечни интензивни преговори, купопродажниот договор турскиот инвеститор го потпиша со НЛБ Тутунска банка, која е најголемиот хипотекарен доверител во "Сведмилк". "Суташ" го купи имотот и дел од опремата на пропаднатата млекарница лоцирана во скопската населба Илинден, којашто се продаваше како хипотекарен залог на банката. Турците минатиот месец отворија своја фирма во Македонија која во Централниот регистар е запишана под името "Балканска млекара", а основниот влог изнесува 7 милиони евра.
Се уште нема официјална информација за која сума се договорите "Суташ" и НЛБ Тутунска банка, но во изминатиов период се шпекулираше за понуда од страна на Турците во висина од 4,4 милиони евра.
Турскиот млечен гигант ја купува и краварската фарма "Еуроленд" во сопственост на бизнисменот Трифун Костовски. Турскиот инвеститор планира и дополнителни инвестиции во производствена линија и за тврди производи, односно за сирења и кашкавал во "Сведмилк", а има можност и за отворање на фарма за сточна храна.
Рестартирањето на "Сведмилк" се планира за шест месеци, а со тоа се очекува и отворање на околу 20.000 нови работни места.
По откривањето на скандалозната проневера во 2009 година, "Сведмилк" отиде во стечај, а менаџерскиот тим заработи кривични пријави за фалсификување книги, двојно книговодство, несовесно работење и прекумерно задолжување. Вкупниот долг на млекарницата е проценет на 32 милиони евра, а од нив, околу четири милиони евра отпаѓаат на побарувањата на сточарите-кооперанти. Експертите велат дека првичната вредност на млекарницата била 25 милиони евра, што значи дека е за седум милиони евра пониска од нејзините долгови.
"Сведмилк" неколку пати беше ставена на лицитација. На претходната лицитација немаше ниту еден заинтересиран да ја купи и покрај тоа што се зборуваше дека неколку фирми се заинтересирани да ја купат шведската млекарница. Покрај "Суташ" како заинтересирана страна се јави и ЗИК Пелагонија" во конзорциум со дистрибутерската фирма Еуротабак", која до НЛБ Тутунска банка доставила повисока понуда, во износ од 5,5 милиони евра.
Со купувањето на "Сведмилк" заврши тригодишната сага за продажба на најмодерната млекарница во државата.
Производството на здрав, квалитетен расад е основен предуслов за добивање максимални приноси во поглед на квалитет и квантитет, односно искористување на потенцијалот на одгледуваниот хибрид. Сепак, при одгледувањето на расадот се јавуваат болести кои можат да бидат предизвикани од разни причинители: Pythium, Sclerotinia, Rhizoctonia, Fusarium, Verticillium, Alternaria, Botrytis, Phytophthora и други. Голем дел од причинителите се одржуваат во почвата. Некои од нив се пренесуваат со семето, а некои се наоѓаат во или на други култури или растенија од спонтаната флора, од каде што преоѓаат на одгледуваните градинарски култури.Основно правило за производство на здрав расад е обезбедување оптимални услови:- растенијата треба да имаат оптимално осветлување, топлина и влажност;- да се избегне прегуста сеидба и претерано ѓубрење, особено со азот;- да се избегне предлабока сеидба;- да се избегне преголемо заливање;- да се избегне добро дренирање на супстратот;- да се обезбеди добра вентилација;- хемиската заштита, по можност, да биде превентивна и да отпочне уште при подготвувањето на смеската за производство на расад;- задолжително е вршење на агрохемиска анализа;- користење на совети од стручните служби во текот на производството.http://ffrm.org.mk/index.php?option=com_content&view=article&id=319:bolesti-i-zastita-kaj-mladiot-rasad&catid=54:gradinarstvo&Itemid=103
