Скопје 2014

Што да ви кажам на преписката, јас очекувам земјотрес, мислам дека тоа ќе реши многу акутни проблеми на Скопје во моментов.

Никос Чаусидис - ПРОЕКТОТ СКОПЈЕ 2014 – СКИЦИ ЗА ЕДНО НАРЕДНО ИСТРАЖУВАЊЕ ... ШТО МОЖЕШЕ ДА СЕ НАПРАВИ Секоја власт избрана од народот има право низ разни сфери да се реализира себеси, односнополитичката и идеолошка програма врз база на која била изгласана. Една од тие сфери е секако иградителството, односно уметноста, или пак во поширока смисла – оформувањето на градовите. При тоа не може да се избега од фактот дека некои влади стапуваат на власт со помал или поголем легитимитет и дека при реализирањето на својата програма, а во тие рамки и на градителската дејност, во поголем и помал степен ги почитуваат прописите и процедурите. Тоа зависи од општиот амбиент во државата,како и од степенот на демократија и цивилизираност присутни во неа и во нејзините граѓани.Поради сево ова, не може да се занемари фактот дека градовите, и особено престолнините, не се само квинтесенција на историјата, културата и економијата, туку подеднакво и на политиката. Во извесна смисла тие можат да се наречат и материјализирана хипостаза на одредена политика преку која оваа може дури и да се набљудува, следи, анализира и проверува. Од овој однос не може да се избега,дури ни во земји кои се многу поцивилизирани и подемократизирани од нашата. И во нив, големите градителски потфати речиси секогаш стојат под јасно декларираната, а уште почесто и делумно прикриената протекција на власта. Можеби најдобриот таков европски пример е кампањата на францускиот претседател Франсоа Митеран во чие време, во Париз се реализирани неколку големи градежни проекти. Меѓу нив беше и прочуената реадаптација на музејот Лувр, меѓу другото познат и по контроверзната стаклена пирамида која уште во текот на конкурсите и реализацијата, во француската и светската јавност предизвика жолчни дискусии и полемики. Дали овие пасуси се увертира на моето оправдување на проектот „Скопје 2014“, или на релативизирањето на неговите пропусти? Не, туку терен за споредбата: што се направило (и сè уште се прави), а што (со истите потрошенипари, труд и време) можело, односно требало или морало да се направи.Доброто во овој проект е евентуалниот почетен идеализам на неговите иницијатори, наспротибезличноста, рамнодушноста и тоталната незаинтересираност и неинвентивност во однос на оваа сферакај оние што ним непосредно им претходеа како власт. Лошо е што тој идеализам не премина одстадиумот на наивност и инфантилност кон професионализам. Уште полошо е што беше нападнат т.е.злоупотребен (може да се рече дури и тотално распарчен т.е. апсолутно изеден) од цело јатонајразновидни грабливки. Ако веќе некој решил дека мнозинството Македонци или граѓани на Скопје повеќе ќе ги усреќат јавни објекти и споменици изведени според традиционалните и денес веќе изумрени стилови, тој ова требало да го реализира според највисоките критериуми на урбанизмот, архитектурата и скулптурата. Таквиот квалитет ќе се постигнеше само преку „отворање“ на целиот проект и вклучување на специјалисти или барем консултанти однадвор. Камо среќа во него да се вклучеа поискусни странски архитекти и скулптори кои одделните објекти ќе ги проектираа доследно, според правилата и критериумите на зададениот стил, барем на рамништето на „божем старинските“ хотели и казина во ЛасВегас. Тие секако ќе се сетеа, градбите и спомениците да ги согледаат и како единствена сеопфатна структура и како композиција составена од повеќе елементи, вклучително со затекнатите постари градби. За жал тоа не се случи, затоа што проектот беше спроведен според логиката на кампањата„купувајте македонски производи“ (макар каков да им е квалитетот и цената), т.е. „ангажирајте македонски архитекти“, или уште полошо „дајте им ги проектите на уметниците лојални на нашата партија“ (макар што како специјалисти и творци се потпросечни, па дури и апсолутни дилетанти).Освен катастрофалниот квалитет, втората лоша страна на проектот е очајниот избор на локациите. Истиот ефект на контраст, па и парирање во однос на безличното постсоцијалистичко транзициско Скопје воопшто не мораше да се реализира преку натиснувањето на новите објекти меѓу постојните или пред самите нивни фасади. Кога би постоела малку почит кон наследената структура на центарот на нашата престолнина, или барем придржување кон затекнатиот урбанистички план, можеби некој ќе се сетеше дека овој град, како и другите големи европски и светски градови, може да има не еден туку два плоштади – различни по својот изглед и стил. Како некому не му текна да најде некој поголем празен простор во центарот на Скопје за сиве објекти да се изградат таму, интегрирани во единствена композициски, урбанистички и стилски заокружена структура. Вака, наместо да добиеме уште еден нов плоштад, стилски различен од постојниот, пак ни остана единствениот, кој секои две-три децении го уриваме и повторно го градиме од нула. Таква можност навистина постоеше и тоа на само неколку стотини метри на просторот на големиот паркинг, едното од старите скопски руинирани маала лоцирани меѓу комплексот на банките и „Холидеј ин“, како и на спротивниот брег на Вардар покрај црквата Св. Богородица, сè до Универзитетската библиотека. Тука ќе имаше доволно место да се изгради сиот проект „Скопје 2014“.