Земјоделие и рурален живот

kolku mal kapacitet i volja imaat nasive zemjodelci toa ke obznani i samiot minister

Министерство интензивно го спроведува проектот за задругарството. Какви се резултатите на терен? Во 2013 година донесовме два стратешки закони, за консолидација на земјоделското земјиште и за здружување на земјоделците во земјоделски задруги. Ова се исклучително важни законски решенија и проекти на Владата и на министерството за земјоделство. Морам да истакнам дека на македонското земјоделство му е потребно окрупнување на земјоделските површини со цел, поекономично експлоатирање, односно обработување, намалување на производствените трошоци, зголемување на приносите, поквалитетни земјоделски производи, поголема заработувачка и повисоки откупни цени за производите. По новиот за земјоделски задруги, досега се регистрирани седум задруги. Две се регистрирани по стариот Закон, а сега се пререгистрирани. Преку нив ќе успееме да ја зголемиме конкурентската моќ на земјоделците, намалување на трошоците во производството итн. [1]

no i site da sakaat da se zdruzat kade e garantot deka vlozenite subvencii za mehanizacija (koi spored noviot zakon bi moelo da odat i do 90% za co-op mehanizacija) kje ostanat vo igra vo samoto zemjodelie, prosto i da nesmejat da ja raskrchmat poklonetata oprema koj gi obvrzuva deka istata mora da e vo pogon, odnosno i da ne smejat da ja prodadat bidejki e vekje privatna makar i zadruzna zadrugarite ne se obvrzani dali i kolku kje ja koristat takvata oprema ili koga ne ja koristat deka treba nekomu shto e zainteresiran da ja rentaat itn. zatoa i pologichno e da se finansiraat opshtinski mashinski krugovi a so koi bi rakovodela primer apzr

no problem ne e samo koj kje go upravuva vakviot mashinski krug kako drzavna potpora za malite zemjodelci, tuku i kolku efeikasno kje bide toa upravuvanje, a za da se izbegnat glavobolki najdobro e da ima posredi javna online lista, nalik brz sistem za prijavuvanje, selekcija i raspored na koristenje na opremata, no bidejki sekoj ne e elektronski opismenet ili nema pristap do internet dobro e da postoi i sms-platforma za najava, a za vakva cel primer na sever vekje imaat i machinnenring online manager - [1][2]

tek togash moze da se reche deka kje ima realen prostor od sovetite i ukata na drzavnite agro-uchiteli, koi pokraj sovet kje mozat da motiviraat narod i na poozbilni investicii, a duri i odnapred da gi zdruzuvaat lokalno novopechenite zemjodelci ili nadeznata farmerska mladina vo plansko proizvodstvo podobno za dadeni uslovi i reoni, vaka ushte dolgo kje se cheka na inventivnosta na siromashni em banki otpishani zemjodelci koi ne mozat da pokrijat semenski materijal so svoi prihodi ane pa mehanizacija da nabavat a zgora na toa i da ja odrzuvaat! a i onie koi imaat neshto mehanizacija vo princip se ogranicheni so priklochoci za istata, taka da teshko teraat kon diverzifikacija na proivodstvoto, ajde ima koj da gi teshi bar kancelariski ako ne mashinski

pretpostavuvam od gornive videa prvata mashina za avtomatiziran rasad e izgor skupa, iako ko prikluchok za traktor toa i ne mora da e sluchaj, dodeka vtorata i da moze da se nabavi ne veruvam deka nekomu bi mu bila od osobena pomosh, osven ako ne rasaduva ili plevi egzotichni bilki ne tipichni za odredeno podnebje

sepak za mali farmi najverojatno kultivator za rasaduvanje e lekot, a od niv logichno cenovno najdostapni se kineskite [1] ili korejskite [1] avto-rasaduvachi, sepak japonskite izgledaat najnapredno za sega vo ovaa kategorija




