кога би стигнале на ниво на европскиот просек за млади фармери, сигурно ко држава и ќе сочуваме наталитет, веројатно нај-анти-печалбарска програма од сите програми кои би ги промовирала државата е овој, та секому а не само на регистрираните млади земјоделци да им кофинансира државата по еден пчеларник посекако социјалниот проблем долгорочно би се надминал, хм со 15 до 30 сандуци пчели една фамилија може убаво да си разблажи животот,
културно речено, пчеларење не е за дустабанлии, но и ним нема да им пречи да си намакаат прстите во кошница
интересно скоро чув за најмедоносни треви, а ко што вели последниот пасус о доле цитираниот текст воедно се и субвенционирани, ех кога истите би се искомбинирале со некој коров ко дивиот коноп сигурно ке дотераме и до хај мед а доколку се зафати некое вкрстување со булките сигурно и опиен мед би добиле
и ајде стационирано пчеларење, него нека дадат субвенции и за мобилното пчеларење, бар нека скинат царина за пчеларски приколки
до скоро кај нас подвижното пчеларење беше мит, но пополека народ се аклиматизира на идејата дека може да тера медоносен туризам колку откачена појава во однос самите пчелите и нивниот природен начин на живот, но култивирањето како човекова особина нели нема крај, та не ме чуди на крај да дотераме и до скроз дигитализиран мед од дроид пчели, па кога можат луѓе да реметат генетско-технолошки што пак инсекти, да ни зујат медоносни бумбари и лептири додека кошницата со квадрикоптер секоја недела менува шуми и полјани
нашите пчелари сé уште не практикуваат т.н. мобилно пчеларење, што ќе рече, пчелите-трудбенички се носат на пасење онаму каде што има ливади. И, од таквото номадско пчеларство, секој еден може да произведе дури 60 килограми мед по кошница.[quote]
[quote]Пчелите ќе се спасуваат од угинување со терминатор-технологија
Заради алчност на профитерите и неморал на некои научници од биотехнолошката сфера, денес живиот свет го чека својот терминатор за да ги уништи генетички модифицираните креации, кои се закануваат да ја уништат планетава. Во моментов, пчелите се најзагрозени, а со тоа и речиси целокупната светска вегетација. Следствено, и човекот и животните
Колони колапс дисордер – или пчелна сида и буквално ја истребува пчелската „популација“. Од крајот на 2006 година, кога е идентификуван, овој синдром, односно вирус, е раширен во многу земји во светот, заради што ги доведе пчелите до работ на опстанок. Според расположивите податоци, кои не се ни прецизни ни целосни, се смета дека дури 70 отсто од пчелите се покосени од ЦЦД. Ако се знае дека пчелите се најголемиот запрашувач на растенијата – дури три четвртини од растенијата својот опстанок како видови им го должат на овие инсекти - сосема е разбирлива трескавичната потрага на науката по лек. Особено што е речиси сигурно дека токму човекот и неговата ароганција се причинители на овој „феномен“. - http://rationalwiki.org/wiki/Colony_collapse_disorder#Neonicotinoids
Кога минатиот месец ја отворивме оваа тема, не знаевме дали оваа болест стигнала и во Македонија. На прашањето има ли пчелна сида во Македонија, во Министерството за земјоделство ни рекоа дека таа повремено ги коси и нашите пчели. Но поради ниските стандарди на одгледувачите–пчелари, пасивноста на нивните здруженија, нивото на нашата институциска организација и научната екипираност, мора да се оперира само со веројатност, а не и со егзактност. Пред сé, практично до лани, пчеларството кај нас е третирано само како хоби, а не како производствена гранка. Во Македонија, а за волја на вистината, ни во ЕУ, не постои закон што ќе ги обврзе пчеларите на регистрација на пчеларниците. Демек, не постои законска обврска како кај сточарите, пчеларите да ги регистрираат пчелните заедници. Нема пасоши за пчелните семејства. Кај нас, заради непочитувањето и на онаа скромна постојна законска регулатива, заради нивото на организираност и би рекле неамбициозност и запуштеност на пчеларските здруженија, пчеларите чат–пат пријавувале случаи на исчезнување пчелни семејства.
Според процените на Министерството за земјоделство, во Македонија има 70.000 пчеларници, а последниве неколку години е забележано нивно значително намалување (!?).
Како што за пчелата нектарот е привлечната сила што ја води непогрешливо до растенијата, така за македонските пчелари, парите од субвенциите ги натера лани да се јават кај државата. Благодарение на тоа, за фактичката состојба дознаваме преку субвенционирањето на пчеларството во 2008 година.
Кревање на медопроизводството
Значи, лани, 2.481 пчелар добиле 400 денари по пријавена кошница, односно 54 милиони денари. Услов за добивање субвенции е одгледувачот да има минимум од 35 кошници, па се смета дека во Македонија има сигурни 135.000 пчелни семејства. Ако се знае дека една пчелска заедница се состои од матица со 100 мажјаци и 30.000 работнички што живеат 30 дена, дека матицата дневно несе 2.500 јајца, тогаш удрете го калемот за да ја добиете бројката на пчели во Македонија. Нормално, оваа бројка може да е поголема и за 30 отсто, со оглед дека постојат пчелари со по десетина кошници што не се опфатени со субвенциите.
Со цел да се идентификува и комплетира сликата за пчелите во Македонија, Министерството за земјоделство, заедно со Турската интернационална кооперациска агенција (ТИКА), годинава подготвува проект за издигање на медопроизводството на ниво на високопрофитна земјоделска гранка. Дома, нашите пчелари сé уште практикуваат т.н.мобилно пчеларење, што ќе рече, пчелите-трудбенички се носат на пасење онаму каде што има ливади. И, од таквото номадско пчеларство, секој еден може да произведе дури 60 килограми мед по кошница. Но во таков случај почнува друг вид главоболка за пчеларот што не е обучен или организиран за да го пласира својот мед на пазарот. Ова мошне живописно го видовме кога македонските медопроизводители (всушност, производители се пчелите, а човекот е само профитерот што ја поседува фирмата) на последната Олимпијада во Кина, само заради сопствената неподготвеност и лоша организираност, ја испуштија можноста да го промовираат и пласираат својот мед на светските пазари. А од медот се заработува навистина многу. На пример, САД, кои и не се во врвот на светски производители, заради пчелната сида само лани загубија околу 20 милијарди долари.
Веќе подолго време Турција е најголем светски производител на мед и, сообразно, има најнапредна научно–технолошка, едукативна па и организациска разработка на гранката. Цел на заедничкиот проект со Македонија, кој ќе трае една година, е најпрво да се креира систем за идентификација и регистрација на пчеларниците и пчелните семејства. Дури по реализацијата на овој проект, со сигурност ќе може да се следи движењето на пчелите, зашто тоа е прв услов за борба со заразните болести што ги напаѓаат.
Мистерија за болеста на пчелата
Од досегашните сознанија со кои располагаат во Министерството за земјоделство, вирусот или синдромот ЦЦД се смета за постоен во одредена средина дури откако ќе се констатира дека исчезнале барем 50 отсто од пчелните заедници. Безмалку откако и човекот ќе забележи дека пчелите се на работ на опстанокот, тогаш се вклучува алармот. Досега не е расветлена мистеријата околу болеста што го напаѓа имунолошкиот систем на пчелата-работничка, а постојат повеќе претпоставки. Засега изгледа дека, иако секој од факторите поединечно не се смета за главен причинител, комбинацијата на повеќе фактори придонесува за оваа состојба. На пример, покрај пестицидите и електромагнетната радијација, покрај стандардните болести како варозата, за настанување на ЦЦД, односно за ослабување на имунитетот кај пчелите, придонесуваат и климатските промени и дохранувањето на пчелите во зимските месеци со пити во кои има голема концентрација фруктоза, добиена од генетички модифицирана пченка.
