Разно

не дека тоа не го прави експериментално [1] но далеку од изобилно спрострено

~

и' метал си е метал особено ако добро се искомбинира и' акустично врз некоја пејсажна платформа [2] можеби утре тоа воздушниот простор над НУБ [3][4][5] ако не и ГТЦ за второво не замерајте бидејки вакво нешто би и скубнало на патинираната реформа

http://www.dearcoffeeiloveyou.com/epic-new-coffee-dome-to-open-in-siberia/ [1][[







Edited by +Protagorist - 21-May-2016 at 12:01

од секогаш ме фасцинирало зошто на далечниот исток имале потреба просторот да го скоцкаат со истакнување на сите дрвени греди и лајсни, додека во исто време фрактално да го отворат со пространите врати и прозори, неретко покриени само со лебдечките ѕидои ~ норин платна [1] или сударе рогозина наместо шоји паравани и фусима прегради [2] па дури и по замоците [3]

иако изнедриле свој уникатен и префинет филозофски стил [1] кој потем го аплицирале на се што стигнат, сепак коренот го темелат на античките кинески трендови за симетричност [2][3]

ваквата кинеско-јапонска (отворено-затворена) фрактална архитектура чинам е изнедрена од no-mind доктрината а потпрена на разни техники за смирување на раскоканиот мајмун [1][2][3] концепт кој го примениле и во архитектурата, да се што е вишок се ослободи, а за она што ќе остане оној свет/цвет кој најмногу значи во таков простор и од далеку да свети ...

чудно но во даден период различно влијае ваквиот пристап, пример денес импонира и распалуваат свест тоа модернизмот и минимализмот, а заради постојниот општествен тренд за технократска еуфорија, додека наспорти ова тоа фрактално-расцветаниот барок не спушта на земја, налик накинџурен балетан од кого и балерина би избегала ... хм уште повеќе бидејки можеби кинџурењето токму и тоа го има за цел, она елитистички нафураните маси да му ја скубнат час поскоро од тука, за да така пролуфтиран смирено продолжи да коезистира и ужива со оние кои му се радувале каков и да бил кога и да бил [1]
можеби најблиску што можевме да дојдеме до традиционалната јапонска симетрија ќе беше да истоваревме в скопскиот центар традиционална македонска иако обратно пропорционална, контра-фрактално разгранета со тоа еркерите, веројатно бидејки ко профана архитектура тежнее кон земното па зенитот е во дворот приземјето, иако може да се гледа и обратно ~ токму бидејки фокусот е небесното та ширданот таванот е најраскрилен ... нормално отсекогаш набљудувачот незнае што е зад огледалото во случајов некогашниот лајтмотив на македонскиот неимар ... едно е сигурно денес нит претпоставка а не пак аманет да тераме од нашата традиција, а додека сакаме да ги копираме копирачите ко што е случајот со европската наспроти егејската ренесанса, ко такви изгледаме и повеќе од смешни ко накинџурени балетани, но бар мајмуните ќе си фатат патот барајки нови гнезда и гранки, оштроумна потсвесна самодобрана нема што тенекелогија, кој всушност разбира што е денес во позадина на огледалото, а и како би можеле кога површноста ни е норма ем нормата површна за да биде и побетер, небаре в Скопје има супер-екстра вортекс, не дека немет некој, но убавиот него барајте го на планина, но негде попусто ко отада Селечка в Мариово

во принцип симетричноста на природните материјали веројатно заради нивното органско заоблување (колку и да се накнадно изделкани делува питомо и топло, додека сето тоа срочено во модерен тон и те како заробува, бар додека не изнајдат некои по срдечни материјали, можеби кристални оригами фасади [1][2][3]

http://architizer.com/blog/folding-architecture-top-10-origami-inspired-buildings/

http://designjatra.blogspot.mk/2015_01_11_archive.html

Како да закачите полесни товари врз различни ѕидови