Расадот во градинарското производстово е една од најзначајните операции во производството, но зависи од голем број фактори, како од објективен така и од субјективен карактер (климатски услови, агротехнички мерки, болести и штетници). Од климатските услови најзначајни се температурата и влагата. Во агротехничките мерки спаѓаат: добро дренирање на почвата, почесто проветрување на расадот, помалку да се полева и да се кали, да не се одгледува на едно исто место на иста парцела повеќе од две години едноподруго, бидејќи во спротивно се зголемува популацијата на болести и штетници.Болести кои се појавуваат во расадничкото производство се:-Pythium spp – полегнување на расад. Оваа болест предизвикува слабо поникнување на растенијата. Слабото поникнување е резултат на инфекциите на ʼркулците. Почетната инфекција се појавува во вид на слабо потемнета воденеста мека дамка. Габата продолжува да ја зголемува инфицираната зона, патогенот го зафаќа никулецот и тој брзо изумира. Доколку никулците се поникнати, габата ги напаѓа сочните ткива од сеанците кои стануваат воденести и обезбоени и притоа клетките изумираат, а растението одеднаш венее и изумира.-Phytophthora spp – гниење на коренот е болест која резултира со недостиг на вода и храна кај растенијата. Тие стануваат заслабени и осетливи на напад од други патогени. Кај сите домаќини нападнати од оваа болест изумираат голем дел од малите коренчиња, а на поголемите се јавуваат кафеави некротични дамки при што доаѓа до изумирање на целото растение.-Sclerotinia sclerotiorum – бело гниење е болест што се манифестира со венење на целото растение. Симптоми на бело гниење се жолтеење на листовите и појава на карактеристичниот бел мицелиум во основата на стеблото.-Fusarium oxysporum - фузариозно венење се одликува со пожолтување на нерватурата и венење на листовите. На стеблото се појавуваат надолжни некрозни рани и дамки додека на основата на стеблото и коренот се јавува гниење.-Verticillium spp – вертицилиозно венење. За разлика од фузариозното гниење се јавува при пониски температури. Оваа болест има карактеристично зелено венење. И покрај тоа што растенијата ја имаат зелената боја, тие едноставно венеат.-Alternaria solani – црна дамкавост е болест која ги напаѓа листовите на кои се развиваат карактеристични крупни и тркалезни кафеави до црни дамки.http://ffrm.org.mk/index.php?option=com_content&view=article&id=542
The chemical compound called eritadenine found in shiitake mushrooms has been shown to lower cholesterol levels. According to study results, this compound lowers cholesterol no matter what types of dietary fats the lab animals are given. Hence, these magic mushrooms are not only effective in lowering cholesterol but are instrumental in preventing heart disease and hypertension as well.
An ancient Korean medical text states that the shiitake can also boost energy as well as preventing stroke.
TIP: Take dried shiitake mushrooms and immerse them in honey water (about 3 tbs of honey in 8 oz of water). After the mushrooms are completely soaked, strain these in a colander and leave them out to dry. After drying them fully, slightly pan-fry the mushrooms and add warm water to it in a mug to drink as a tea.
освен комбинирање мед и печурки, може да се добие и мед од печуки, тренерајќи ги пчелите[1] да собираат медовина од дрвата по кои паразитираат печурките
веќе постои мед со тартуф но искиснат сецкан тартуф во медот[2] а како таков го препознаваат и домашните пчелари нашиот[3] иако производителот и јавно го демантира таквото разбирање на еснафот[4]
Македонскиот Медтартуф е поквалитетен oд обичниот мед за 50 пати и е заштитен пo сите светски норми какo бренд.
Амбалажата е со сите Македонски обележја како ѕвездата oд вергина и сл. заштитена пo сите светски норми вo повеќе варијанти. Тартуф вo Македонија има вo поголеми количини и квалитет. Овој медтартуф не e мед туку e тартуф вo форма на мед, има и дополнителни карактеристики штo ги немаат ниту тартуфот, a ни медот, како што е калиумот во големи количини, витаминот Ц вo многу поголеми количини oд останатите медови, железото… Исто така медтартуф имa и аминокиселински состав истo какo тартуфот.
Според анализите што се направени, медот бил единствен нe само кај нас туку и вo светот. Пчелни семејства се сместени нa Кожуф и овој мед гo даваат самo одредени пчели кои можат дa гo собираат.