Сакале или не, и за оваа чума прстот прецизно е вперен кон виновникот. Одговорните научници во светот денес тврдат дека биотехнолошките мултинационални компании, раководени од алчноста за профит, всушност негуваат неверојатен презир кон животот. И презирот и профитот, се подразбира, ги остваруваат со помош на неодговорни и неетични научни платеници-легионери. Како последица на едно такво содружништво на науката и профитот, во седумдесеттите години од 20 век се популаризираше генетички модифицираната храна (се креираа генетички модифицирани семиња). Крајната цел, наводно, беше благородна, а тоа е зголемено производство на храна, потребно за растечката светска популација. Но, ете, четири децении потоа, и биотехнолозите признаа дека нивната теорија за поголема продуктивност, преку генетички инженеринг не е точна. Се покажа дека генот не претставува целина на еден идентитет. Аналогно, буричкањето во него со цел да се измени, не што не ги реши проблемите со храната, туку ги намножи со нови. Некои научници дури јавно опоменуваат дека поигрувањето со гените е исто како да решавате осумнасочник – може да води во сите правци, а да ве доведе до незамисливи катастрофи.
Значи, во случајот со производство на генетички модифицирано семе, за жал на човештвото, експериментот стоотстотно „успеа“ само кај памукот, пченката, сојата и индустриската маслодајна репка. Тамам до толку за да исчезнат пеперутките, врапчињата, а пчелите да дојдат до работ на тотално уништување.
Некорумпираните биолози во светот тврдат дека досегашните експерименти докажале дека е невозможна коегзистенција или соживот помеѓу генетички модифицирани и природни растенија. Велат дека тоа е невозможно дури и на ниво на лабораториски искреиран стерилен амбиент, а камоли во природа. Како пример ги наведуваат вирусите на птичји и свински грип, кои се мутации предизвикани со генетички инженеринг и кои, иако се одгледувале во изолирани лабораториски услови, успешно избегале од контрола.
Има ли чаре?
Одговорната наука вели дека спас од пчелната сида и другите болести што се последица на неодговорното поигрување со гените е примена на терминатор-технологијата. Колку што разбираме ние како лаици, треба жестоко да се „гаѓа“ генетички модифицираниот материјал до целосно негово уништување. Друго е прашањето дали луѓето или природата ќе го измисли терминаторот-спасител.
Процена е дека она што сега го прави ЕУ како високобирократизирана сложена заедница е несоодветно и непродуктивно. Во Брисел, Комисијата за земјоделство се обидува да парира со „бенчмаркови“, директиви и слично, кои ги носат нивните бессовесни апартчици–експерти, но тие и во оваа сфера очигледно немаат блага врска со животот, а мораат да прават секакви компромиси со интересовните групации и нивните лобисти во парламентот. Едноставно речено, регулативата што ја носат е неспроведлива заради спецификите на државите, а за кои очигледно законопишувачот ни законодавецот не воделе сметка.
Конкретно, за спас на пчелите ЕУ донела директива дека, помеѓу поле засеано со генетички модифицирано семе и природно поле треба да постои оддалеченост од 25 километри. Во тој граничен простор треба да се садат високи дрвја, со цел да го спречеле ветерот да го пренесува вештачкиот полен на природните видови. Слична е и директивата што им кажува на земјоделците во различно време да го сеат генетички модифицираното семе наспроти природниот семенски материјал, со намера да ги спречат пчелите да ги измешаат додека собираат нектар.
Македонија многу сака да стане членка на ЕУ. Кога ќе ги почне преговорите, кога ќе се отворат поглавјата, ќе се сретнат со вакви ступидни или неспроведливи одредници. Заради ниското образовно и сознајно ниво на нашата политичка и експертска елита (а за медиумската и да не зборуваме), заради нашата имплантирана склоност кон демократскиот централизам, кој нé учи беспоговорно да прифаќаме и „имплементираме“ секакви директиви, тешко е да се замисли дека македонските преговарачи би биле поуспешни во одбраната на биотичкиот суверенитет на државата, кога досега благонаклонето дозволуваа генетички инженеринг врз Македонија и Македонците. Имено, во земја како Македонија, со површина и распоред на обработливото земјиште, како и она што е ливадско или под пасишта, практично не може ни да се спроведе стандардот од 25 километри оддалеченост помеѓу вештачките и природните насеви. Уште помалку е веројатно дека ќе профункционира поместувањето на времето за садење само заради пчелите. Оттаму, препорачливо е уште отсега Министерството за земјоделство да ја подготвува мапата на Македонија со нејзините геолошки, климатски, просторни и други карактеристики ако сака да и парира на тврдокорната евробирократија, која не се занимава со „детали“.
Вароза
Досега познати паразитски болести што ги напаѓале пчелите се: вароза, ноземоза, израелски акутен паралитички вирус и американски трулеж на пчелското легло. Варозата и израелската акутна парализа се издвоени како потенцијални предизвикувачи на пчелната сида заради тоа што обете го напаѓаат имунолошкиот систем на пчелите. Варозата е најраспространета, но таа дури и кај нас успешно се лекува, па е исклучена како основен причинител на масовната гибел.
Особено сомнителен за истражувачите е вирусот на израелската акутна парализа, зашто индицира масовно угинување на пчелите надвор од кошницата. Со испитувања, навистина е утврдено присуството на овој вирус во ЦЦД-синдромот, ама, за да биде обвинет како причинител на заразата, недостига еден податок. Имено, установена практика меѓу пчелите од разни семејства (кошници) е доколку една заедница ослабне или изумре, тие да го присвојат медот што останал без наследник од прво колено. Досегашните набљудувања на просторите каде што се појавила пчелна сида не забележале вакво преземање во ниту еден случај. Со тоа, и натаму останува тајна начинот на кој се шири заразата меѓу пчелите од различни континенти.
Оттаму, поверојатно е дека ЦЦД-синдромот е предизвикан од комбинација на загадена почва и растенија со пестициди и антибиотици, како и од генетички модифицираниот семенски материјал, кој содржи одреден токсин што влијае убиствено врз имунолошкиот систем на пчелите. Фактор плус се климатските промени, кои предизвикуваат порано цутење на растенијата, односно појавата на нектар, што во крајна линија испраќа збунувачки сигнали или го онеспособува прецизниот радарски систем на пчелите.
Поддршка за насади на медоносна флора
Според македонската скромна законска регулатива, пчеларот е должен да пријави сомневање и присуство на болест до ветеринар. Овој, пак, зема мостра што се испитува и така се утврдува причината за болеста. Трошоците за оваа постапка се на товар на Програмата за здравствена заштита на животните. Според годишната наредба за здравствена заштита на животните за 2009 година, во случај на болест, ветеринарната инспекција ги компензира штетите на пчеларот во стоотстотна вредност. Значи, се компензира загубата на кошници, пчелни семејства, ама пчеларите ниту тоа го знаат, ниту досега го користеле.
Веројатно малку кој знае и тоа дека, освен субвенција за пчелите, Владата, Министерството за земјоделство дава финансиска поддршка и за нови насади на медоносна флора. Одреден минимум за вакви насади е 0,2 хектари. За хектар засаден со багрем се добиваат 250 денари, или 8 денари по садница. Плус, субвенциите за матица се 350 денари и 500 денари по кошница. Откако ќе заврши проектот со ТИКА, Владата, која првпат подготвува и стратегија за развој на пчеларството, ќе треба да го реши проблемот со складирање и пласман на медот и производите од него. Нормално, ако во меѓувреме пчелите ја преживеат својата чума.
нашите печалбари ретко да имаат чалам за в родниот крај, просто веќе не сме толку патријархално расположени ко останатите етникуми, но со дна поозбилна светска економска криза ваквиот однос в миг ке се смени, а тогаш оние кои немаат бар бекдор овоштарник ке чешаат тоа глата по печурки и полжаи макар биле претходно и аристократски нафатирани
но да не е без ич и' државата декларативно се залага за рурална реемиграција преку тоа ипард морковите од еу, а од 2012 има и една линија за млади земјоделци, до душа линијата на шкрги со буџет од милион евра, но ако за 200к расте годишно истата, за една деценија може да дотераме до едно ново село реемигранти затоа пак се стимулира озбилно тоа урбаното гетоизирање [1]
да не мрчам ама се додека не се стокми рурална програма за млади со буџет од 100 милиони евра минимум, од вакви иницијативи фајде ќе имаат претежно новинарските рубрики и предизборните кампањи... а со таков буџет комотно можат да стокмат и едно министерство за рурална реемиграција во кое би се разработиле заедно со универзитетите неопходни стратегии и проекти, потпрени на едукативни центри, заеднички машински кругови, обова на запустени села итн. се она што претходно го наведувам како најисплатливо решениее за реемиграција, за жал ние сме на такво дереџе, да како заедница од услови се имаме, но не знаеме да се организираме та многу би ни позавиделе и на екстра чистиот воздух, земја и вода, а многу од третиот свет и на техничките прилики кои пак доколку сме здружени здраво, би не дотерале и до екстра вработеност ако не социјална сигурност за сите со поплиток џеб, нешто налик комуни ко Кибуците
ке биде маркетинг фора да охрабруваат млади и за хидропоникс проекти, особено за места со терсене почва, или затворен луп систем од рибник и хидропоникс насади [1] налик предност за оние кои имаат агро и еко иновативност во проектите
10.000 ЕВРА ЗА МЛАДИ ЗЕМЈОДЕЛЦИ
Поучени од минатата година и поради се поголемиот интерес кај младите да се занимаваат со земјоделие, и оваа година предвидовме износ од околу 1 милион евра за младите земјоделци. Огласот излегува утре, за користење на средства од програмата 2016 година. Ќе аплицираат сите кои ќе имаат бизнис план, програма. За реализација на инвестиција до 10.000 евра неповратни средства е нашата поддршка. Интересот е огромен, заради тоа што лани имаме исплатено околу 45 милиони денари. Интересот беше голем и од 143 апликации, 134 се одобрени, истакна заменик министерот за земјоделство, шумарство и водостопанство Ванчо Костадиновски.