Edited by +Protagorist - 21-Jun-2014 at 22:29

http://www.ecofriend.com/8-greenhouses-made-using-sustainable-materials.html

improvizacija podrazbiram - turbo fokus kon odredena cel, vo sluchajov plastenik i toa samoodrzliv, iako tradicionalno najdobro e da ne se sili choek za zimsko proizvodstvo, tuku da ja tera esenski i proletno pred se', i toa ko eftin nachin za proizvodstvo na rasad nego negovo kupuvanje, ednostavno matematikata veli choek na selo da nema svoj rasad e samoubistvo i ekonomski i ekoloshki itn. na strana shto svoj rasad e nalik svoe dete a rasadnik gradinka, osnovno i sredno

za nafatiranite sigurno deka dobra opcija e hi-tec staklarnik, no koja poenta od nego koga hranata izlezena od tamu ima muzejska a ne cena od granap!?

eve shto aber ima na balkan ko korisno info za pocetnici [1][2][3] iako sekoga e najdobroda se premeri investicijata ko plastenik za svoj rasad za svoi potrebi, aduri potoa da se odi na oranzerisko proizvodstvo, za sekogo e neophodno da se proba na malku za da vidi kako kje tera na angro, nekoj nema kichma za toa a nekoj nema volja da ja vitka potoa

no glaven problem denes e brojlerskiot mentalitet za hibridi i gmo zaradi ekstra prinosi, jasno na mladite i naukata e idninata, no seto toa lichi povekje borgovski nego chovecki, verojatno za tehno generaciite ova ne e nekoja losha pojava, sepak da bidam iskren me iznenadi argumentot za hidroponikata od videovo, no povtorno lichno bi improviziral so organsko-npk a na toa i vkopan plastenik, po moznost na biomasa zagrean [1] a na spisokot zelbi bi dodal i diy-fotovoltaichna kotrola na voda, vozduh i toplina

и иако ова горе е корисен абер - првиот и вториот текст, сепак доколку го споредам научниот пристап помеѓу од видеото (за сензорска контрола на наводнувањето) со магнетизирање на водата дефинитивно второво е побитно во однос сушните периоди, бидејќи не е склет за билките колку вода ќе имаатна располагање туку колку истата ќе успејат да ја апсорбираат, а бидејки вискозитетот на водата се зголемува со нејзино магнетизирање истата растенијата ја апсорбираат далеку повеќе него вообичаено та не е битно колку ами каква вода има чоек на располагање

http://www.researchgate.net/post/Are_there_scientific_experiments_on_the_use_of_irrigation_water_magnetization_in_the_field_of_agriculture [1][2]

http://www.build.mk/forum/forum_posts.asp?TID=3008&PID=168963#168963

јасно фактор е и' самата ph-вредност на водата, а која во последно време заради секаде присутниот хлор наједноставно гледаат да ја решат со аскорбинска киселина [1] кој би рекол дека лимон му е мајката
но исто битно е и' какви се патогени се протнуваат до растенијата преку водата а заради што конечно корисно индивидуално решение би требало да бидат ефтините нано-филтри [1]   

впрочем освен агрометеорологија и педологија, главен фактор за добар принос и здрави растенија е познавање на физиологија на растенијата [1][2][3]

но ова знаење ќе биде особено неопходно во блиска иднина штом здрма глобалното затоплување и енормен пораст на цена на храната, та доколку чоек сака да биде самоодржлив мора да се едуцира, а потем или да префрли на gmo или да импровизира архаично, дали сме свесни за ова незнам, но и да сме ко систем лесно не можеме да се мобилизираме без иницијатива на самите политичари кон освестувањена масите за неопходност од нивна едукација иако за почетокот доволно би било ко што некогаш ги стимулирале да емигрираат од село в град сега да биднат стимулирани за реемиграција од град в село а потем и подготовка за активна самоодржливост

