Македонски народен театар (Стар театар)

Единствената слабост на зградата е нејзината вредност. Не велам дека не можат да се потрошат и 100 милиони евра во репрезентативно здание за националниот театар, но да знаеме дека во Скопје во моментов има само пет театарски установи, а речиси сите немаат нормални услови за работа, а на градот му недистигаат барем уште толку театри, тогаш навистина е премногу да се фрлат толку многу пари само во еден објект.

Originally posted by HugoGoulding Да, станува. И на примерот што го даде zabegan нема "мали капителчиња" или "капител" на бел столб, туку има претставено типичен дорски столб само во смалена верзија. Карактеристично за архитектура во САД. Eве идентичен случај, но поразумно употребен.

ама на твојов пример не се антички, бидејќи наводно не биле доволно густо распоредени столбовите за да бидат антички
малце шала, колку да ја завршиме дискусијава, што и онака беше офтопик


Edited by zabegan - 10-Jan-2013 at 20:49

http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=1231391749&id=14&setIzdanie=22786
ЈОВАН СТЕФАНОВСКИ-ЖАН, АВТОР НА НОВИОТ МАКЕДОНСКИ НАРОДЕН ТЕАТАР
Јован Стефановски-Жан е автор на новиот Македонски народен театар, кој три години работел на проектот. Како автор, негова најголема желба е реализацијата на театарот да заврши во 2013 година. Неговата идеја била да ги продолжи нереализираните замисли на нашите претходници, да се вгради сето она позитивно што го имале во себе старата зграда и светските познати театри. Стариот театар собирал 300 гледачи, сега, со новата градба, има услови за 826 посетители. Сцените се најсофистицирани на Балканот и има одлични сценски услови. Тој вели дека благодарение на инвеститорот, кој му дал апсолутна слобода и кој имал верба во него, театарот изгледа вака.

Како ја добивте инспирацијата, односно идејата за возобновување на новата зграда на Македонскиот народен театар?
- Идејата за возобновување на новата зграда на Македонскиот театар не е создадена на истиот начин по кој се создавани претходните идеи од моите и нашите досегашни, многуброjни, реализирани објекти. Идејата е родена многу одамна, длабоко во меморијата на мојата потсвест. Свесно или несвесно, театарот и сето она околу него се длабоко и емотивно врежани во мојата професионална потсвест. Театар во кој целото мое семејство е дел од тој театарски континуум. Меморијата, сеќавањата обновени од многубројни фотографии, цртежи и слики, целокупната расположлива документација, нашиот пристап и метод на истражување, како и моето досегашно богато искуство, потпомогнато од свежите идеи на мојата ќерка Ивана Стефановска-Цветковска, исто така автор на целиот проект, придонесоа за создавањето на новата зграда на театарот. Идејата беше пренесена од колено на колено, како порака од минатото.

Дали идеите ги насочувавте само на старата градба на театарот, бидејќи на прв поглед личи на Стариот театар, или, пак, ги следевте примерите и на театрите од метрополите?
- Точно така како што Вие велите. Нашата идеја не беше да направиме копија на Стариот театар, ниту, пак, имавме идеја да направиме сосема нов театар. Нашата идеја, од една страна, беше да направиме театар што ќе го врати духот на местото, останат и длабоко врежан во меморијата на старите скопјани, кој буди големи емоции и возбуда. Од друга страна, знаејќи ги изградените театри низ европските метрополи од тој период и тогаш скромно изградениот театар во Скопје, нашата идеја беше да ги продолжиме нереализираните замисли на нашите претходници, скалирано да го вградиме сето она позитивно што го имаше во себе старата зграда и овие светски познати театри. И на крајот, нашата идеја беше големиот предизвик да направиме нов театар, современ во својата концепција и содржина, со строга функционална подреденост и дефинираност на сите простории, софистициран по својата технологија на работа, со употребени нови современи материјали, сето сложено во едно оригинално авторско видување, искажано со еден нов современ архитектонски јазик. Театар што ќе претставува континуитет на едно наше богато културно наследство позајмено од минатото, театар што ќе претставува обележје на денешното време во кое живееме, театар што во себе ќе носи културни пораки за иднината.