Пчелите сe насочени дa гo бараат тартуфот, иако тоa изгледа нелогично бидејќи тoј e под земја. Како паразитно растение кое расте нa корењата нa дабот, леската и други растенија. Пчелите гo собираат тартуфот преку медовината нa листовите. [1]
Природниот мед и другите пчелни производи се идеални носачи за повеќето лековити билки кои во комбинација имаат поголемо лековито делување. Со цел лековитите билки во потполност да ги зачуваат своите природни и лековити својства најдобро се конзумираат со пчелниот мед и другите пчелни призоводи(без истите да се варат во или опаруваат со врела вода). Природни смеси на препарати од пчелин мед, ферментиран полен/перга/матичен млеч, прополис, восок... во комбинации со лековити билки како ЖАЛФИЈА, МАЈЧИНА ДУШИЦА, КАМИЛИЦА, МАТОЧИНА, НАНЕ, КАНТАРИОН, КОПРИВА, АЈДУЧКА ТРЕВА, ВАЛЕРИЈАНА, ЕХИНАЦЕА, ГЛОГ, БИСЕРОК, ДИВ БОСИЛОК, КИЧИЦА, ВЕРОНИКА, ЛИНЦУРА и други билки се најкорисен метод за искористување на лековитити својства на билките.
медот е добар медиум и за скротување на горчината на овие билки, како истите би биле поподносливи за употреба, единствено не е пожелно медот да се загрева...
...Herbal honeys are made by pouring honey over fresh herbs and allowing them to merge over a period of several days to several months. When herbs are infused into honey, the water-loving honey absorbs all the water-soluble components of the herb, and all the volatile oils too, most of which are anti-infective. Herbal honeys are medicinal and they taste great. When I look at my shelf of herbal honeys I feel like the richest person in the world...
http://susunweed.com/An_Article_Weed_Self-help8.html
нешто слична приказна имаат и фам.Стојанови, но со масивот Јакупица и јасно планините во кумановско и паланечко... соработуваат и со проф. др. Новица Ранѓеловиќ биолог од Ниш кој е и магистерски ментор на мр. Слаѓана Стојанова http://www.herbastojanovi.com/ [1]
Ливади со билки и зборови Мотото на најпознатата кумановска „билкарка“ е да се побегне (со умисла) од стереотипното секојдневие и „до полн цут“ да се одгледа сопствениот сон.
Во селото Старо Нагоричино, Кумановско, навалено на десниот брег на реката Пчиња, на површина од околу еден хектар, растат „билките на Слаѓана Стојанова“, кои во скоро време ќе бидат чаеви, сирупи, тинктури, тоници, мелеми... Оригано, босилек, невен, жалфија, лаванда, рузмарин, копар, коријандер, нане... опсипани со многу сонце и љубов сочинуваат еден свет создаден по идеалната мерка на семејството Стојанови, свет-бегство (со умисла, вели Слаѓана) од заморното, стереотипно секојдневие. Формулата за животен спокој, за егзистенцијата како производ на задоволството и на страста е нејзин личен изум, откритие на кое особено е горда.
По формално образование, Слаѓана е професорка по книжевност која долги години се реализирала и потврдувала како новинар во локалното радио и телевизија, уредник на сопствен кумановски неделник, автор на забележани и популарни хумористични написи и сценарија. Отсекогаш го сакала и негувала зборот, а билките последните години само го материјализирале убавото по кое отсекогаш била жедна.
Живот на два брега
Животниот тек на Слаѓана има два брега: на едниот е издаваштвото тесно поврзано со она што расте, цути и обзема на другиот брег - билките. Не се знае што е прво, што второ, зашто речиси истовремено почнала да сади и одгледува билки и да го издава својот месечник „Природа и здравје“ кој може да се најде на сите трафики во земјава. Последнава година објавува и прирачници – „издадени и продадени“, вели, „се пет, шестиот е во печат“.