конечно гостин маслинаро Илија



тоа и сега се сади маслина и лимон в Македонија, но за десетина години комотно ќе може да тераат истите под полна пареа, токму уште сега да се засадат одејки со руска подлога и високосорти калеми на неа, и токму за 15-тина години ето плантажи со изобилен род, бар такви се прогнозите

за 15 до 17 година, уколико се обистине пројекције стручњака о климатским променама, ћемо гајити маслине и лимун уместо малина и купина [1]

еве на шест декара во Мостар насад на Калинки што може да окуражи чоек да се проба дури и скопско со калинка, зависно од сортата, и иако Мостар велат има медитеранска клима сепак мраз го дрма редовно зиме заради што ко најидеална е застапена локалната сорта главаш [1] која би била идеална и за тука, сепак кај нас пак се застапени шест сертифицирани сорти калинка (подобни за ипард) http://www.mzsv.gov.mk/files/Sortna%20Lista%202008.pdf

инаку кој пиел сок од калинки, знае дека оваа работа чини и здравје и љубов [1]

КАЛИНКИ: Добри за романтика, тешки за извоз Масовно се менуваат насадите на калинките со нови сорти, кои се поиздржливи, со што овошјето би можело да се продава и во странство Нема уште многу луѓе што можат да ја запросат својата сакана со истата сорта калинка како што тоа го направил претседателот Ѓорге Иванов. Вчера неговата сопруга Маја откри дека пред 23 години била побарана за жена со калинка и сега самото овошје ја асоцира на брак. - Мојот сопруг ми предложи брак со калинка и со зборовите: „Како што се сплотени зрнцата во калинката, така да бидеме сплотени и ние цел живот“, и еве, пред два дена наполнивме 23 години брак, па оваа формула со калинката е испробана – раскажа првата дама. Претседателската двојка заедно со детскиот херој, кучето Петко, ракометарот Наумче Мојсовски и стотина дечиња се избоцкаа берејќи од трнливите дрвја и ги едуцираа младите од Валандово зошто треба да јадат здрава храна, овошје и зеленчук, богати со витамини и со минерали. Одгледувачите на калинки, и покрај претседателската промоција, велат дека тешко се води бизнис. Долгогодишниот одгледувач Васил Киров од Валандово објаснува дека годинава има нешто повеќе од еден хектар, при што очекува околу половина тон калинки. Со носталгија раскажува дека тоа е малку во споредба со минатото, кога едно семејство добивало и по неколку тони род. Тој вели дека најголем проблем е што валандовчани немаат пазар за калинките. - Нема организиран откуп. Доаѓаат двајца прекупувачи од Скопје, кои неколку години го „држат“ цело Валандово. Ако не откупат тие, ќе останат калинките на нивите, нема кој да ги купи. Помладите носат да продаваат на Кванташки во Скопје или во Струмица, ама и тоа не е решение. Никој не гарантира дека ќе ги продадете, а и не се исплаќа да купувате амбалажа да ги спакувате и да трошите бензин за продажба по други градови – вели Васил. Одгледувачите објаснуваат дека овој вид овошје е тежок за одгледување – дрвјата се високи, тој што ги бере треба да се поткачи на скала. Имаат и трње, па боцкаат. Прекупувачите за килограм калинки на големо плаќаат по 15 денари. На Кванташки пазар цената е 19 или 20 денари во зависност од родот. На пазарите и во маркетите во Скопје, пак, цената им достигнува 60-70 денари за килограм. Валандовчани велат дека годинава родот е слаб, сите одгледувачи ќе немаат ни сто тони заедно. И лани не поминале подобро, фатиле дождови, па калинките гниеле. Од фирмата „Агрипро“, која продава семиња, потврдуваат дека сега калинките се извезуваат многу ретко. Според нив, причината е што вкусното и богато со витамини овошје многу лесно се оштетува при транспорт и скапува. Менаџерот Васе Зајков вели дека затоа масовно се менуваат насадите со поиздржлива сорта. Тој мисли дека вака овошјето ќе стане многу пореспективно за извоз и за добар бизнис и треба сериозно да се пристапи кон поголемо одгледување. Вечните ергени, по советот на првата дама, најверојатно ќе ги избегнуваа, а романтичните души во Валандово ќе ги бараат своите љубени со друга сорта различна од онаа на Иванов. http://www.telegraf.mk/aktuelno/47839-kalinki-dobri-za-romantika-teski-za-izvoz