Ќе можеше да се изведе целиот Археолошки музеј (а не само неговата фасада) во кој, наместо низ мост,ќе се влегуваше нормално – преку простран плоштад со фонтаната на „Воинот на коњ“ поставена восредиштето. На некоја друга централна позиција ќе се поставеше и кружната зграда на Јавнотообвинителство, православниот храм, а пак во целиот комплекс ќе се влегуваше низ симетрично поставената „Порта Македонија“. Меѓу двата постоечки моста ќе можеше да се протне и еден пешачки,накитен со скулптури, па нашиот стар Камени мост ќе си ги задржеше своите некогашни визури.Со ова можеби ќе добиевме едно навистина чудно, екстравагантно, романтично и вештачки направено историско јадро на македонската престолнина, но како одраз на една реална состојба нанашиот дух кој постоел во едно конкретно време. Доколку овој комплекс ќе го реализиравме спореднајвисоките стандарди зацртани во рамките на неговиот стил, тоа секако ќе го препознаеше, а на некојначин ќе го испочитуваше и македонската и барем дел од светската јавност. Стариот плоштад„Македонија“ и стариот центар на Скопје ќе си останеа во својата изворна форма, со сите нивни добри илоши белези, како доказ и манифестација на реалната историја на градот. А ние и натаму ќепродолжевме да се навикнуваме на неговите рани и лузни од минатите епохи и постепено да гипретвораме во симболи на неговиот неповторлив идентитет. Ќе си имавме еден стварен, реален (акосакате и малку безличен) социјалистички плоштад и еден идеален фантастичен, отсонуван, „барокно-класицистички“, така што секој ќе можеше самиот, по свој вкус да ги споредува, одмерува и оценува, итоа самите нив, идеологијата што тие ја застапуваа и времето во кое се градеа. И да избере каде ќе гиводи на прошетка своите деца или странците што ќе му дојдат на гости. Белким со тоа Скопје ќепрестанеше да се јаде себеси и ќе започнеше да расте во широчина, како сите други големи светскиградови. Со вака реализираниот проект „Скопје 2014“ уште еднаш го уништивме стварниот т.е. реалниот(сега веќе историски) центар на градот – овој пат оној од втората половина на 20. век. Го погребавмеСкопје на нашите родители и дедовци и Скопје на нашето детство и младост. А не создадовме ни сосемнов и идеален град, кој ослободен од тежината на реалноста ќе се воздигнува кон небесата Пред некое време во скопските книжарници се појави конспиративна и речиси илегална тајно-мистична книшка без назначен автор („Скриениот симболизам на проектот Скопје 2014“). Во неа, низедна псевдомистична херметичка концепција, терминологија и графички дизајн се откриваат божемнитехерметички тајни кодирани во проектот „Скопје 2014“. Покрај другите фатални поклопувања, во неа се апострофираат и некои настани од општокосмичко значење кои коинцидираат со годината назаокружувањето на овој проект. Читајќи ги разните таму „наместени“ мистични изедначувања, и менеми дојде на ум ново читање на една од нив. Нашите јужни соседи во два наврати нè ослепија. Во 1014-та, кај Беласица, Василиј II ја ослепи петнаесет илјадната војска на Самоил, оставајќи му на секој стоти војник по едно око, за да ги води останатите кон нивната престолнина. Илјада годимни подоцна – во предвечерјето на 2014-та, од југот повторно надоаѓа слепилото, овојпат многу пострашно од претходното бидејќи не ослепува директно туку неосетно, при што не ги ослепува очите туку умот – главниот орган на согледувањето. Ова слепило доаѓа од страста да сеодбраниш од навредата и неправдата и од желбата постојано, секаде и пред секого повторно иповторно да покажуваш и докажуваш кој си и од каде си. И пред оние кои тоа не го знаат и пред ониекоишто го знаат, па дури и пред себе, од страв, во еден миг и самиот да не се посомневаш и поколебаш. Докажуваш од петни жили, до последната трошка сила, со последниот здив во градите, допоследниот грош бо џебот – сè додека во гневот, навредата и плачот, закрвавените зеници не ти гипрекрие слепило и мрак. Василиj II сепак му оставил на секој стоти по едно око. Белким и сред нас сè уште има по некој преживеан едноок кој со својот сè уште доволно бистар поглед и ум ќе нè сепне и ќе ни покаже дека во страста да се докажеме можеме да се загубиме себеси. Белким ќе се најде некој од еднооките да ни покаже како да го преживееме себедокажувањето, оти без нас, доказот нема многу да вреди. Освен што некој ќе рече: Да, си бил еднаш еден град ... и некаков народ живеел во него. 1014 – 2014 илјада години македонско слепило 1014 не ослепија 2014 време е повторно да прогледаме http://www.scribd.com/doc/131938788/Nikos-Chausidis-Skopje-2014