„Задоволна сум, затоа што успеав да ги обединам и паралелно да ги работам двете нешта што најмногу сум ги сакала во животот. Сето тоа во рамки на семеен бизнис чијашто цел е затворање на кругот: сопствено производство на билки – откуп – преработка – мала фабрика за зачини (се надевам ќе биде прва во Македонија) и чаеви – издавачка дејност од истата сфера. Овој наш замислен проект–сон полека се реализира веќе десетина години, чекор по чекор, билка по билка, збор по збор, така што во мигов веќе имаме засадено 1 хектар билки, сушарница, сопствена билна аптека, работилница за подготовка на природни препарати, сирупи, тинктури, тоници, мелеми... и издавачка куќа да го поддржи сето тоа и со збор, мојата старо-нова љубов.“
Освојување билки(јас би рекол соединување)
Нејзина омилена планина е Герман, а омилена билка белата ајдучка трева. „Билката од илјада златници“ – црвениот кантарион за Слаѓана е олицетворение на нејзиниот животен идеал: мала, силна и едноставна. Заедно со сопругот Столе кој инаку е страстен љубител и познавач и на пеперутки, печурки... разликуваат околу 300 билки, а она што е најголема возбуда за нив е потрагата по нови, недоволно познати или ендемични видови во земјава. Наоѓањето на бисерок и исландски лишај се исклучителни настани во нивниот живот, огромна радост и потврда дека во природата сè е можно, дека таа е чувар на сите вистини и задоволства. „Никогаш нема да го заборавам мигот кога по долга, долга потрага, веднаш до себе здогледав бисерок. Сум седнала да одморам до него!
Бисерокот е ретка билка која успеав да ја освојам, зашто секое наоѓање е истовремено и освојување.“
Ритуалот наречен „одење в планина“ За Слаѓана Стојанова, билките се и хоби и професија и многу, многу повеќе од двете нешта заедно. Заедно со Столе и нивните двајца синови продолжуваат да садат, берат и обработуваат билки, да пакуваат и со голема страст да ги пијат „своите чаеви“. Соработуваат со проф. Новица Ранѓеловиќ од Ниш, еден од најдобрите балкански ботаничари и секој нареден ден се обидуваат да научат нешто ново. Старинските, бапски рецепти ги рафинирале и докреирале, така што и сирупите, мелемите, тинктурите и лосионите за најширока и најразлична употреба станале дел од нивното царство.
„Каде и да одиме, очите ни се вперени во природата, во билките и зеленилото. Тоа е нашиот свет, нашиот инспиративен сон, нашата среќа. Не постои нешто поголемо и поважно отколку да се работи и да се живее од она што најмногу се сака. Одењето в планина за нас претставува ритуал, почеток и крај на сè, смисла на живеењето по своја мерка.“
http://www.t-mobile.com.mk/public/mk/documents/magazin_360/55.pdf
Narodna tradicionalna fitoterapija i medicina i Priroda na Dar - 7 MART 2012
* * *
Istorija jedne ljubavi prema lekovitom bilju i planina Tara
Koncept prirodnih preparata „Priroda na Dar“ baziranih na lekovitom bilju Balkana je nastao početkom 1990-e godine tokom istraživanja tradicionalne fitoterapije i neobičnih iskustava sa lekovitim biljkama. Neobična, lepa i pozitivna iskustva sa malim travama velike ljubavi, koja su pokazivala da u lekovitom bilju Balkana postoji jedna skrivena snaga i moć, koju su nekako svi počeli da zaboravljaju i zanemaruju.
Skromne livadske i planinske biljke, korovi ili začinske biljke, prosto su fascinirale svojim sposobnostima i isceliteljskim moćima. Ali niko ih nije više primećivao. Postojale su u knjigama a sve manje u mislima ljudi. Tek ponekad se nailazilo na neku staru baku koja je nešto više znala o dejstvu lekovitih biljaka, kičice, idjirota, rastavića, srčanika, miloduha, rosopasa, koja ih je prepoznavala i znala njihov karakter i njihova terapeutska svojstva.
Lekari i doktori po gradovima su polako zaboravljali lekovito bilje, i svodili svoje znanje o tom predmetu na preporuke tipa: „Lipa je dobra za znojenje, nana kada ti se naduje stomak, beli slez kada ti je grlo upaljeno, kamilicu pij u svim slučajevima, inhaliraj se borovim iglicama i jedi borovnicu, dren ili kupine kod proliva“. Čak su i čuvene rakija od lincure ili rakija od kleke, kojima su se brdjani vekovima lečili, nestale iz prodavnica i zamenjene industrijskim aromatiziranim špiritusima.