Што е тоа позитивно што овој театар ќе го има во однос на старата зграда на постземјотресно срушениот театар?
- Зголемените и балансирани надворешни форми со богата внатрешна функција, просторни и високоестетски обликувани фоајеа, двојно зголемен број на гледачи во свечената сала, подобрени визури на гледачите спрема сцената, беспрекорно решена акустика, сценски простор што овозможува вградување најсофистицирана театарска технологија, простори за артисти, режисери, уметници, сценографи, костимографи, простори за администрација, апартмани за значајни гости, се разбира и театарскиот кафе-ресторан со тераса на најатрактивниот дел од театарот, сали за репетиција, сали за маркиран декор, сали за сценски проби. Има мултинаменска сала, мала сала за театарски претстави со сите придружни простории. Целосното внатрешно уредување и обликување на сите простори во објектот се со мотиви од историјата на нашето културно наследство во декоративната и сликарската орнаментика.

Театарот се гради речиси седум години. Веројатно во тоа време се создала некоја симболика или анегдота што можеби е вредна да ја спомнете?
- Проектите ги работевме од почетокот на 2005 до 2007 година. Потоа почна градбата на театарот, кој сѐ уште се гради. Тоа е период од седум години градење. Ист број години колку што се граделе и стариот театар и повеќето театри од тој период низ европските метрополи. Во минатото театарот не бил видлив, имало Офицерски дом. Сега тој е на платформа, извишен е, целиот театар е како скулптура, како да му е сервиран на градот на тацна. Како анегдота, може да се спомне приказната за платената сума пари, како поткуп од газдата на тогашната кафеана, „зградата на стариот театар да се заврти за 180 степени и предните влезови на тогашниот театар да бидат од страната на кафеаната“. Можеби свесно или не, со диспозицијата на новиов театар, неправдата спрема историјата е исправена. Главните влезови на зградата на театарот се завртени кон центарот на Скопје, кон плоштадот и течението на реката Вардар.

Стаклото и челикот, како архитектонски елементи и како архитектонски израз, се применети и прифатени широко во светот. Зошто истото тоа не би го прифатиле и во нашиот град?
- Не би рекол дека стаклото и челикот не се прифатени и применети во нашиот град. Многу мои почитувани колеги работат и создаваат дела помалку или повеќе слични на оние што ги гледаме широко низ светот. Многу такви новосоздадени згради се благи копии на сѐ што е видено и донесено од надвор. На тој начин тешко може да се создаде оригинално дело. Сепак, тоа се високософистицирани технологии и материјали, привилегии за богатите земји, за земји со други климатски услови, за земји во кои глобалните движења не можат да го дестабилизираат нивниот културен идентитет. Ние сме мала земја и не можеме да се споредуваме со другите држави. Тоа што ние можеме да му го понудиме на светот е создавање наша автентична архитектура базирана на принципите произлезени од нашето културно архитектонско наследство. Архитектонското наследство, применето како свесен инструмент во создавањето на архитектонското дело, за мене е единствениот и вистински пат во создавање оригинална архитектура потребна за нашиот град и пошироко.[URL=http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=1231391749&id=14&setIzdanie=22786]http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=1231391749&id=14&setIzdanie=22786[/URL][URL=http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=1231391749&id=14&setIzdanie=22786]ЛИНК[/URL][URL=http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=1231391749&id=14&setIzdanie=22786]ЛИНК[/URL]

Edited by NoName - 23-Jan-2013 at 12:19

Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us

Добро... А кај е златото? 

Originally posted by pfc Според мене нема никакви шанси да се стигне до март. Мислам дека 7/8 месеци е оптимално ова се слики од денес

Да, еве го кај е март. Ќе биде лошо ако пробаат да го форсираат, подобро нека се пробие рокот кој ионака е којзнае кој по ред, отколку после толку години градба да се жртвува многу за 2-3 месеци порано отворање.