Средствата, објасни тој се исплаќаат по реализацијата на бизнис планот. За оваа мерка може да аплицираат сите заинтересирани лица кои до моментот на поднесување на апликацијата немаат навршено 40 години.
несакам да звучам песимистички, но со толку мал буџет, ова делува строго ко партиска мерка, а друга ситнопаланечка гачка која би ја посочил е стимулирање на индивидуална механизација кај земјоделците, наместо да ги форсираат машинските кругови и тоа на локално а не на општинско ниво, доколку воопшто сакаме да дотераме со лезет до екстра кластери и воопшто самоодржливо здружување
дефинтивно имаме примери од кого да се поучиме како и зошто државата да ги откупи запуштените селски куќи, примерот со Војводина, иако и таму не ми се верува дека ќе се досетеле на вакво решение да не им беа српските избеглици од Славонија и Краина кои денес се гетоизирани подстанарски по градовите Besplatna kuća za one koji žele da se vrate na selo [1]
~
вакво нешто веројатно ќе мора и да се изрекетира од народните избраници, со оглед дека е преголем залак за грото од нив, а и оние кои би се одважиле да думаат во овој правец брзо ќе сконтаат дека ова ќе повлече екстра интерес кај масати а со тоа и енормен процес за менаџирање
бреј ние од историски објекти не правиме бренд а не пак од нечии заборавени иселенички руини, бар да направеаа за најбитните рурални експонати некоја приоритетна а јавна листа, на која и во приватна режија некој би се нафатил да обновува, јасно претходно би требало да се истера национализација заради небрежност на старите сопственици
Кај нас буквално градовите се празнат, а не пак селата да заживуваат.
Не е толку национализацијата проблем колку што е проблемот дека просечниот Македонец не сака да живее на село. Единствени села во Македонија коишто се градат редовно и се живи се албанските, турските и торбешките. Кај нив на секој агол гледаш нови печалбарски куќи. Ние сеуште се воспитуваме дека треба државна цицка да не храни цел живот. Земјоделска држава, а сите начукани во државна администрација.
Мах од ореи и костени има абер само на трпеза, и тук таму по некоја масовна берба на село, на што првпат се соочив со моментот како брзо да сотреш 100 кила орев нели лупен носи дупло цена, но иако има автоматски решенија ова аналогнава направија ми е хит
може ако дрвото ти е младо па да го пресадиш во заветрина па така да куртулиш, а доколку имаш цела плантажа само загревање ќе да му е мајката, можеби и ова фората со одложено вегетирање преку кречење на дрвата во кој случај подобро е засенување на овоштарникот ко опција додека да пројдат мразовите, ајде глобално затоплување и се е можно, во секој случај вреди човек да се позамара за да најде чаре за пролетните мразови, особено за ореите што да кажам ретко кое дрво има волку уникатен табиет да - плодовите му се полни Ом3 волја [1] a форма на мозок, ем стеблото универзална дендро мистика [2] додека листовите отровна есенција [3]
веројатно ореви полесно се тимарат и даваат поголем род, но бадемите мислам се без конкуренција, веројатно најкорисни од сите јаткасти овошки иако лушпата им е склет додека изобилството аминокиселините најдобро се искористуваат тек доколку плодовите се изртат или бар накиснат некое време во вода ... еве добра визуелна споредба по кој редослед би кренал јаткаста градина [1]
~
туку од креативност никогаш доста бар за оние кои имаат инспирација, ето склепале и дендро гоа-транс
Макс, кажи ако имаш искуство како оваа процедура да ја искористам на врста на орев што ја имам јас, а мислам дека ја нема друг никој(освен ако не зел од кај мене за да расади). оревот е многу голем, јатката е полна внатре и лесно се крши дури и со една рака. Но мана на оваа сорта е што многу често промрзнува ако има ладни денови напролет(лута роса). годинава на пример немам никаков род, за разлика од другите кои имаат други сорти кај кој родот се спаси од утринските мразови
есапот од последново видео е тро претеран, бидејки за 5 илјади евра еден хектар не се решава толку лесно, но има и побетер вториот текст во постов каде 1ха вели кревале за 2к евра и тоа со 100 прачки сигурно худини им е сметководител, но настрана почетните никој не остава простор и за останати трошоци, примарни ко алкализација на почва зависно од сортата [1] или секундарни ко трчање од-до насад, осигурување или оградување ~ евентуално пазач у комшии хм за 1к евра годишно нема подобра полиса од верен комшија
Цената на лешниците изминатиов период порасна речиси двојно. Ако пред неколку месеци килограм лешници чинеше 650 до 750 денари, сега еден килограм лешник се продава по цена и од 1.500 денари. Производителите на лешници и трговците велат дека причината за порастот на цената на лешниците е намалениот род во земјите од каде што Македонија увезува лешници.
-Цената во малопродажба драстично се зголеми бидејќи ланската година Турција се соочи со елементарни непогоди, имаше поплави и мразеви, што лошо влијае врз производството. Инаку Турција е најголемиот производител на лешник и ја снабдува цела Европа. Се надеваме цената ќе се стабилизира и дека годинава Турција нема да има проблеми со родот од лешници, вели Сашо Крстевски, производител на лешници и застапник за садници за лешници од сортата“TONDA GENTILLE DELLA LANGE”.
И додека потрошувачите реагираат на зголемената цена на лешникот, за производителите е добредојдена. Паралалено со малопродажната цена згелемена е и откупната на цена на лешниците, што го прави овој бизнис се попрофитабилен.
„Зголемување има и на откупната цена на лешниците. Така нашата сорта “TONDA GENTILLE DELLA LANGE”, за разлика од ланската година кога се откупуваше по цена од 3 евра, сега откупната цена е 5 евра за некршен, а 10 евра кршен лешник. Овој бизнис во Македонија од година во година станува се по атрактивен, засега во земјава имаме посадено од наши кооперанти некаде околу 300 хекатри. Ланската година се засадија околу 100 хекатри нови садници, кои се добар раст по хектаража за една година,“ вели Крстевски.
Каде е Македонија во производството на лешници?
Македонија има почвени и климатски услови за садење лешници. Сега лешниците што се продаваат во земјава се увезуваат од Турција, Шпанија и Грција. Но во последно време производството на лешници во земјава станува се поатрактивен агробизнис. Земјоделците се повеќе се интересираат за начинот на производство, набавката на садници, производствените трошоци и нормално заработката. Оние кои веќе се зафатиле со овој бизнис велат дека ако сериозно се посветите на производството, пласманот од лешници носи солидни приходи. Минатата година италијански агрономи ги посетија македонските садниците со лешници од сортата TONDA GENTILLE DELLA LANGE од која се прави и познатиот чоколаден крем Нутела.
Се работи за сорта од која што се прави познатиот чоколаден крем Нутела. Единствениот застапник за садниците од оваа сорта во земјава Сашо Крстевски, вели претставниците од италијанската компанија “Nutela Ferrero”, за сите земјоделци што ќе се заинтересираат да подигнат садници со оваа сорта на лешници, нудат договор за загарантиран откуп и едукација за одгледување на садниците. Претставниците од компанијата “Nutela Ferrero”, деновиве повторно ќе дојдат во земјава со цел да ги советуваат земјоделците како правилно да ги произведуваат лешниците.