она што би се надоврзал на Никос и Еднооки е дека овој проект колку и да е терсене, имам на долго и широко назад рециклирано, сепак на крај ќе привлече внимание, туризам, и каква таква самопочит, koja колку и да е исфорсирана и недоносена посекако може и понатака да се пегла [1][2] но бар на доста млади би им била седатив за транзициската апатија та имајќи инспирација да се опуштат и да почнат да штанцаат иднина (@)

ваквата самопочит спакувана во форма ко "еј бар има што да се види во метрополата" е жална, иако логична па макар тоа било налик детски тематски парк, а во кој поподобен за реалисти би бил потегот од етно селото во нерези преку жичарата па се до Крстот, додека за романтичари и надреалисти би бил потего на плоштадите МКД и Карпошово востание, а за традиционалисти ќе остане калето и чаршија, јасно утре модернистите би требало да се задоволат со некоја нова целина која претпоставувам ќе биде потегот од мнт и нуб преку мавровка и уким се до мртв саем и брдото на газибаба, а во догледно време сигурно и маџар маало и ново маало ќе доживеаат некаква футуристичка трансформација налик градската порта на кензо која би завршила потенцијално со облакодерите кај гранд хотел итн. впрочем за волку ситен камен волку брзо и волку бомбастично навистина немаше да поминеме со ниѓто друго, ова просто стави акцент колку уникатна појава е Скопје и колку може во иднина да пружи доколку со време почне да се разработуваат плановите!

