Ветерници

Штип 3 мај - Изградбата на фарми со ветерници во Штип, Радовиш и Конче, беа тема на денешната средба на штипскиот градоначалник Зоран Алексов со претставници на шпанската фирма „Инавал“ и корејските „Косеп“ и „Самсунг“.
Според Алексов, целта на средбата е проектот за ветерници да продолжи и да се лобира кај државните институции за побрзо добивање на сите документи за изградба на фармите со ветерници.
- Штип во оваа област беше помеѓу лидерите, а шпанската фирма „Инвал“ има најдалеку отидено во поглед на мерењето на ветерот и на обезбедување на целата документација, рече Алексов и додаде дека оти верува дека во Штип ќе бидат изградени првите ветерници.
Џорџе Молинер од шпанската фирма „Инавал“ истакна дека сите дражавни институции во земјава се многу кооперативни во обезбедувањето на потребната документација за изградба на ветерниците.

Тој потенцираше дека веќе го прават проектот за четири фарми на ветерници, кои ќе произведуваат електрична енергија од по 50 мегавати, а инвестицијата ќе биде околу 150 милиони евра.
Бу Мун Чу, од корејската фирма „Косеп“ истакна дека неговата фирма како најголем произведувач на електрична енергија на ветер во неговата земја е заинтересирана да биде партнер со шпанската фирма „Инавал“.
- Заинтересирани сме да се вклучиме во проект и од она што досега го видовме сме задоволни и продолжуваме да ги разгледуваме сите аспекти околу инвестирањето во проектот, рече Мун Чу.
Претставниците на фирмата „Инавал“ образложија дека согласно законската регулатива три години треба да ја мерат силината и константноста на ветерот, а со мерењето се влезени веќе во третатат година.
По завршувањето на оваа законска обврска „Инавал“ ќе може да ги гради ветерниците, кои што се надеваат дека нивната изградба ќе почне во 2011, а во 2012 година ќе може и да се произведува електрична енергија од ветерот.

http://www.porta3.com.mk/index.php?option=com_content&task=view&id=2014

Ветерот ги однесе ветерниците

Иван Бојаџиски

ШТИП - Ветерот над Штип секојдневно дува ама од одамна најавуваните ветерници во овој крај нема ништо. Еуфоријата за инсталирање полиња на ветерници е стивната речиси цела година. Нема ни трага ни глас од заинтересираните инвеститори од Израел, Белгија, Русија, Австрија, Холандија, Германија, Англија. Само шпанската компанија „Инвал“, која во нашава држава формира фирма под името „Инвал Македонија“, се' уште искажува некакви намери да инвестира во ветерници и тоа во штипско-радовишкото подрачје.

„Освен шпанската фирма ‘Инвал‘, последнава година, никој од друга земја не пројавил интерес за инсталирање ветерници. Шпанската компанија има отидено најдалеку во оваа насока. Имено, постави инструменти и изврши мерење на силината и константноста на ветерот на подрачјето на општините Штип - Радовиш – Конче“, изјави штипскиот градоначалник Зоран Алексов.

Според Алексов, „Инвал“ бил подготвен на спомнатото подрачје, кое било детектирано како мошне поволно за производство на електрична енергија, да инсталира 66 ветерници. Од нив 48 би биле на подрачјето на општината Штип. Секоја од ветерниците ќе била со јачина од три мегавати, што значи дека од ова подрачје македонскиот енергетски биланс ќе биде зајакнат за вкупно 198 мегавати. Се разбира, под услов да се реализира инвестицијата.

Нешто чудно се случува со приказните за ветерот и ветерниците во нашава држава.

Откако во 2008 година оваа проблематика стана топ-тема во јавноста, а кај нас, главно, во источниот дел на државата се изредија голем број заинтересирани странски компании за инвестирање во овој бизнис, последнава година исчезнаа. Едноставно ги нема, макар и оддалеку, да ги кажат конечните намери.