Деновиве ги очекувам да пристигнат италијанските агрономи со кои ќе одиме во обиколка низ Македонија за да видиме како напредуваат садниците и да ги советуваме нашите клиенти совети како да правилно да ги одгледуваат своите насади, а и воедно да ја комплетираме цената на годинешниот саден материјал. Мојот насад од 2 хектари кој е во 3-та година е во одлична кондиција, во рана пролет беше агрономот од Италија кој ме советуваше како правилно да ги окроиме дрвцата, бидејќи годинава им е главниот процес на кроење, и од година би требале да очекуваме околу 1 килограм по стебло. Инаку според италијанските агрономи 7-та година е најпрофитабилна, кога од 1 хектар има производство од 2 тона, што е доказ за профитабилноста на бизнисот со лешници. Сакам да им порачам на сите идни земјоделци кое ќе се одлучат за овој бизнис дека имаме навистина стручен тим од агроном од Италија, што не прати од самото садење па се до берба. Од наредниве денови правам резервација на садници за годинешното садење за во есен, и кој е заинтересиран слободно може да ме контактира на телефонскиот број 075/240-925, вели Крстевски.
Математиката покажува дека инвестицијата би чинела 2.500 евра, но како што велат упатените во овој агробизнис, се враќа за две до три години.
Еве колку пари и за што ви се потребни при подигањето на насадите со лешници:
600 садници = 1.800 евра
За риголовање =350 евра
За ископување на дупки =200 евра
Прегорено ѓубре =50 евра
Работници =100 евра
Во Италија, земјата на чоколадниот крем Нутела, се засадени огромни површини под ова јаткасто овошје. Поради големата побарувачка постои недостаток од лешник и увезуваат од Чиле, Аргентина и други подалечни земји, за што пак имаат огромни трошоци. Затоа и Македонија, Италијанците ја сметаат за поатрактивна, бидејќи пресметале дека ако од кај нас го откупуваат лешникот, ќе имаат помали транспортни трошоци, што пак им оди во прилог на сите заинтересирани земјоделци од Македонија кои сакаат да отпочнат сопствен семеен агробизнис.
11.08.2013 - Македонци произведуваат лешник за познатиот Нутела крем
Производството на лешници во земјава станува се поатрактивен агробизнис. Земјоделците се повеќе се интересираат за начинот на производство, набавката на садници, производствените трошоци и нормално заработката. Оние кои веќе се зафатиле со овој бизнис велат дека ако сериозно се посветите на производството, пласманот од лешници носи солидни приходи.
Сашо Крстевски од Скопје веќе втора година одгледува лешници. Почнал со 1.000 садници на површина од два хектари. Садниците ги набавил од Италија.
– Идејата за одгледување на лешници ја добив од роднини и пријатели кои што живеат и работат во Италија, а кои исто така се занимаваат со одгледување на лешници. Еден садник чини 3 евра (садникот е сертифициран за субвенции) и го набавив од Италија, вели Крстевски.
Лешникот цвета доста рано напролет, пред да разлиста. Се сади во доцна есен односно од 20 ноември до 10 декември. Садникот е едногодишен и истиот треба да пророди после втората година откако е засаден , а од 3-4 година ќе почне да го зголемува капацитетот на раѓање. Лешникот се бере еднаш во годината во Септември или Октомври. Најважно при подигнувањето на насад со лешници е изборот на сортата. Упатените во бизнисот велат дека треба да се одбере сорта која што при одгледувањето ќе бара минимум трошоци и ќе е барана на светските пазари. Засега таква сорта е италјанската Тонда џентиле де ла ланге, која се користи за производство на светски познатиот крем Нутела. Отпорна е на зимски мразеви и е многу родна и погодна за производство на македонско тло. Оваа сорта ја произведува и Крстевски, кој вели дека за разлика од другите сорти кои треба рачно да се собираат за што е потрбна дополнителна работна сила, оваа сорта паѓа од дрвото со едно протресување.
-Имам склучено договор со загарантиран откуп во Италија за фабриката Фереро, бидејки од оваа сорта Тонда џентиле де ла ланге се произведува Нутела кремот. Откупната цена зависи од берзата, моменталната цена на лупениот лешник е 5 евра, а на нелупениот е 2,5 евра за килограм.
За почеток за една солидна заработувачка и рентабилно производство, секој почетник би требало да започне со околу 1.000 садници. Еве како изгледа математиката на Крстевски и зошто лешникот е исплалтлив агробизнис:
-Овој семеен бизнис е и тоа како е исплатлив. Една проста матаматика, имам 1000 садници помножено со 10 евра од дрво е еднакво на 10 000 евра, а за мене таа цифра е задоволителна. Инвестицијата за 2 хектари мене ме чинеше околу 11 000 евра, со тоа што јас буквално немав ништо, почнав се од почеток, земав државно земјиште под концесија од 30 години, бидејки немав вода морав да бушам вода, пумпата за вадење вода е прилично скапа, немам никаква механизација за обработка на нивите, насадот ме чинеше 3000 евра. Но, се ова што досега сум го вложил ке ми се врати за 2-3 години, бидејќи лешникот држи добра цена и што е најважно е баран на странските пазари, објаснува Крстевски.
Токму затоа интересот од година во година расте. Италјанската компанија со која што соработува Крстевски, го овластила да биде нивни преставник за саден материјал во Македонија.
-Мислам дека во последниве неколку години има голем интерес за производство и одгледување на лешници. Откако Италијанците ме овластија за преставник во земјава, многу луѓе ми се јавуваат и сакаат да набават садници. Моите планови за понатаму се да засадам уште 3 хектари и со вкупно 5 хектари мислам дека ќе имам еден солиден бизнис за нашето семејство, вели Крстевски.
Најголем производител на лешници е Италија, Турција, Италија, Грција и САД се најголемите производители на лешници. Сепак лидер во ова производство е Италија. Лешникот е дрво кое живее од 70-100 години, а раѓаат плод раѓаат од 50-70 години. Според стручната литература, во полн род од едно стебло се добиваат 8-12 килограми. Во зависност од формирањето на круната, густината на садење, староста, сортата и агротехничките мерки, лешникот има род од 2,2 тона па до 3,6 тони по хектар.
Проект за производство на лешници во источна Македонија
Кон крајот на минатиот месец земјоделците од источна Македонија се запознаа со проектот „Лешник во Македонија“ кој е поддржан од Министерството за земјоделство, шумарство и водостопанство. Тогаш експертите од проектот посочија дека за помал насад и ако не се почнува од нула, инвестиција по хектар изнесува 2.500 евра, a се однесува за околу 50 садници за еден хектар површина, за што се потребни и 800 евра за обработка на почвата, сума која се рефундира преку субвенциите на Владата. Италијанските експерти кои беа повикани за проектот, им го објаснија на земјоделците начинот на производство на лешници и бенефитот, бидејќи потребите на кондиторската индустрија за овој производ растат секојдневно.
