ТИРЗ Скопје - Бунарџик

Некои луѓе едноставно се нервираат кога се отвораат нови фабрики. Истите тие, свршуваат на дедовите приказни кога се граделе фабрики насекаде низ Југославија. Чудно.

Originally posted by Navigator Некои луѓе едноставно се нервираат кога се отвораат нови фабрики. Истите тие, свршуваат на дедовите приказни кога се граделе фабрики насекаде низ Југославија. Чудно.

барем ти го држиш нивото во дискусиите. Навистина без врска коментар.


@Robbie-MKD

уште еден пост со фори како

LSDM т.е СДС(м)

и да завршиме работа. Прекини да не давиш со политиканство од најнзок ранг.






Edited by pbanks - 14-Nov-2016 at 18:56

А зошто со тешко срце? Ако е нешто ОК е ОК, ако не е не е. Барем ако зборуваме чисто од перспектива на резултати.

Во врска со „ќејфот“. Проблемот со повеќе работа за помалку пари под позезнати услови е глобален проблем и е многу поширока тема на разговор врзана со глобализација, концентрација на капитал, политичко-бизнис спреги итн. Времето во кое што живееме е такво какво што е и додека не се смени (а сигурно нема да се смени од Македонија) фабриките се и те како добредојден економски инпут во земјата каде сеуште најатрактивната работа е да работиш во државна администрација, макар и на портирница.

Мое мислење е дека со доаѓањето на странскиот капитал и отварањето на нови фабрики во секој случај е позитивно за Македонија и дека сме на добар пат да ја подобриме економијата.
За разлика од  @Zabegan не гледам сЕ црно, со самото отварање на новите фабрики, имаме влез на свеж капитал, имаме директни вработувања работни места плус индиректни како услужен сектор, адвокати, превоз, обезбедување, потоа се носе кај нас и нова технологија, се учат нови вештини, се стекнуваат работни навики, луѓето зимаат плата. Ако земам примери од луѓе од моето приватно опкружување кои работеле пред десетина години по некои „текстилни фирмички„ и денес, работните услови се каде каде подобри од предходно, сеуште не се идеални ама има значителен напредок.
Со текот на времето мислам дека ќе се створе дефицитарен кадар, како што имаме и моментално во некои стручни области, платите по автоматизам ќе растат, а со тоа и самиот стандарт на луѓето... Во секој случај сме на добар пат!

Од мој близок германски „извор„ имам информација и можам да Ви соопштам дека за некоја ден ќе имаме уште една убава вест за отворање на голема странска компанија во една од индустриските зони!  Нека биде изненадување  cheers  


Edited by Robbi-MKD - 17-Nov-2016 at 20:59

@pbanks
Точно така, не треба  да се наслонуваме ниту само на странските ниту пак само на домашните компании, кои за воља на вистината со ретки исклучоци, или немат воља или не знаат да се снајдат на странските пазари.
Најдобрата варијанта е да се најде кохесија помеѓу странските инвеститори и домашните фирми во вид на добавувачи, кои со тоа добиваат сигурни партнери, подобра репутација во странство а со тоа и поголеми можности за излез на странските пазари,  мислам дека токму тоа е најдобриот рецепт за нашата економија.

Originally posted by Bojan10 Преклошарска дискусија.

а еве, ти ја обогати

нешто слично сакав и јас да кажам... субвенции и неплаќање даноци се добар начин да се започне некаков економски развој за да ја ставиме земјава на карта, ама ако намераваат тоа да го тераат во наредниве 100 годинил ништо не правиме
треба веќе влегувањето на одредена компанија во земјава да биде со некаква цел и причина, а не да биде само колку да ја имаме и да пумпаме бројки кои кога-тогаш ќе станат ирелевантни

работа и начин на заработка ќе има и со и без фабрикиве, нити инвестицииве треба да се третираат ко црвен крст, нити пак треба да дозволиме да станеме робови на бизнисот на некоја супер-рандом компанија што не е ни некој јак бренд

Не ги познавам условите под кои имаат влезено странскиве компании, но јас лично сметам дека кога веќе се ослободени од даноци, придонеси, и редица други работи - логично е да им бидат поставени услови од типот:

1. Доколку на највисоките позиции (особено техничко-стручните) во компанијата се поставени странци, после извесен временски рок од започнувањето со работа (на пример 3 години), тие задолжително да бидат заменети од македонски граѓани - во спротивно да следат високи казни. На овој начин фирмите од самиот почеток ќе бидат приморани да најдат некој кој ќе се обучува во текот на тие три години, по што ќе имаме (уште повеќе) стручен кадар со искуство.

2. Барем 25% од профитот (добивката) секоја година, да биде реинвестиран во Македонија. 25% во првите неколку години, а понатаму со малку пооптимистични бројки од 30-35%. Кога ќе им истече грејс периодот за неплаќање даноци и придонеси, ова може да биде укинато и ќе можат да си ги носат парите каде сакаат.

3. Да бидат законски обврзани да одделуваат 0,25 - 0,75% од годишниот профит на општествено-одговорни програми (пример игралишта, детски болници, центри за лица со специјални потреби и слично.)

Иако ова нема да влијае значително (или воопшто) на БДП, сепак долгорочно ќе има некаков бенефит од нив, и ќе остават некаков белег освен тој на конц-логори преполни со лепачи на плакати.

Originally posted by Bojan10 Преклошарска дискусија.

@Bojan10 Ја водиме дискусијата на твое нивоу за да можиш да не разбереш! 