Од муабети сум слушнал дека ни седиштата не биле спремни (наводно бил планиран длабокорез во махагони, ама не можеле да ја убрзаат работата поради икс причини), ама дали е точно ова не можам да гарантирам.

Дали некаде примети дека е почнато со сликање по таваните и ѕидовите?

Инаку секоја чест за сликите   

200.000 евра за отсликување на плафонот на Стариот театар
Уметниците Ѓорѓи Чулаковски-Џото, Синиша Стефановски Кашавелски и академскиот сликар Златко Глигоров за речиси 200.000 евра веќе го сликаат плафонот во големата сала на Стариот театар. Министерството за култура ги избра Кашавелски, Чулаковски и Глигоров во постапка со преговарање, без претходно објавување на тендер, покажуваат податоците од Бирото за јавни набавки. Единствено е познато дека тројцата домашни уметници на таванот на главната сцена ќе илустрираат македонски мотиви.
За своите активности на проектот, Кашавелски ќе добие околу 71.000 евра, Глигоров ќе добие околу 75. 000 евра, додека Чулаковски околу 49.000 евра. Уметниците за двоето ремек дело имаат рок од два месеца.
Според последните информации, Старо-новиот театар ќе се отвори на 27-ми март годинава, на Светскиот ден на театарот. Објектот, според министерката за култура Елизабета Канческа-Милевска е во зарвшна фаза, се работи на ентериерното уредување и доколку дозволат временските услови, ќе се отвори и промовира на 27 март.
“Нашата национална установа, Македонскиот народен театар, веќе интензивно работи на премиерната претстава, по текст на Јордан Плевнеш, со која свечено ќе биде отворен театарот“, изјави неодамна министерката.
На горната површина на покривот од театарот се поставени 45 скулптури кои биле обележје и на Стариот театар. Во влезната партија на главното фоаје на театарот ќе биде поставена и централна композиција – скулптура на основачите на театарот, што ја изработува уметникот Карадаре.
Орнаментика ќе биде поставена на ложите на главната театарска сала која прикажува мотиви од нашето културно наследство, цркви, манастири, артефакти.
“Театарот освен онаа главна функција, театарската дејност, ќе има и музејска функција. Сите посетители, преку целокупната орнаментика што е застапена во ентериерот, ќе можат да се запознаат со македонската култура и историја. Театарот ќе биде музеј сам за себе“, смета министерката.

К.П

http://faktor.mk/archives/26802?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=123-000-%25d0%25b5%25d0%25b2%25d1%2580%25d0%25b0-%25d0%25b7%25d0%25b0-%25d0%25be%25d1%2582%25d1%2581%25d0%25bb%25d0%25b8%25d0%25ba%25d1%2583%25d0%25b2%25d0%25b0%25d1%259a%25d0%25b5-%25d0%25bd%25d0%25b0-%25d0%25bf%25d0%25bb%25d0%25b0%25d1%2584%25d0%25be%25d0%25bd%25d0%25be%25d1%2582-%25d0%25bd%25d0%25b0-%25d1%2581%25d1%2582

Originally posted by gjoko Уметниците Ѓорѓи Чулаковски-Џото, Синиша Стефановски Кашавелски и академскиот сликар Златко Глигоров за речиси 200.000 евра веќе го сликаат плафонот во големата сала на Стариот театар. Министерството за култура ги избра Кашавелски, Чулаковски и Глигоров во постапка со преговарање, без претходно објавување на тендер, покажуваат податоците од Бирото за јавни набавки. Единствено е познато дека тројцата домашни уметници на таванот на главната сцена ќе илустрираат македонски мотиви. За своите активности на проектот, Кашавелски ќе добие околу 71.000 евра, Глигоров ќе добие околу 75. 000 евра, додека Чулаковски околу 49.000 евра. Уметниците за двоето ремек дело имаат рок од два месеца.

1. Лудост е да се врши вакво скапо сликање врз гипсени плочи и гипсени орнаменти.

2. Со сета почит кон уметниците, крајно невкусно е да аздисуваат со вакви напумпани цени на проект од општествено значење, особено во земја во која владее ваква сиромаштија.

а што ко божем 30 милиони евра не се многу?