изворна градба на овие простори без јаткасто овоштие у околина е невозможна сцена, најчесто Ореви и Костени а во последно време се почесто и Лешници таман есенва им е бербата
инаку поисплатлива плантажа од јаткастиве мислам здравје, ем тоа лушпите можат дополнително да им се искористат као биомаса за загревање, зимзелена самоодржливост, доволно исплатлива и ко украсно а не па плантажно дрво, зависи само за која сорта чоек има трпение [1] ем со овие цени кои сега ги држат јаткастиве веројатно и најдоходовна долгорочна инвестиција потпрена на далеку помалку труд него останатите овоштија
математиката вели дека на 1 хектар одат минимум 500 дрва (од 2 до 10 евра расад) според итаљанскиве норми од видеово, иако и дупло односно погусто да бидат насадени лешниците не би имале зијан само ќе се ќари на системот за наводнување 16 ден метар x 2км = 500 евра плус 2 ден капалка, та со скромна инвестиција се крева за почеток супер плантажа, подобро него да зароби чоек каменот во некој стан од кој ќе вади смешна кирија, за ќарот не ми се дума но ко ден е јасно дека е загарантиран [1] ако не удри мраз или град годината
[1] - Lešnik Tonda Đentile dela Lange - Vrlo rana i rodna sorta (sazreva sredinom avgusta), srednje bujna, otporna na zimske mrazeve. Plod je serednje krupan (2,5 g). Dobar oprašivač je 'Romana'
~
уште ако затера човек со црн тартуф меѓу корења па да ужива во мултитаскинг сред плантажен симбионт од фунги и јатки
иако по селата има доста уникатна традиционална градба, чинам само онаа извиканата по градовите е конзервирана, ко примерите по Охрид или пак оние пд Велес [1][2][3] дури велешките се можеби најуникатни со оглед дека се во срцето на вардарска Македонија, камо да не беа осамени реликти туку дел од урбани јадра, но и ко такви се невообичаено привлечни заради фракталниот амбиент на летачки чардаци, еркери и кровои, карактеристика за цела автохтона архитектура в географска Македонија [1][2][3]
туку кај јужниот влез на Велес вчера на враќање од автобус заприметив интересна куќа крај пругата, долниот дел од камен а горниот гредова дрвена конструкција но без исполна во ѕидовите, гредите беа црни та веројатно истите се од импрегниран даб, можеби ја реновираа незнам, но навистина интересно делуваше куќата ко приземна со голем отворен трем на спратот, што би рекле малџиски со печурка на чатија
вакво нешто сакав и сеуште сакам да направам ко видиковец врз стара плевна в село, на која еден ѕид е сочуван, на кој би врзал дрвена конструкција со балирана слама исполна, а горе би пуштил отворен чардак, но веројатно идејава нема да дочека бел ден бидејки ѕидот веќе почна да попушта та не само што веќе е раслабен туку би требало да се преѕида, а мислев да го врзам само со бетонски појас одозгора [1] но сега не само што е касно за тоа туку и да го преѕида мајстор за камен истиот, посекако нема со вар и глина, туку со цемент и песок ќе го крева, што поприлично ќе ја изремети изворната атмосфера, макар на многу и таа не им е битна само за да ја фтасаат панорамата во случајов кон Пелистер
филмот Мис Стон ќе да не е сниман автентично со ниедна сцена во село Ратево, бар од она што можам да препознаам се работи за Бистра, Мариово и Охридско, а од последниот регион веројатно тоа е Пештани
дефинтивно имаме примери од кого да се поучиме како и зошто државата да ги откупи запуштените селски куќи, примерот со Војводина, иако и таму не ми се верува дека ќе се досетеле на вакво решение да не им беа српските избеглици од Славонија и Краина кои денес се гетоизирани подстанарски по градовите Besplatna kuća za one koji žele da se vrate na selo [1]
~
вакво нешто веројатно ќе мора и да се изрекетира од народните избраници, со оглед дека е преголем залак за грото од нив, а и оние кои би се одважиле да думаат во овој правец брзо ќе сконтаат дека ова ќе повлече екстра интерес кај масати а со тоа и енормен процес за менаџирање
бреј ние од историски објекти не правиме бренд а не пак од нечии заборавени иселенички руини, бар да направеаа за најбитните рурални експонати некоја приоритетна а јавна листа, на која и во приватна режија некој би се нафатил да обновува, јасно претходно би требало да се истера национализација заради небрежност на старите сопственици
~
но и на поклон да му дадат некому и' земја и' куќа, доколку тој некој не е психички и умствено подготвен за транзиција чинам ефектот во најдобар случај ќе биде млак, та секој кој би сакал да скубне од град треба час поскоро да се аклиматизира на идејата дека тоа е активен живот кој освен кондиција бара и фокус, односно умствено човек да се поткова со инфо бар околу календарските амплитуди за Земјо-Делие [1] воопшто да знае дека уште во февруари почнува активно да се обработува и оплодува земјата, а што било типично и во антиката [2] односно психички така речи да е нафуран на рано будење но и ран пролетен импулс, по едно срце да остава днвено на нива, пчеларник ил шума
дефинитивно не е на одмет да има и мотивациони центри во секоја реемигрантска општина која би ја склепала власта, можеби со био-агитпроп бреинвошинг сред селски амам или солена соба, а за жените масажен салон или педикир до воденица шала на страна но ваквите реемигранти би требало особено да се стимулирани на кооперативен табиет, а за сето ова да биде самоодржливо како идеја, утре наместо полураспаднатите а национализирани страи камени куќи да ги обновува државата со слободна работна сила, истото може и треба да го протурка со раја осудена за лесна робија налик резерват за рехабилитација и ресоцијализација за сите кои не сакаат да дремат в 4 ѕида, особено оние кои имаат услови за амнестија, или пак не им се мети в град заради гордост и срам а би биле волни да ревитализираат села, во кои патем утре би им било дозволено и бесплатно да престојуваат туристички бар еднаш годишно да можат да бидат наградени рурално туристички за својата ангарија, брек народ би се мотивирал на и доброволно на престапи, ајде педолошки бенефит за сите што се општествено маргинализирани, само да се внимава вакват спона утре да не пројде во маоистички ил сталинистички урбани логори кои би ја крепеле државната инфраструктура, она цел овој потфат да биде доброволен, хм сигурно ви делува утопистички, но лично попрво би кренал три крова него да исчистам една градска улица доколку морам и не заради нешто др4уго него чистиот планински воздух наспроти ова градската пм-ка
многу куќи се и на иселеници, а кои неможат, несакаат или незнаат како да интервенираат за да ги сочуваат своите огништа, можеби преку амбасадите треба да се спроведе иницијатива за иселениците самоиницијативно или во ипард-кластер да бараат некој кој би им ги изнајмил куќите проформа на 10 год. - еден од условите кој го бара државата за да одобри 50% ипард кофинансирање за туристичка обнова, а ова претпоставувам би повлекло и поголем интерес за рурална реемиграција
ова е уште еден рецепт, освен оној социјалниот предочен погоре, единствен зијан е доколку реемигрантите кренат раце предвреме, а што би се компензирало со нови заинтересирани домакини, а може и сите ослободени а обновени вакви објекти да прејдат во раце на општината која потем туристички би ги опслужувала, но тоа и некое министерство да го контролира бар електронски како не би заминал муабетот во општонароден куплерај
за кај нас додека помасовно да повлече нога руралниот туризам, само вакви државни интервенции се шанса за масовно да се обнова селата, со тоа и наталитетот и вработеноста, инаку ретко се наоѓа домакин кој би се одлучил да префрли рурално а не па туристички, ко во случајот со фГ од Оморани или Пеце од Дихово
успат веројатно ќе треба кофинансирање и за типизирана македонска градина [1] бидејки нашите современи импровизацииве не се ни за во луна парк
може сите чекаат да влеземе во ЕУ па таму да се надеваат и на 80% поврат преку leader програмата [1] само што до тогаш и ЕУ и ипард ќе заминат курбан, а селски туризам сетне ќе тера народ во колиби од плитар, иако и сега истите можат да послужат балирана алтернатива или надополна на камените ѕидини кои вирејат по селава
штета и скопско се' се поштомдоса, сите села здраво ги избетонираа, тук таму што ќе се најде по некоја куќа под скопска црна гора или караџица, можеби се што е рурален предел да биде условено бар во долниот дел да мора да биде камена градба за да се добие градежна дозвола, нормално без предиспозиции каков камен и како истиот да се нареди со оглед дека тоа не би било туристички кофинансирана интервенција, а во кој случај сигурно многу би оделе со фасаден камен за да исполнат норма, но и тоа е доволно за колку толку да се врати каква таква изворност по селата
Заштитата на традиционалните селски куќи и амбиенти е првиот чекор кон заштитата на културното наследство
Битола - Без валоризација нема развој на руралниот туризам во државата. Ова е само една од поентите во книгата „Селските населби и куќи во Потпелистерието - културно наследство на Битолско-преспанскиот регион“. Дури 39 села во Потпелистерието во Битолскиот и Преспанскиот регион беа цел на анализа на архитекти од Заводот и музеј Битола и голем број надворешни соработници. Испитувањето правено во период над 4 години е преточено во магистерскиот труд на Викторија Момева- Алтипармакова, архитект во Завод и музеј Битола.
„Предмет на истражување беа новите селски населби, како географски, руристички и социо-културни целини. Исто така и традиционалната селска куќа, како културно наследство и економски ресурс“, вели Момева- Алтипармакова.
Еден дел од книгата е посветен на анализите за можноста за заштита и употреба на традиционалните селски куќи и традиционалните амбиенти со што ќе придонесе за подигање на свеста и кај професионалците и кај пошироката јавност за значењето и заштитата на културното наследство, како и за развој на туристичка географија.