п.с Овој @Bojan10 треба да биде блокиран од модераторите на форумот, претера!

Originally posted by гитардемон Не ги познавам условите под кои имаат влезено странскиве компании, но јас лично сметам дека кога веќе се ослободени од даноци, придонеси, и редица други работи - логично е да им бидат поставени услови од типот: 1. Доколку на највисоките позиции (особено техничко-стручните) во компанијата се поставени странци, после извесен временски рок од започнувањето со работа (на пример 3 години), тие задолжително да бидат заменети од македонски граѓани - во спротивно да следат високи казни. На овој начин фирмите од самиот почеток ќе бидат приморани да најдат некој кој ќе се обучува во текот на тие три години, по што ќе имаме (уште повеќе) стручен кадар со искуство. 2. Барем 25% од профитот (добивката) секоја година, да биде реинвестиран во Македонија. 25% во првите неколку години, а понатаму со малку пооптимистични бројки од 30-35%. Кога ќе им истече грејс периодот за неплаќање даноци и придонеси, ова може да биде укинато и ќе можат да си ги носат парите каде сакаат. 3. Да бидат законски обврзани да одделуваат 0,25 - 0,75% од годишниот профит на општествено-одговорни програми (пример игралишта, детски болници, центри за лица со специјални потреби и слично.) Иако ова нема да влијае значително (или воопшто) на БДП, сепак долгорочно ќе има некаков бенефит од нив, и ќе остават некаков белег освен тој на конц-логори преполни со лепачи на плакати.

Се до последниот пасус имав желба да отвориме квалитетна дискусија, а ти со последната реченица го уби впечатокот. Ама ќе пробам да ти контра-аргументирам:

1. Мислам дека навистина не ги познаваш условите за влез во ТИРЗ и поволностите во нив. На пример, не знаеш дека НЕ постои ослободување од придонеси. Напротив, ослободување од придонеси (Македонија вработува) важи надвор од зоните. Па велиш редица други ослободувања. На пример кои? И кои од нив ги сметаш за неправилни или на штета на државата?

2. Даноци - Точно е, постојат даночни ослободувања. Меѓутоа, дали си размислил дали и што државата губи од тоа? Тоа се компании кои претходно немале фабрики во Македонија и не плаќале данок тука. Доколку не дојделе, ќе останело така. Кога одлучиле да дојдат, државата времено се откажува од приход кој дотогаш го немала. Доколку не се откажела, веројатно нема ни да го имала, затоа што компанијата не би дошла воопшто. Вака, по истекот на даночното ослободување, државата ќе прибира даноци од кои компании.

3. Топ менаџмент - Оддели 10-15 минути и истражи по вести кои луѓе ги водат компаниите во ТИРЗовите. Ван Хоол, Делфај, Текнохозе, Дрекселмаер, Џонсон Контролс (Штип и Струмица), Техникал Текстајлс, Дијатек, Акомпласт, ОДВ Електрик и веројатно уште некоја друга нема ниту еден перманентно вработен странец менаџер. Сите се локалци. Тоа е се веројатно повеќе од 3/4 од компаниите. Странците го прават истото што го пишуваш ти, само не под закана од казна, туку затоа што далеку повеќе им се исплати да обучат локалец, отколку да плаќаат плата + премија на странец.

4. Зарем мислиш дека една глобална компанија ќе прифати услов каде дел од профитот по дифолт ќе го реинвестира онаму каде што го прави? Мислам дека исто така не ти е јасно како течат инвестициските проекти. Прво, инвестицискиот циклус има почеток и крај. Откако ќе заврши циклусот, па се до почетокот на следниот, како можеш да ја натераш да реинвестира? Второ, глобалните компании го движат капиталот и профитите во зависност од потребите на активните проекти. Ако беа ограничени да реинвестираат само онаму каде што го прават профитот, како една компанија ќе имаше средства да инвестира, еве во Македонија на пример. Размислуваш само на излезот на парите од МК, а не на влезот на милионите при инвестирањето тука. Освен тоа, профитите на компаниите стануваат големи по извесен период, откако фабриките ќе го достигнат оптималниот капацитет на производство. Ако ние ги ограничиме да реинвестираат во првите 5-10 години, а потоа слободно да го носат профитот каде сакаат, ништо не сме направиле.

5. Компаниите од зоните (кои патем не се само странски, туку има и домашни) и тоа како влијаат на БДП и другите макроекономски индикатори. Само еден пример: Џонсон Мети лани имаше приходи од 1.3 милијарди евра. БДП во апсолутен износ изнесуваше околу 9 и пол милијарди евра. Тоа е една осмина од целиот БДП на државата. Во исто време, комплетното производство на Џонсон Мети оди за извоз. Минатата година целиот извоз на државата беше околу 4.1 милијарди евра. Можеш да замислиш што ќе се случуваше со трговскиот биланс овие последни неколку години ако не постоеја овие нови компаниии од автомобилската индустрија, во ситуација кога главната извозна гранка во државата до скоро (металната индустрија) не работи ни со 50% од капацитетот? Економијата (и извозот) се диверзифицира и тоа е многу важно.

На компаниите што дошле од странство им треба Македонија (условите за бизнис), а на Македонија и требаат странските компании (вработувања, фискални приходи, технологија, деловна култура, итн). Ситуацијата во глобала е win-win и мислам дека треба да го промениме начинот како гледаме кон компаниите во зоните. Секое поставување на непазарни услови само ќе го отежни привлекувањето, а конкуренцијата особено во земјите од Источна Европа е голема.