Есента 2008 година австриската „Нова енергија“ во Радовиш бараше погодна локација за инсталирање на 15 ветерници. Локација им беше дадена ама тие повеќе не се појавија во оваа општина. Најинтересен, односно најскокотлив беше настанот на англиско-израелската компанија, која истата година дојде во Свети Николе, најавувајќи инвестиција од една милијарда евра во производството на електрична енергија преку користење на енергијата на ветерот и на сонцето. Израелецот Дејвид Браун, прв човек на компанијата, тогаш изјави дека источниот дел на Македонија е најпогодното место во Европа за производство на таканаречена „зелена“ енергија.

„Светот е пред вистинска енергетска револуција. Се свртува кон таканаречената ‘зелена‘ енергија, каква што е енергијата на сонцето, ветерот, геотермалните води, биогасот. Подготвени сме ургентно да инвестираме во инсталирање на поле од 90 ветерници од по три мегавати, а потоа да го прошириме тој бизнис. Наша генерална цел е југоисточниот дел на Македонија да го покриеме со сончеви колектори за производство на струја. Во тоа сме подготвени да инвестираме една милијарда евра“, порача тогаш Дејвид Браун.

Од таа година, која се сметаше за многу надежна во поглед на заинтересираноста на странски инвеститори да вложат големи пари во ветерници, досега не се направи ништо. На оваа тема се обидовме да поразговараме со одговорните во „Инвал Македонија“, но тие ја спуштија телефонската слушалка и останаа недостапни за разговор.

Се чини дека над Штип и на другите места во источниот дел на државата ветерот ќе продолжи да си дува како и досега, но во исто време постои и реален страв дека некој друг ветер ги „издува“ можните инвеститори од Македонија.

http://www.utrinski.com.mk/?ItemID=E798D2D9915AC14E9D973A2335B1CEC1

Малку доцна се вклучувам во дискусијава,  ги прочитав постоечките постови и само уште еднаш утврдив дека на новинарите воопшто не треба да им се верува, барем на повекето.

Темата енергија од ветер е доста експлоатирана и во стручната и во пошироката јавност и носи доста контраверзи. Ветерниците покрај несомнено позитивниот еколошки аргумент, носат и доста ограничувења. За нив се потребни постојани ветришта со одредена јачина, аповажно од јачината е константноста на ветрот, како на годишно така и на дневно ниво.  Покрај на слаб ветар, тие не работат ни при појак ветер од нивото на кои се проектирани, тогаш тие  користат енергија за да се закочат перките.    Освен тоа диструбитивнат амрежа која ке ја собира струјата е дислоцирана во просторот, затоа не е економично ветерниците поединечно да се расфрлаат по теренот туку да се групираат во т.н. фарми. Јас никогаш не сум бил во Овче Поле и не знам какви ветришта дуват таму, но за Галичица сигурно знам дека нема шанси таму да се гради фарма. 

Освен тоа, струјата добиена од ветерници е скапа, таа секаде се субвенционира. Во Данска ветерниците учествуваат со  35%-40% од целата струја но тие решија да ивестираат со цел да ја развијат технологијата и денес повеке пари заработуваат од извоз на таа технологија.  

Не треба да се каже не на ветерниците во Македонија, но треба внимателно да се избалансира. Треба добро да се преговара со компаниите кои се нудат да градат како фарми на ветар, така и на сонце. претпоставувам дека бараат нивната цена да биде дебело субвенционирана од државата, со тоа тие ке си го заштитат бизнисот, но прашање е дали нас ке ни одговара.

Иначе една ветерница со денешната технлогија има капацитет од 2 Мегавати за тие наменети на копно, и 4 мегавати  во морето, можеби анс би ни одговарале помалите турбини со капацитет од 50К вати за малечки објекти каде би вршеле супституција на ел. енергија од другите извори, а поврзани во мрежа би можеле и да продаваат дел од вишоците. 

Во секој случај ке мора одреден процент од произведената струја да биде од обновливи извори, со тоа нема да го решиме дефицитот на струја, но ке се компензира нешто. Но по мое длабоко убедување, ветерот и сонцето (иако имаме толку сончеви денови) не се компаративни предности на македонија. Тоа е пред се биоенергијата, и треба да се фокусираме на неа.

не знам ако има таква нишка на форумот, па повеке таму би каал за тоа