„Едно од министерствата неодамна распиша конкурс за доделување субвенции за градење туристички капацитети од 20 до 70 легла. Кога го слушнав тоа многу се загрижив. Зошто некое министерство не доделува средства за заштита, адаптација, реставрација на старите селски куќи, старите школи, напуштените домови на култура кои се наоѓаат во селските средини“, вели Момева-Алтипармакова.
Во изминатиот период значајни објекти по селата во регионот се изложени на кражби и уништувања. „Заштитата во ваквите средини треба да биде сведена под атрибутот активна заштита, значи можностите што ги дава, пред се' туризмот во таквите средини. Штом имате валоризација, знаете кои се објектите, каде има можности за имплементација на туристички активности“, вели Сашо Коруновски, декан на Факултетот за туризам од Охрид.
Како главен предуслов за развој на руралниот туризам мора да биде постоење на активно локално население, кое треба да биде и соодветно едуцирано.
„Почетен поим во руралниот туризам е селските населби да имаат население. Значи, не можеме да ги земеме хотелиерите од Битола или од Охрид и да ги однесеме таму. Но и населението не е секогаш едуцирано за тоа што значи рурален туризам, што бара гостинот, точно да знае кои се нормативите, кои се хигиенските услови, колку време треба да се посвети на гостинот, како треба да му се задоволат барањата“, вели Коруновски.
Покрај едукацијата на локалното население треба да се развие и широк кластерски концепт, каде што секој точно ќе си ја знае својата улога. Мора да земат учество и локалната самоуправа, Заводот и музеј и соодветните државни институции, бизнис-секторот. Само на ваков начин, а не инцидентно и изолирано овој вид туризам може да донесе успешен развој на руралните средини.
„И на крај производите од руралниот туризам треба да се понудат на пазарот преку туристичките агенции“, вели Коруновски. (А.Б.)
земјоделец без осигурување е ко бравар без заштитни наочари, можеби никогаш нема да настрада но зошточовек да ризикува, а знаејки дека секоја година мое да здрма суша или град бар овие два ризика да може да се анулираат, иако најбезбедна и најисплатлива опција е подигаже заштитни мрежи и сеници аберите постирани понапред [1][2] една година чоек да зијани ета ја мрежата
но не секој има камен да се расфрла макар јасно му е колку е саат и би сакал да ги пресретне несреќите, иако има многу што воопшто и не се замараат, за сите нив осигурување е повеќе од неопходно, ко молитва в Црква, во спротивно коцкарскиот табиет може да ги чини и нервози па и очај
за сите информации во однос на земјоделските осигурителни полиси најдобро е да се обраќате до АСО него до ОД-ата
13.09.2015 - Пораст во функционирањето на осигурителниот сектор
Граѓаните, компаниите и земјоделците се повеќе купуваат осигурителни полиси. Во првото полугодие од годинава, за скоро 8,5 % се зголемиле приходите од продажбата на полиси, во споредба со истиот период од лани, покажуваат податоците од Агенцијата за супервизија на осигурувањето.
Од Агенцијата велат дека осигурителните компании се високо ликвидни и навремено се исплаќаат штетите. По владината мерка за обештетување на земјоделците од пополавите, се зголемила и продажбата на осигурителните полиси за земјоделието.
Временски неприлики што ја зафатија земјава на почетокот на годинава во кој беа оштетени од невремето земјоделските посеви, но и домовите на дел од домаќинствата беше повод Владата да најави мерка за обештетување.
Вчера од Струмица вицепремерот Зоран Ставрески најави дека ќе се исполни даденото ветување до среда. Се чека извештајот од Агенцијата и комисиите за да стартува исплатата.
Станува збор за преку 400 налози, за 400 семејства, а износот на средства е 33 милиони денари.
Наместо еднаш годишно, тракторите ќе се регистрираат на шест години
Ќе се намалуваат трошоците за регистрација на трактори. Компаниите кои имаат вакви возила и земјоделците наместо еднаш годишно ќе имаат обврска да ги регистрираат на секои 6 години. Регистрацијата на тракторите чини од 500 до 1000 денари зависно од јачината на моторот, а дополнително нивната исправност на технички преглед ќе се проверува на секои две години. Според проценките на терен, во Македонија има околу 53 илјади трактори, а од нив само 20 илјади имаат регистрација. ...
конечно доколку сакаме да се осигура руралната реемиграција, покрај субвенционирани (ако не и на поклон за социјално загрозените) туристички куќи, обработлива земја и заедничка механизација, ќе треба и некоја форма на бесплатно дворно место во склоп на куќата пр. од 0,5 ха а кое би имало функција ко лична градина по примерот кај руските социјалистички Дачи концепт кој корен влечел од Царска Русија
но денес главен проблем не е земјата, туку тоа што многумина немаат ништо при рака од механизација, а особено никаков абер како самоодржливо да преживеат од земјоделие
примерот со посткомунистичка Русија кога државата практично најправедно им ја распределила земјата од своите ЗИКови на самите вработени (нешто што кај нас не го дочекаа нит работниците по озт-еата а не па земјоделците) но тоа не допринело до особен развој нит па во регионите блиску до кина и јапонија [1] кои теоретски би можеле да повлечат лесна соработка односно извоз - Land reform in the early 1990s privatized 108 million hectares of agricultural land in Russia. These lands, owned by large Soviet collective and state farms (kolkhozes and sovkhozes), were distributed to their former workers as ownership rights to unspecified plots (page 9) [2]
дефинитивно социјални машински кругови би биле повеќе од добредојдени и не само како прва помош туку како алат за рента, со специфични бенефиции за почетници и посебни субвенции за органски и изворно расположени земјоделци, та ако ништо друго и старите сорти вака да ги вратиме во игра
можеби државата треба да покрене Вуфинг центри ко Селски Комуни каде оние кои би сакале нешто да научат практично органско земјоделие би имале прилика бесплатно тоа да си го дозволат истите комуни би можело да се дополнети со старечки домови за Социјалци,. иако чинам дека штом се покрене ваков едукативно-самоодржлив систем, со оглед дека во природа ем при органски зарзават, ќе се заинтересира сите пензионери за рурална реемиграција, а во случај на колапс на пензискиот фонд ова би било идеално решение за државата да си реши маките долгорочно
кога некоја влада би ја насочила енергијата кон рурална катарза на земјава, тоа би ја осигурало иднина на истата долгорочно и за во најневозможни услови, се сеќавате на сардисаната од војни и санкции СРЈ со се сета инфлација која ја дрмаше тогаш, да не беа живи селата во Србија сигурно се ќе отидеше јабана, нешто што сега може да ја снајде Грција, но тие имаат доволно масивен буџет и за да покренат рурална реемиграција макар банкротирале, иако прашање е дали сред сеопшт колапс на некој систем народ може да собере сили за некаква озбилна иницијатива ко Самоодржливи Комуни, со ко.оп Машински Кругови, воопшто солидарно обновување испустени села итн. можеби ќе им помогнат искуствата на катастрофално погодените Хаити, Пакистан, Непал итн. а во кои услови најбитно е само ЧИСТА ВОДА со оглед дека добар дел храна пристига тогаш како хуманитарна закрпа од страна
ако се спореди новата мерка за 3ха по Социјалец наспроти 10ха по Земјоделец ќе излезе дека социјалците се попривилегирани од земјоделците, иако со 10ха се тера екстра фарма и производство доколку чоек има акал, а и со 3ха се вади супер еко-ранч, но сепак маката ќе им има различно времетраеење односно простор за ризик и зицери
не ми е јасно само како планира државата да ги помогне социјалците околу обработката на земјата можеби ќе им субвенционира и по некоја казма и мотика шала на страна ова е навистина корисна мерка и за срдечен поздрав, а еве веќе и неколку години е во игра, фали уште да се формира државни/општествени машински кругови кои би ги опслужувале Социјалните Фармери, та преку нив и да поучува реемигранти дустабанлии [1] а зошто и да не ги организира (штом им крене родот потурбо) кон плански расад,берба,преработка,производ а сето нормално спроведено преку тоа АФПЗРР, во спротивно без нивни аршин ќар ќе имаат само селаните староседелци кои се водат како социјалци, додека ре-емигрантите на тие нивје ќе тераат претежно фотосеанси од селска идила
...при што еден барател може да добие максимум до 10 хектари земјиште. Ова право може да го искористат физички и правни лица, со претежно земјоделска дејност, а зависно од видот на културите, земјиштето ќе може да се закупува од 15 до 50 години. Согласно со Законот за користењето земјоделско земјиште, на 50 години ќе се издаваат маслинарници, на 30 лозја, овоштарници, локации за спортско-рекреативни активности и за рурален развој, а на 15 години ливади и за одгледување на други земјоделски култури [1]
26.5.2015 - Ќе се понудат 133 хектари земјиште за социјалците
На плодоуживање може да се доделат до три хектари земјиште за одгледување земјоделски култури
Јавен повик за давање државно земјоделско земјиште на плодоуживање
Државата на јавен повик за давање земјоделско земјиште во државна сопственост на плодоуживање за социјално необезбедени лица ќе понуди вкупно 133 хектари (ниви, ливади и трска) во 11 региони, и тоа во Свети Николе, Велес, Неготино, Гевгелија, Македонски Брод, Крива Паланка, Виница, Кавадарци, Крушево, Куманово и во Кратово.