U restoranima i kafićima, biljni čajevi kao što su majkina dušica, kantarion, čubar, kopriva, šipak, odavno su zamenjeni aromatiziranim i voćnim čajevima. Jedino su još nekako opstali kamilica i nana u ponudi ugostiteljskih objekata. Svi ostali tradicionalni čajevi i mešavine su skriveno živeli po kućama u kojima je bilo starijih ljudi koji su nešto znali o lekovitom bilju ili kod znatiželjnijih koji su čitali literaturu i kupovali čajeve u retkoj biljnoj apoteci, na pijaci ili ih sami brali i pravili. Nestajali su ubrzano iz kuća sirup od borovnice ili nekada popularni sirup i sok od zove. Klaker niko više nije pravio. Prirodni biljni sirup za kašalj koji se pravi dugom fermentacijom i ukopavanjem u zemlju posuda sa slojevima od bokvice i šećera ili meda, nestao je u potpunosti. Razni biljni praškovi sačinjeni od mlevenog lekovitog bilja zamenjeni su tabletama i kapsulama različitih materija, da bi mi danas bili svedoci kako ljudi postaju alergični na kapsule zbog pomočnih materija koje postoje u njima.
Apoteke su sistematski počele da sklanjaju domaće lekove i preparate u korist uvoznih i sintetičkih lekova, koji su imali jače i efektnije dejstvo. I marketing je odigrao svoje, samo ono što se reklamiralo je nalazilo uglavnom neobaveštene kupce. Oni koji su još uvek imali veru u biljne preparate i droge, okrenuli su se lutanju i traženju pomoći i saveta iz knjiga, sumnjivih novinskih članaka i još sumnjivijih preporuka komšinica i prijatelja. Narodna medicina i dokazani tradicionalni preparati su polako nestajali i postajali svojevrsna subkultura, skrivena iza obećavajućih malih oglasa u novinama, samoproklamovanih iscelitelja, magova, čarobnjaka i mnoštva divljih proizvoda. Taj sunovrat narodne medicinske kulture spremno su dočekali preduzetnici i počeli invaziju naroda sa čudesnim čajevima i sredstvima za dijetu, brzo mršavljenje, povraćaj kose ili lečenje tumora, čime se još više srozavao ugled prirodnih preparata. Ono što je nekada bilo dar prirode, sada je postala sumnjiva rabota još sumnjivijih šarlatana i izgubljanih pacijenata koji su sve više potpadali pod predrasude.
Čitav niz kvalitetnih domaćih sredstava i prirodnih preparata, sirupa, tinktura, melema, biljnih kapsula i čajeva, počeo je da se gubi i nestaje, kako iz apoteka, tako i iz domova i misli ljudi. Počelo je da caruje more polusintetičkih i parafarmaceutskih preparata sumnjivog i kvaliteta, i dejstva, i porekla. I dan danas to traje. Domaća tradicionalna mudrost je zamenjena novovekovnom povodljivošću i lakim obećanjima. Praznom pričom i praznim proizvodima.
Dugo nas je proganjalo to osećanje iščupanosti sopstvenih korena. Svako od nas, a svi koji smo okupljeni oko projekta „Priroda na Dar“ je ljubitelj narodne medicine, fitoterapije i lekovitog bilja, imao je svoju ličnu priču i svoje kućne preparate koje je sam pravio ili nabavljao od poznatih i cenjenih ljudi. I svi smo radili u nekim sličnim industrijama, farmaciji, medicini, business-u, trgovini, biohemiji, i na različitim lokacijama u svetu, Švajcarskoj, Rusiji, Italiji, Holandiji, Srbiji, Bosni, Sloveniji, i svi smo uočavali jednu za našu zemlju poražavajuću stvar; sve te zemlje u kojima smo živeli, imali su razvijeniju i cenjeniju narodnu medicinu od naroda sa Balkana. Tu nije u pitanju količina preparata, jer takvih preparata imate nebrojeno, već kultura i znanje o narodnoj medicini i upotrebi pouzdanih i dokazanih biljnih i prirodnih preparata.
Milena Mihajlov i škola lekovitog bilja na Tari
I sve bi se verovatno svelo na naša romantična razmišljanja o tradicionalnoj medicini i seti što toga nema više kod nas u zemlji, da se nakon mnogo godina, jednog letnjeg dana, nismo zadesili na planini Tari u želji da tamo provedemo letnji odmor sa decom. I ti dani su nam promenili svest i podstakli nas da menjamo svet naših sugradjana i prijatelja.