исто убави цветови има и Калинката а ко плод е слична ко Маракијата, плус три цвета менува додека да созрее плодот, ем да не е без ич освен трпезно се користи и козметички [1]

Калинка Потекло и распространетост. Се смета дека потекнува од стара Персија. Денес најмногу се одгледува во Тунис, Турција, Египет, Шпанија, Мароко, Иран, Кина, Калифорнија, Русија. Во Македонија во Валандово, Гевгелија, Дојран… КАЛИНКА – како овошје е со исклучително хранливи и лековити својства и содржи: шеќери, лимонска и борна киселина, пектини, витамини, јод, железо и други корисни состојки. Познати се диеталните и лековити својства, против слабокрвност, артериосклероза, настинка, грип и подобрување на имунолошкиот систем на организмот на човекот. Плодовите од Калинка кои и досега се произведуваат без употреба на пестициди и минерални ѓубрива преставуваат исклучително ЗДРАВА ХРАНА богата со природни хранливи и лековити својства. Ареал на распространетост: Климатско почвените услови во валандовско (должина на вегетацијата 240 дена, средно годишната температура >14,8С, годишна температурна сума >5.200 С, типот на почвите и др.), овозможуваат успешно одгледување на калинката, која со векови наназад е застапена на ова подрачје. Опис на овошката: Листопадно овошје, грмушка или мало стебло, висина до 5 метри. Има особина да од основата развива многу изданки. Листот е издолжен, кожест. Цветот е црвен, многу атрактивен. Плодот е округлест малку сплеснат со маса од 300-800 грама. Кората на плодот е цврста, со боја од зеленкаста до црвена во повеќе нијанси зависно од сортата. Внатрешноста на плодот е поделен со тенки прегради на сегменти со многу сочни зрна со крупна семка. Размножување и подигање насади: Лесно се размножува со ожилување на зрели резници долги 30-40 см. Најмногу и одговара плодна и растресита почва, заштитено од ветрови. Не поднесува тешки и кисели почви. Растојание на садење е 5 х 5 или 5 х 4 м. Многу поволно реагира на ѓубрење со прегорено арско ѓубре, ретко со минерални ѓубрива. Во текот на вегетацијата неопходно е често поливање поради плитката коренова маса. Во фазата на мирување секоја година се врши резидба со редовно отстранување на сувите делови. Формирањето на родната форма трае 3-4 години. Родните папки се на врвовите од тенките гранчиња потерани од претходната година, а со тек на времето родот се пренесува на надворешните гранчиња и со време доаѓа до изродување и потребно е со резидбата родот да се пренесува на оставените младари избиени близу основата на крошната. Калинката малку раѓа во внатрешноста или плодовите се понеквалитетни. Сорти: Најчесто се поделени во три групи според содржината на киселини и шеќери: слатки, слатко-кисели и кисели. Зреењето зависно од сортата е од прва декада на октомври до трета декада на октомври. Бербата е во 2-3 наврати. Во Валандовското подрачје се застапени повеќе сорти како: бејнарија, карамустафа, лифанка, зумнарија и други. http://agroalternativa.info/kalinka/