Земјоделското земјиште се издава на петгодишно плодоуживање, а секој понудувач - корисник на правото на социјална помош како инвалидни лица, самохрани родители и лица згрижувачи или старатели на дете без родители и родителска грижа или возрасно лице со одземена деловна способност, до Министерството за земјоделство, шумарство и водостопанство во Скопје, може да достави само еден оригинален образец (барање) во рок од 30 дена од денот на објавување на јавниот повик во дневниот печат.
На плодоуживање може да се доделат до три хектари земјиште за одгледување земјоделски култури. Големината на површината на земјиштето не може да биде поголема од три хектари ниту помала од големината на една катастарска парцела.
Изборот на најповолен понудувач ќе го врши комисија, врз основа на критериумите утврдени во програмата, а во договорот ќе бидат одредени видот и висината на помошта што се обезбедува за започнување на плодоуживањето.
вакви околности за концесионирање на Социјалците, Невработените и Стечајците чинам нема нигде на Балкан, а и во ЕУ не верувам дека би добиле негде 3ха обработлива земја на вересија, битно со ова кај нас сме чекор поблиску кон озбилно отворање простор за селска реемиграција, а по која веќе врти и цела европа сред рецесијава
Today, and after the bursting of the real-estate bubble, some of the construction workers who were laid off are returning to the rural areas in the hope of regaining their former jobs. Along with scores of unemployed urban youths, they are undergoing a process of re-peasantisation A and reiterating their demands for land access and work. [1]
Во Македонија има вкупно 170.885 земјоделски стопанства, покажува последното истражување на Државниот завод за статистика. Просечно, едно земјоделско стопанство користи 1,85 хектар земјоделско земјиште и има 2,14 добиточни единици. Вкупно користеното земјоделско земјиште е 315.863 хектари, а од вкупниот број стопанства 58,2 отсто користат до еден хектар земјоделско земјиште. Земјоделските стопанства имаат вкупно 365.868 добиточни единици, додека 56,5 проценти одгледуваат добиток, живина и пчелни семејства. Според статистиката, во Република Македонија просечно има 0,5 трактори по стопанство. [1]
Земјоделците да се разбудат, достапни се милиони евра
Министерството за земјоделство, во соработка со УСАИД, работи на воспоставување гарантен фонд за олеснет пристап до кредити. Преку овој гарантен фонд, корисниците на ИПАРД ќе имаат можност да добијат гаранција до 50 отсто од кредитот
Македонските земјоделци најмногу користат финансиска поддршка од ИПАРД за набавка на трактори
ПАРИТЕ ОД ЕУ-ФОНДОВИТЕ СЀ УШТЕ НЕ СЕ КОРИСТАТ ВО ДОВОЛЕН ОБЕМ
Земјоделците преку ИПАРД-програмата за развој или набавка на нова опрема добиле 4,3 милиони евра по десет објавени повици за користење на европските пари. Досега се потпишани над 500 договори, а земјоделците, за разлика од порано, денес се многу повеќе информирани за можноста да се користат средства преку ИПАРД-програмата. Сепак, патот до тие парични средства сѐ уште е тежок. - Во рамките на 10-те јавни повици во изминатиот период беа потпишани вкупно 560 договори за финансиска поддршка во вкупна вредност од 12.824.000 евра. Од нив, на 230 потписници на овие договори веќе им се исплатени средствата и вкупната вредност на реализираната финансиска поддршка изнесува над 4.300.000 евра. Другите договори очекуваме да се исплатат по реализација на инвестициите од страна на самите баратели - велат од Агенцијата за финансиска поддршка во земјоделството и руралниот развој.
Финансиската поддршка што се нуди преку ИПАРД-програмата е неповратна, а средства се обезбедени од буџетот на Европската Унија и од буџетот на Република Македонија. Со средствата се покрива одреден процент од вкупната вредност на инвестицијата направена од барателот на средствата. - Македонските земјоделци најмногу користат финансиска поддршка од ИПАРД за набавка на механизација во овоштарство, лозарство и градинарство, како трактори и приклучна механизација, ефикасни системи за наводнување, атомизери, мулчери и друго. Со ИПАРД е реализирана и поддршка за реконструкција на овошни и лозови насади, како и за модернизација на краварски фарми.Бидејќи ИПАРД е наменет и за преработувачката индустрија, значајно е да се напомене дека овие средства се искористени и за модернизација на фабрики за преработка на овошје и зеленчук, млекарници, винарници и откупни центри - велат од Министерството за земјоделство, шумарство и водостопанство. Од агенцијата, пак, посочуваат дека со финансиската поддршка им се овозможува на земјоделците зголемување на ефикасноста на производството и достигнување стандарди на ЕУ.
ИЗДИГНУВАЊЕ НА СВЕСТА Од Агенцијата велат дека голем број земјоделци се веќе запознаени со условите што треба да ги исполнат, како и со документите што треба да ги поднесат за нивното барање да биде прифатено, но тие заедно со телото за управување со ИПАРД при МЗШВ работат на издигнување на свеста кај земјоделците за искористување на можностите што ги нуди ИПАРД со одржување директни средби со потенцијални баратели речиси во сите населени места низ Македонија. - Најголем проблем за искористување средства од ИПАРД-програмата е обврската целосно да се вложат средства, па да се собере потребната документација и со неа да се аплицира за средства од програмата. Секако добар потег е најавата на Министерство за земјоделство да формира фонд со кој ќе се поддржат инвестициите, бидејќи малку земјоделци имаат финансии предвреме да ги вложат потребните пари и да чекаат поврат на половина од вложеното - вели Влатко Стојановски, консултант за аплицирање за средства од ИПАРД-програмата. Тој исто така посочува дека при аплицирање за средства од програмата забележале дека проблематични се и собирањето и пополнувањето на документите, бидејќи во одредени институции потешко се добиваат документите, или не се даваат во форма како што се бараат за аплицирање за ИПАРД. - Понекогаш е потребно повеќе време, што е кочница во целата процедура. Од друга страна, не им се дава ниту помош на земјоделците за вадење документи, би било убаво да има советник во агенцијата што би им помагал на земјоделците и би ги насочувале при собирањето на документите или би им кажувале дали документите се во ред - додава Стојановски.
ПОМОШТА Е ДОБРЕДОЈДЕНА Преку ИПАРД може да се добие финансиска поддршка преку три различни мерки што се однесуваат на примарното земјоделско производство, преработка и маркетинг на земјоделски производи и диверзификација и развој на рурални економски активности. Притоа, условите што треба да ги исполнат барателите се разликуваат во зависност од мерката. На пример за мерката 101, инвестиции во земјоделски стопанства за нивното преструктурирање и надградба за достигнување на стандардите на Европската Унија, најзначаен критериум е земјоделското стопанство да биде регистрирано во таканаречениот Единствен регистар на земјоделски стопанства и притоа да ги исполнува минималните критериуми во поглед на расположливите земјоделски капацитети и да ги има намирено сите обврски кон државата, да биде сопственик на земјиштето или да има право на користење.