да ме пуштеа мене се ќе кренев пример во византиски стил наместо ова неокласицизмов, впрочем ова е барок ама ај, друга оригинална работа што би ја сторил е спомениците да бидат подвижни и да може истите да се разместуваат со лезет од време на време, тоа уште толку ќе привлечеше внимание, па во кој век живееме зар не можевме да направиме нешто интерактивно!? впрочем под претпоставка дека археолошки ќе се прошири одзади па би бил покомпактен наместо вака искарикиран, единствено што боде очи сега се тоа неадекватните столбои од постаменти на спомениците по сите три плоштади, како и оградите на мостовите, и јасно ова чуноите ко најневозможна појава! за капијата незнам што да кажам освен нека направат од истата скулптура па и некако да пројде а што најлесно би се извело доколку качат уште една превртена нанеа Н и ето га симболично ќе стават иницијал и од мецената на сета оваа возобнова, која иако уникатна сепак за малку не стана најоригинална европска појава, ајде бар сме чиста психоделија ако ништо друго но посекако подобро него апатија и депресија ко што бевме досега

ајт уште едно интермецо




Edited by +Protagorist - 12-Oct-2013 at 13:33

otkako nefunkcionira kamerata na telekomot,nemame napraveno vakva slika.ovaa e od telegraf za otvoranjeto na objektot na finansiska policija

За мене најлошото во Ск2014 е во скапите материјали на зградите.За тоа треба некој да одговара.Неможи сиромашна држава да прави фасади како археолошкиот,каде целиот е обложен со гранит,па макар бил од мелен камен правен во калапи.

Бронзата за скулптурите е капак на све.Можело некој и од прилепски мермер да се направи,ај да видам малку и таков патриотизам,а не само на зборови.Сите пари заминаа во фиренца

Originally posted by Andrej_LJ Originally posted by gjoko Ако е Вардар проблемот,што да кажиме за Дунав,Волга,Сена.... Ова ми наликува на пишувањето на одредени `стручњаци` кои тврдена на времето дека ако се намали водата во Охридско езеро,фреските по црквите ќе паднеле.Тогаш и се помагаше на Албанија бидејќи имаше страшен недостиг на струја. Сите знаеме дека земјотрес се случува со движење на тектонските плочи,и нивно триење. Ама се наоѓаат секакви изговори за политички да се бламира одреден проект. Или се толку заслепени политички,или толку им сечи умот на тие новинари Многу ми е жал што блуеш небивалици само и само да го оправдаш лудилово, но за уште поголем жал не си ја разбрал поентата. Таа гласи: покрај Вардар има таква почва, што при земјотрес настанат и причинет од друго место, крај реката ќе се одрази многу повеќе заради специфичноста на почвата. Значи треба да се избегнува изградба покрај Вардар. Јас незнам колку оваа теза е точна, но знам дека овој проект во огромен дел еден ден ќе мора и ќе се сруши!

Овој проект може како и секој друг проект да се сруши од природни непогоди со катастрофални размери, а ако некој мисли дека некоја друга власт некогаш ќе руши згради како да се лего коцки, или е заслепен од омраза, или нема ниту грам здрав разум.

Имало во Скопје некоја книга,се продавала `под тезга`,нешто како инкогнито.Темата била во некоја си симболика на детслите од Ск2014,со детални распореди и слично.Баш би сакал да чујам некој од форумов ако му падне враце што кажува македонскиот Ден Браун.

дали е тоа измислица на владата,некој што ја мрази или некој сака да го имитира браунот

Edited by gjoko - 13-Oct-2013 at 00:11

Слаб квалитет јбг...

Originally posted by zdravozivo Слаб квалитет јбг...

Се едно гледам архитектура од некое албанско село.
Уште фигури на лебеди да стават долж оградата and we can seal the deal.

Edited by kiriOK - 13-Oct-2013 at 19:48