http://www.krs.hr/events/2012/120308-radionica/prezentacije/Tszus.pdf







Edited by +Protagorist - 11-Jun-2014 at 12:31

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_food_origins

http://www.our-food-recipes.com/origins-of-food.html

continets of origin of the fruits

sigurno na institutot za etnografija imaat trudovi na ova pole, no bi trebalo da se najdat tranzitornite tochki odnosno slichnosti i izumi od neolit do denes, jasno so se duhovnata nishka posredi niv i kako istata bila upotrebuvana od narodot vo kostec zemjodelieto ili kako istata bila zloupotrebuvana od drzavata za svoi potrebi, najinventivni bile na zapad vo manipulaciite no ne e jasno dali istite bile za da indirektno se odrzuva odredena vlast ili za opsto dobro nalik srednovekoven komunizam [1] sepak na istok bile prilichno decentralizirani pa i vo vizantija a osobeno duhovno sprotivno na tendenciite na zapad [2] a osobeno vo Rusija [3] sepak tuka i samata trgovija na golemi prostranstva si go praela svoeto ta narod pri odreden pritisok lesno migriral i se aklimatiziral po cel poluostrov dokolku mu dojadi odanochuvanjeto za da razbere deka toa e neophodno za da se plakja imperijalnata vojska koja bi trebalo da gi chuva od naezdi na nomadski osvojuchi ta popoleka i priviknale da bidat centralizirani do stepen i na kulturna asimilacija, sepak mnogu odolevale na sistemot vo ovoj kontekst pa moralo da se standardiziraat avtohtono so posredstvo na ucheni sonarodnici koi bile blisku do dvorot ko vo sluchajot so Sveti Kiril i Metodij Seslovenskite Apostoli

od toj period interesno e svedoshtvoto za Sveti Kliment Ohridski deka vo regionot gi donel pitomite krushi, iako voopshto ko najposveteni pismeni i ucheni vo toa vreme sred Hristijanstvoto bile monasite ta zar vo pravoslavniot svet ne bile prvite srednovekovni akademii koi duri podocna procvetuvaat na zapad kade pochnale i da se izdiferenciraat nauchno-teoloshki redovi ko jezuitite odnosno t.n. isusovci koi vo mnogu shto i ja potiknale renesansata i industriskata revolucija ponea, eden popoznat nivni pretstavnik e hrvatot Rudjer Boshkovich no nivniot fokus na zapad od teologija i agronomija svrtel kon teologija i tehnologija najverojatno zaradi arapskata renesansa koja prodrela so zaboravenite anticki spisi preku italija i shpanija vo evropa kade nasla plodno tlo za teo-tehnokratija koja vo pravoslavieto se izbegnuvala od monastvoto odnosno najuchenite ko paganski trojanski konj koj bi mozel da go korumpira izvorniot fokus za duhovno smirenie i spasenie, vo najmala raka go smetale ova za licemerie ona poznatata nasha deka ne mu lichi na pop nit dzip nit kochija ami javen prevoz kako inaku da dopre sekojdnevno do narodot i negovoto sekojdnevie, zatoa i se zalagam i popoite da se obvrzani na zemjodelie no i velosipedizam kako maksimalno bi ja prenesuvale poraka za smirenie i na umot i na srceto kako sluzbata bi im bila bliska do lugjeto, iako po taa logika bidejki sme nacija so vtor po golemina televiziski tabiet vo evropa izgleda kje treba i pochesto da gi gledame na televizija, takov pristap imaat sveshtenicite vo hrvatska no bidejki istite se tamu oobvrzani na monashtvo voedno i imaat povekje slobodno vreme da se posvetat na milosrdni aktivnosti i tv-propovedi, ajt moze poarno kje im e bez forsiranje a se da si dojde vo svoe vreme tie neka drzat do sluzbata a belki narod kje gi pomogne vo ostanatoto ko shto bilo sluchaj i vo vizantija