- Во план ни е во блиска иднина да конкурираме на ИПАРД-огласите за стратегиски инвестиции што ќе ни бидат потребни во согласност со нашите планови за пораст и развој на компанијата, а лично сметам дека ИПАРД-програмата е одлична можност за развој на земјоделството и бизнисите поврзани со него, бидејќи овозможува поврат на вложените (инвестираните) средства во висина од 50 отсто. Хендикеп за искористувањето на финансиските средства што оваа програма ги нуди е тоа што претходно мора да инвестирате 100 проценти од средствата и дури потоа да чекате поврат на 50 отсто од вложените средства од една страна и во некои случаи преобемната документација и сложените процедури за конкурирање за дел од земјоделците и компаниите - вели Дане Јовановски, директор на винарница „Стоби“. Тој додава дека во насока на олеснување на процедурата за земјоделците и компаниите е заложбата на ресорниот министер Михаил Цветков за формирање таканаречен гарантен фонд за ИПАРД, преку кој ќе бидат обезбедени 100 отсто од средствата за инвестирање преку комерцијалните банки со повластена каматна стапка и за очекување е овој фонд да биде од голема помош за земјоделците и компаниите за реализирање на нивните развојните планови.
ДОЛГ ПЕРИОД ЗА ВРАЌАЊЕ НА СРЕДСТВАТА Пред секој јавен повик, АФПЗРР издава упатство за корисници на средства од ИПАРД по мерки во кои детално се содржани сите информации за критериумите, условите за прифатливост на проектите и условите за финансирање, кои упатства се дистрибуираат до сите подрачни единици на МЗШВ и работните единици на АПРЗ. Упатствата во електронска верзија може да се најдат на електронската адреса: http://www.ipardpa.gov.mk - Има зголемена продажба на механизација преку програмата ИПАРД, што, според мене, е добра мерка, бидејќи земјоделците се снабдуваат со нова и посовремена опрема. Секоја помош е добредојдена, особено бидејќи земјоделците се посиромашни и најчесто купуваат евтини модели или, во овие ситуации, најевтиниот модел што е субвенциониран со програмата - вели Александар Зојчевски, претставник на „Агровојводина механизација“, компанија за продажба и за сервисирање земјоделска и градежна механизација, продажба на сточна храна, увоз и реекспорт.
Тој додава дека разликата меѓу купувањето пред да почне програмата и денес е што сега се купува поквалитетна опрема, бидејќи со програмата е наметнато опремата да потекнува од ЕУ. - Според мене, и покрај подобрата опрема, земјоделците не се шират, не вработуваат луѓе, туку и понатаму работат како и претходно, кога имале стара опрема, или воопшто немале опрема. Нема напредок, нема ширење на бизнисот или зголемување на приносите, а што е причината, не знам, но би требало со нова опрема да се зголеми обработеното земјиште, да се зголеми приносот, но кај нашите земјоделци не се случува тоа - вели Зојчевски, додавајќи дека единствен недостаток според него е предолгиот период на поврат на парите, бидејќи понекогаш тие се добиваат дури по година-година и пол од купувањето, што за некои земјоделци може да биде проблематично, но како акција е секако позитивно.
МЗШВ: Фондот ќе ги олесни вложувањата
Земјоделците можат да добијат бесплатна помош при подготовка на своите барања за користење финансиска поддршка од Агенцијата за поттикнување на развојот на земјоделството. При аплицирање и собирање на потребната документација, на земјоделците им стојат на располагање советниците од Агенцијата за поттикнување на развојот на земјоделството во шест регионални центри низ државата. Советниците од АПРЗ им помагаат на земјоделците во собирање и проверка на потребната документација, како и изработка на технички предлог-проекти и деловни планови што се дел од барањето за користење на ИПАРД-средства. - За поддршка при аплицирањето земјоделците можат и се јавуваат и во подрачните единици на Министерството за земјоделство, шумарство и водостопанство, како и во централата на МЗШВ во Скопје. За поголемите типови инвестиции што се прифатливи за кофинансирање преку ИПАРД постојат и приватни консултантски куќи што работат на изработка и собирање на целата потребна документација. Може да се каже дека правилото инвестицијата да биде целосно реализирана со сопствени средства, по што Агенцијата за финансиска поддршка во земјоделство и руралниот развој исплаќа до 50 проценти од реализираните трошоци, до одреден степен претставува пречка за земјоделците, особено кога се работи за поголеми инвестиции и една од причините за недоволната искористеност на ИПАРД-средствата - велат од МЗШВ. Земјоделците и преработувачката индустрија во моментов имаат на располагање поволни кредити што се нудат од страна на Македонската банка за поттикнување на развојот, пласирани преку комерцијалните банки, а Министерството работи на воспоставување гарантен фонд во соработка со УСАИД за олеснет пристап до кредити. Преку овој гарантен фонд, корисниците на ИПАРД ќе имаат можност да добијат гаранција за до 50 отсто од кредитот.
во последно време доста народ повлече камен врз основа на рурален туризам, доста ставки се надополнуваа и со занаетчии, а прилог инвестиција која се врзува во проектите се и мини рибник та мини золошка нормално музеј и опремување на истиот итн. би било корисно да може некој да посочи во кои случаи се зголемува прагот на кофинансирање над 50%, хм во членките на еу по дифолт чинам прагот е над 70% но таму толку цепидлачат со проектите та едно штрафче да е вишок или мањак од предвиденото и ојде инвестицијата 100% индивидуално
нејсе за наши услови не е воопшто малку 500к индивидуално а веројатно никогаш нема ни да ги врати чоек назад од рурален туризам макар 50% му ги поклониле односно вратиле преку ипард, но бар ќе почне екстра комфорен живот на село, ова е добра квака за оние кои сакаат да скубнат од град а за тоа и да добијат државна потпора иако тоа може да биде и во форма на викендица зависно од инвестицијата - пр. ко во случајот од видеово [1] со фам.Георгиевски и обновената селска куќа во село Оморани
конечно селска куќа се обновува топтан и за ~25к евра само треба чоек да има и дејност угостителство ил туризам во дооел-от за и да биде кадарен за ипард кофинансирање, шанса така место на една да има на две планини викендица т.е. мала камена утврда! иако корисно е на едната да и закачи и фотоволтаични панели, а зошто не и озонатор за водата од бунар, нормално јонизатори по собите за да немора прашина да чисти
ИПАРД за рурален туризам, инвестиции, услови и кој може да аплицира за 550 000 евра
Изградба и опремување на објектите за рурален туризам е инвестиција, која е прифатлива за кофинасирање од ИПАРД Програмата
Прифатливи инвестиции:
- Инвестиции во изградба/реконструкција и опремување на објекти во руралните средини и/или стари традиционални земјоделски објекти (воденици, плевни итн.) за нудење на услуги за сместување, рурален музеј, угостителство, дегустација, продажни места)
- инвестиции во придружни рекреативни капацитети (спортски објекти- отворени и затворени, одгледување на коњи, рибници и риболов, велнес објекти, игралишта, зоолошки градини и сл.)
Максималниот износ на прифатливи трошоци за кофинансирање е 550.000 eвра. АФПЗРР не ги одбива проекти кои го надминуваат овој износ, доколку бараниот износ за кофинансирање е во рамките на максимално дозволениот износ.
Кој може да биде корисник за овој тип инвестиции:
1. Земјоделско стопанство
2. Трговско друштво или Трговец поединец регистриран во Централен регистар за вршење на дејност туризам, угостителство, земјоделство, шумарство и ловство, рибарство и аквакултура или производство на вино со регистрирано седиште во рурална средина, каде се планира инвестицијата. Истите мора да имаат помалку од 50 вработени и да остваруваат годишен приход (обрт) под 10 милиони евра или биланс на состојба под 10 милиoни евра.
3. Физички лица (во овој случај земјата/зградата каде се планира инвестицијата мора да биде во сопственост на физичкото лице и да се наоѓа на нивната постојана адреса на живеење во руралната област)
You cannot post new topics in this forum You cannot reply to topics in this forum You cannot delete your posts in this forum You cannot edit your posts in this forum You cannot create polls in this forum You cannot vote in polls in this forum
Quote 
Topic Options
колку откачена појава во однос самите пчелите и нивниот природен начин на живот, но култивирањето како човекова особина нели нема крај, та не ме чуди на крај да дотераме и до скроз дигитализиран мед од дроид пчели, па кога можат луѓе да реметат генетско-технолошки што пак инсекти, да ни зујат медоносни бумбари и лептири додека кошницата со квадрикоптер секоја недела менува шуми и полјани