Za našu priču treba spomenuti i gospodju Mr Milenu Mihajlov, legendarnog farmaceuta i istraživača lekovitog bilja Instituta za lekovito bilje Josif Pančić, koja je svojevremeno bila prvi saradnik i desna ruka našeg velikog akademika i poznavaoca lekovitog bilja Prof Dr Jovana Tucakova(книгата лечење биљем #148 погоре). Gospodja Milena Mihajlov je bitna za našu priču, ne zbog toga što je godinama držala letnje škole o lekovitom bilju i to baš na planini Tari, već što nas je godinama ranije, svojom pričom, znanjem i pojavom, inicirala u ljubav prema lekovitom bilju. Što nam je ispričala lepe priče o lekovitom bilju, o travarima, predelima Balkana i krajevima gde koja biljčica uspeva i kakva svojstva ima. Što smo od nje saznali šta je mit a šta istina o poznatim narodnim travarima, ko je stvarno imao kvalitetan proizvod i znanje a ko samo dobru priču.
Te godine, na planini Tari, našli smo se u bajkovitom predelu netaknute prirode. Svuda oko nas su bile lekovite biljke, vanredne lepote, snage i mirisa. I toliko raznovrsne, da smo bili fascinirani koliko različitog lekovitog bilja smo uspevali da nadjemo, od zečjeg trna, petoprste, divlje ljubičice, mrtve koprive, petrovca, verem trave, konopljuše do vilinog sita. Nailazili smo na čitava polja kantariona, hajdučke trave, potoci su bili puni divlje nane, podbela ili rastavića, gavez, dragoljub, kičica, divizma, majoran, vranilovka, samo su iskakali ispred nas. Šumski putevi su po obodima mirisali na nebrojeno mnogo strukova majkine dušice i timijana, dok su divlje maline i kupine stvarali žive ograde i zidove da se ne može prići borovnicama i divljim jagodama.
Divan i zdrav vazduh koji mirisima puni pluća, čista i meka izvorska voda koja regeneriše, energija prirode i tla, uzvišenost i dostojanstvo visokih planinskih vrhova i sveopšta energija života stvorila nam je viziju i dovela nas do odluke da delić tog blaga, naše nacionalno blago, treba da podelimo sa svetom. I svi smo se nekako spontano složili, da to treba i uraditi. Da treba pokušati da kvalitetne prirodne preparate iz narodne medicine vratimo u apoteke i pružimo šansu našim prijateljima i sugradjanima da dodju do herbalnog preparata, sirupa, tinkture ili melema koji će im pomoći, na blag i prirodan način.
Tako je na spontan način, uz prisutnost velike snage Prirode i uz molitve upućene Svetoj Majki Bogorodici nastala farmaceutska kompanija „Priroda na Dar“ i ceo koncept. Angažovali smo se da najbolje što imamo skupimo na jednom mestu, da tradicionalnu mudrost proverimo kroz znanje nauke i stvorimo kvalitetne i cenjene proizvode. Nije bilo bitno da li ćemo mi od toga zaraditi ili steći slavu, da li če se to prodavati ili neće, bitno je da postoji i da se tradicionalna medicina Balkana vraća na ozbiljan način u život naše nacije.
U znak poštovanja prema planini Tari i planinskim jezerima koja smo obilazili, znak kompanije Priroda na Dar je uradjen da simbolizuje taj predeo. Planine i jezera, snaga i moć, lekovito bilje i čovek. I Sveto Trojstvo.
You cannot post new topics in this forum You cannot reply to topics in this forum You cannot delete your posts in this forum You cannot edit your posts in this forum You cannot create polls in this forum You cannot vote in polls in this forum
Quote 
Uploaded with ImageShack.us[/IMG]
Topic Options
реално со оглед дека кравите биле постојано на испаша ем со крупно зрно пченка ранети сигурно имале и екстра млечност, макар биле претежно локални буши, затоа пак сирењето имало вкус на локалните ливади - уникатна атмосфера која денес од сирење со млеко од шталски крави ем спакувано во пластика чинам тешко дека може да се долови, нешто што им е денес кабает и на луѓе кои самостојно покренуваат сирарници [