Meet the People: Peasants and Farmers Rural Byzantium: The Engine of Empire Constantinople, that great city at the heart of the Byzantine Empire, naturally dominates the historical record as a political centre and cultural power-house. However, like all medieval societies, Byzantium was overwhelmingly agrarian in nature; the Empire's sophisticated state apparatus and cultural production was dependent upon the labour of millions of rural people across the Empire. A high proportion of Byzantine soldiers were also part-timers, reliant upon land holdings which they held in return for military service. Perceptive Byzantine rulers recognised this dependence and attempted through legislation and sometimes direct intervention to protect the state's direct relationship with peasant farmers and small-holders against competing demands of the Dynatoi (the 'powerful') - the provincial land-holding aristocracy which became a major feature of Byzantine society from the 10th century on. The struggle between central government and provincial aristocracy for control of rural labour and the fruits of surplus agricultural production is one of the major background stories of middle-Byzantine history. Patterns of settlement Rural people in Byzantium tended to live in small settlements of up to a few hundred people, rather than isolated farmhouses. The poorer houses of a typical village, or Chorion, would generally consist of two or three rooms, with a hammered earth floor and thatched roof. More well-off villagers would perhaps live in a two-storey house, with the ground floor given over to storage, housing for animals, or an animal-driven mill. Around these houses would be land given over to vineyards, vegetable gardens, orchards, or olive groves. A belt of generally small fields,scattered between different owners, would be sown with wheat, barley, or rye. Further away from the village, flocks of sheep or goats or cattle herds would be pastured. Types of farming and other agricultural production The degree of emphasis between different types of farming would vary depending upon location within the empire: inland areas, especially the interior of Asia Minor, would tend to favour livestock farming, especially upon the large estates and ranches of the dynatoi; whilst grain, vine and olive production were more important in more well-watered and fertile coastal areas. Other forms of agricultural production came the fore as circumstances permitted: fishing formed an important part of the rural economy in coastal and lakeside areas; flax was processed for oil, rope and textile production; cotton was grown, mulberry trees raised to support production from silk-worms, and beekeeping seems to have been an important speciality, for production of candle-wax as well as honey. Also depending upon circumstances, rural Byantines may have had a varied diet, especially in times of stability and prosperity. Bread was a less dominant part of the diet than in classical times, but still very important, and was supplemented by olives and olive oil, beans; fish, where available; vegetables such as cabbage, onions, leeks, carrots, garlic, cucumbers and squash; a variety of fruits including apples, pears, cherrys and plums, as well as honey and nuts. Animals were important for milk and, especially in terms of its portability and keeping qualities, cheese production as well as for their meat. Hens eggs were also a valued part of almost all Byzantine diets, from peasant to aristocrat. Financial pressures, taxation, and alienation of land The rural economy was heavily influenced by the need to participate in the Empire's cash economy, if only for the purpose of paying taxes. It is no surprise that all Byzantines complained about taxation. However, the burden of taxation fell most heavily upon the peasantry. Failure to raise enough money for tax features as one of the chief catastrophes to befall a Byzantine small-farmer. Tax default, or default upon cash loans raised to pay tax could mean loss of livelihood and land, which was usually the only form of collateral against which loans could be raised. The position of small farmers in Byzantium, appears to have been relatively stable, and even prosperous in good times, but vulnerable when under pressure from the effects of warfare, unfavourable climatic conditions, acquisitive action from larger landlords, or tax pressure from central government. From the tenth-century onwards a process of land sale and alienation from small holders to large scale monastic or aristocratic estates appears to have gathered pace, despite sporadic attempts by central government to grant financial relief or to legislate against the sale of land to dynatoi. People who once were land owners and tax payers in their own right found themselves dependent and obliged to local lords, abbots and and other notables. The Byzantine peasantry were never reduced to serfdom in the same sense as in the medieval west, but by the 12th century the state had largely lost its direct relationship with the main body of people who had hitherto paid the bulk of its taxes, produced its food and other other agricultural goods, and served in its armed forces. Whether this was a uniformly negative development for the people involved is a moot point: freedom from the obligation to pay a heavy tax burden, even at the cost of loss of land and independence, may have been a trade worth making. There is no doubt though that this process led to a loss of strength for the Byzantine state and compromised its survival.

Edited by +Protagorist - 27-Sep-2015 at 09:31