Споменици и скулптури (општо)

не е споменик ама мислам ќе пројде некако во нишкава



ГАЛЕРИЈА: Откриен мозаикот во чест на Тоше Проески
Македонија | 16. октомври 2012 - 17:15
Со спомен мозаик во центарот на Прилеп денеска беше одбележана петгодишнината од загинувањето на македонската поп ѕвезда Тоше Проески.

2
Мозаикот е во форма на солза, висок пет и широк три метри, со ликот на Тоше, 26 цвеќиња и со ангелот од Курбиново. Го изработи прилепскиот наставник и уметник Ристо Тошески.

Локалната самоуправа го постави во центарот на градот до Домот на културата „Марко Цепенков“ каде пред 15 години Тоше ја почна музичката кариера со победата на фестивалот „Мелфест“. Пред мозаикот има водена површина, а околината е уредена во Паркот на Тоше.

За авторот на мозаикот Тошески, македонската поп ѕвезда, човекот со златен глас и хумано срце, е голема инспирација.

- Чест е што живееме во времето кога Тоше Проески се вивна до ѕвездите, создаваше врвна музика, Македонија ја прослави и им помагаше на сите. Убаво ќе биде барем делче да преземат генерациите од она што беше Тоше, изјави Тошески.

Градоначалникот на Прилеп, Марјан Ристески оцени дека Тоше секогаш бил врзан со Прилеп на повеќе начини. - Градот барем малку му се одолжува за се што направи и беше Тоше Проески, истакна Ристески.

Меѓународната фондација Тоше Проески поддржува хумани дела и вакви проекти.

- Секогаш се добредојдени проектите што го продолжуваат делото на Тоше. А овој спомен мозаик е токму тоа, рече при откривањето на спомен мозаикот извршниот директор на Фондацијата Андреј Николоски.

Во Прилеп напладне пристигнаа и 16-те македонски спортисти - маратонци кој традиционалниот меморијален маратон го почнаа од местото каде Тоше загина, Нова Градишка, Хрватска.

- Напладне стигнавме и застануваме да положиме цвеќиња на спомен мозаикот, изјави спортистот Наум Капричевски.

По откривањето на спомен мозаикот, песните на Тоше ги исполни групата „Трета димензија“.

http://press24.mk/story/5-godini-od-smrtta/galerija-otkrien-mozaikot-vo-chest-na-toshe-proeski

Originally posted by zabegan сеуште не ми е јасна целава религиозна работа оклу тоше, со сите тие крстови и светци и останати симболи, молитви и што уште не... јасна ми е неговата религиозност, ама искрено, се работи за неверојатен претеризам... човекот треба да се памти и слави како музичар и хуманитарец, а не како да е поп или светец...

Сто посто си во право.
Но поради скромната историја (во поглед на личности, а не настани!) кај нас се шири тн. култ на личноста и глорифицирање на истата, особено од поблиската историја. Убеден сум дека ниту покоен Тоше ова не би сакал да го гледа.

Originally posted by FCB Navistina znaete da preterate so komentarite. Nikade na spomenikot ne zabelezav religiozni simboli. Vo oblik na solza e , ima na nego cresi, muzicki noti, angel, srce, mece, negiviot lik i nekoi detali. Site tie raboti se spomnati vo negovite pesni. Od kade vi dojde da gi asocirate tie raboti so pop ili svetec ne mi e jasno. Ako ima nesto drugo a ne sum videl slobodno napisete sto e toa.

да, ангелот не е воопшто религиозен, и тоа онаков како на икона... и најголем дел зафаќа од целиот простор, црешите не ни ги приметив воопшто, дури ни Тоше не се гледа толку јасно...
инаку зборев општо, не конкретно за споменикот, споменикот е дел од цела една непотребна еуфорија

     

како и што очекував, кажав дека не ми се допаѓа што се се прави околу името на Тоше, и испадна дека го ругам неговото дело... катастрофа сме стварно

Originally posted by Dexter26 Јас сум православен христијанин, но понекогаш се прашувам дали не само кај православните христијани, туку општо кај сите христијани во светот, поважно им е да бидат религиозни или да подигнуваат споменици и скулптури на светци и слично, иако една од 10-те Божји заповеди спомнати во Стариот Завет и повторени во Новиот Завет, гласи:   Не ќе си правиш врезан лик, ниту некаква слика на она што е горе во небото, или долу на земјата, или во водата под земја.

наместо да објаснувам, погледни го документарецот од следниот линк [1] та и доста работи ќе ти се разјаснат, а сосем десета работа е како секој си ги толкува или прифаќа истите, општо некој гледа на иконографијата како информација, друг како обележје, трет ко потсетник итн., јасно дека денес преовладува формализмот наместо чистата вера ова ќе го сретнеш во сите религии, но кога ќе ослаби вистинската вера бар и тој нека го има ко потсетник ако ншто друго, едно време се размислуваше треба и мотика и молитва, сега е свртена работава претежно на мотика, та и во овој случај со солзава за Тоше работава е повеќе споменик макар што на мозаикот има и претстава на Архангел Гаврил од Курбиново само обратно поставен!

разликата помеѓу Тоше и Марко Цепенков пример пред чиј дом на култура е насадена фонтанава, не е особено голема, Марко собирал песни, Тошка снимал  но да не банализираме, чоекот беше и е пример за достоен граѓанин за почит што се родил во Македонија, дали истата ќе му се одаде постхумно вака или онака тоа е веќе работа на осет, пристап кој треба да биде налик пофалница или слично, ајде некој парк што би носел негово име, но ова а и онаа фонтаната во Лисиче веќе тера на идолатрија иако несвесно, капак што сето тоа е без вкус срочено особено во случајов ем сред Прилеп, а на моменти сето ова заличува ко брендирање туристичко-урбани разгледници 

проблемот е друг, луѓето сакаат да си го разубават градот, незнаат како, ем немаат премногу избор, тоа чим милионер (ако не и милијардер веќе) ко Ѓоргија Џорџ Атанасовски спонзорираше потпросечна статуа за Алексо сред Прилеп, што па да кажеме за мозаиков, кај нас импровизацијата е кретиреум, по планиње имаме кубизам, а сред град рурални експерименти! 

 
Никој не ја критикува ни банкнотата од 50 македонски денари, ни било кој друг споменик кој величи некоја историска личност, туку критиката конкретно беше, односно е насочена од моја страна и од страна на забеган, кон тотално погрешната перспектива на претставување на Тоше Проески како светец, наместо како пејач и како хуманитарец.
 
Тоше Проески си има своја скулптура на Мостот на Уметноста во Скопје, на која е претставен како пејач и како таков треба да биде запамтен, а не да биде претставуван како светец, нешто што дури ни самата МПЦ, а ни Католичката Црква не може да прогласи после нешто повеќе од 5 години од смртта на конкретната личност која сакаат да ја прикажат како светец, бидејќи канонските правила тоа им го бранат.
 
Каков срам, па дури и црквата размислува понормално и поразумно од народот кога станува збор за вакви работи.


Edited by Dexter26 - 19-Oct-2012 at 12:44

Па сега до пролет ќе се молиме да нема громови,друго не ни останува.

Ajde gospod ke pomogne.

Прекрасно.